سریال زندگی در بهشت | قسمت 162 - صفحه 5

سلام میکنم به استاد عزیزم و مریم خانم شایسته و به تمامی دوستان هم‌فرکانسی و ارزشمندم

استاد جان، وقتی اون پاپری زیبامون اومد روی شونه‌ی شما یاد این افتادم که طبق گفته‌ی خودتون، از بچگی عاشق مرغ و خروس بودین و دوست داشتین که مرغ و خروس داشته باشید، و حالا خدا شما رو به یکی از بهترین مکان‌های نه فقط آمریکا بلکه کل دنیا هدایت کرده و صاحب کلی مرغ و خروس هستبن که انقدر باهاتون رابطه‌ی صمیمی پیدا کردن که از سر و گردنتون بالا میرن خدارو شکر، چقدر خوبه که خواسته‌هامون یادمون باشه که وقتی توی مسیرشون قرار گرفتیم و خدا اونارو به ما داد بدونیم که اینا یه روزی خواسته‌های ما بود که حالا خدا حتی خیلی بیشترش رو بهمون داده، نمونه‌ی دیگه‌اش هم وقتی سوار موتور شدین یادم افتاد، اینکه چقدر از بچگی عاشق موتور بودین و حالا چندین موتور دارین که از بیشترش فقط به عنوان دکوراسیون خونه‌هاتون استفاده میکنین، اینها همه تصدیق جمله‌ی شماست که “هرآنچه بخواهید خدا به شما میده اگر ذهنتون رو کنترل کنید با تمرکز بر زیبایی‌ها و نکات مثبت و تحسینشون و شکرگزاری از خداوند بخاطر داشته‌هاتون و البته داشتن احساس خوب که احساس خوب = اتفاقات خوب” و من دارم این‌هارو به چشم در زندگی شما میبینم

چه تجربیات فراوانی داشتین استاد در سفر به دور آمریکا، من در حال کار کردن روی دوره عزت‌نفس هستم و درکنارش این سریال رو هم دنبال میکنم و براش کامنت میزارم، بخاطر همین هنوز وقت نکردم که سریال سفر به دور آمریکا رو ببینم، ان‌شاالله بعد از دوره عزت‌نفس در زمان مناسبش اون سریال رو هم دنبال میکنم

ببینید که در کمتر از یک ماه پارادایس و اطرافش چه تغییری کرده، چقدر سرسبزتر شده، خداروشکر که یادتون انداخت این‌فایل‌هارو آپلود نکردین، چقدر این جاده و اطرافش زیباست، وقتی از نمای درون محیط پارادایس رو با بقیه جاها مقایسه میکردم دیدم چقدر مرتب‌تر از بقیه جاهاست، درخت‌ها باهم فاصله‌ی بیشتری دارن و دلبازتر از باقی جاهاست، این نشون میده که شما کار‌ کردین، قدر بهشتی که خدا بهتون داده رو دونستین و حسابی بهش رسیدگی کردین

بله استادجان، واقعا هر روز این پارادایس پر از تجربه جدید هست، پر از پیشرفت، پر از تکامل، پر از رشد، گاهی که بخش “نشونه‌ی امروز من” میبردتم به قسمت‌های ابتدایی این سریال، تغییرات مثبت پارادایس کاملا مشهوده، تمیزتر شدن اطراف دریاچه به کمک حذف درخت‌های اضافه، بریدن نرده‌های چوبی دور خونه، نصب درهای اسلایدی به‌جای دیوار، نصب LEDهای نواری و پروژکتور، اضافه شدن shop، آوردن کلی مرغ و خروس و درست کردن خونه براشون و کلی تغییرات دیگه، که البته براثر طی شدن تکامل صورت گرفتن

از نظر رشد شخصی هم، برای شما بولدترینش دست به آچار شدن و فنی‌تر شدنتونه، شمایی که میگفتین اصلا آدم دست به آچاری نبودین و این موضوع یکی از چالش‌هاتون بوده، ولی رفته‌رفته چقدر در این کار حرفه‌ای شدین، کلی برای مرغ و خروس‌هاتون خونه‌های مختلف ساختین، کلی وسیله تعمیر کردین

و برای خانم شایسته هم رشدشون از شما هم حتی بیشتر بوده، سیر تکاملیشون برای منی که سریال “سفر به دور آمریکا” رو ندیدم و دیدن فیلم‌برداریشون فقط توی این سریال بوده کاملا واضحه، الآن خانم شایسته به راحتی یک‌دستی فیلم میگیرن و به باقی کارهاشون هم همزمان میرسن، روی جت‌اسکی راحت فیلم میگیرن، روی قایق پدالی، پشت موتور، پشت تراکتور، حتی از روی sun roof ماشین

بعنوان یک خانم در این منطقه‌ی جنگلی وسیع و درندشت، چند شب تنها موندن، و تازه به این هم اکتفا نکردن و رفته‌رفته بیشتر پا روی این ترسشون میذاشتن و بیرون از خونه هم میرفتن، به راحتی روندن موتور و اسکوتر و تراکتور رو هم یاد گرفتن، واقعا تحسین‌برانگیزه

و قطع به یقین، این پاندمیک که یکی از نتایج خوبش موندن شما در این بهشت بود، فقط باعث رشد شما نشده، بلکه ما هم بعنوان اعضای این سایت یا به‌قول خانم شایسته، بعنوان “بچه‌های زندگی در بهشت” برای ما هم خیریت داشت، چه خواسته‌های جدیدی که برامون بوجود اومد، چه استانداردهایی که توی روابط در ذهنمون بالاتر رفت، درکنار اینها یاد گرفتن تمامی درس‌های تئوری استاد اینبار درعمل و صدالبته یادگیری درس‌های جدید، قسمتی نیست که ما آگاهی تازه‌ای دریافت نکنیم، قسمتی نیست که زیبایی جدیدی نبینیم و مدارمون بخاطر تمرکز براین زیبایی‌ها بالاتر نره

درسته که اینکه ما “بچه‌های زندگی در بهشت” یا خانم شایسته اگر اینجاییم بخاطر فرکانس‌های خودمون بوده، ولی بیاید بریم عقب‌تر، اونوقت میبینیم ینای تمام این اتفاقات بینظیر وقتی شکل گرفت که همونطور که استاد توی فایل‌های “داستان هدایت الهی ۱ و ۲” تعریف کردن، تمام شرکت‌هایی که توی تهران و کرج و اصفهان با اون همه دستاوردهای مالی فوق‌العاده و کارمندان عالی و کلی پروژه‌های سودآور در دست اجرا رو تعطیل کردن؛ چون طبق گفته‌ی خودشون “نمیخواستن با موندن توی محیط بسته‌ی دفترشون، زندگیشون تک‌بعدی باشه؛ دوست داشتن تمام ظرفیت وجودیشون رو تجربه کنن” و خدا هم که هدایت رو بر خودش واجب کرده “اِنَّ علینا لَلهُدی | قطعا ما هدایت را بر خودمان ‌واجب کردیم (سوره لیل آیه ۱۲)” استاد رو هدایت کرد و استاد هم گوش سپرد و الآن در این بهشت هست، بهشتی که هیچ روزش مثل روز قبل نیست و این یعنی همون خواسته‌ی استاد، همون تک‌بعدی نبودن، همون تجربه‌ی تمام ظرفیت وجودیشون البته با تکامل، خدایا صدمیلیارد مرتبه شکرت، از شما هم ممنونم استاد که به اینجا رسیدید و باعث گسترش جهان شدین که نتیجه‌اش بودن ما در اینجاست

به‌به، کارگاه خودشناسی در پارادایس، زنگ رویدادهای بزرگ به صدا دراومده، این باشه پاداش دوستانی که شجاعت به خرج دادن و مهاجرت کردن به آمریکا، تا دفعات بعد رویدادهای بزرگ‌تری برگزار بشه و دوستان بیشتری در پارادایس باشیم، هرچند که کسی چه میدونه؟ چه کسایی که الآن در ایران یا کشورهای دیگه هستن ولی ممکنه موقع فراخوان استاد برای این کارگاه، آمریکا باشن، ان‌شاالله

ممنونم اول از خدا و بعد از شما استاد و خانم شایسته عزیز که این قسمت رو هم با ما به اشتراک گذاشتین

ان‌شاالله همیشه به کمک خدا شاد و موفق و خوشبخت باشید

خدایا صدمیلیارد مرتبه شکرت 🙏❤