سریال زندگی در بهشت | قسمت 162 - صفحه 6 (به ترتیب امتیاز)

سلام به استاد عزیزم و مریم جان مهربانم و تمام دوستان گلم.

ممنونم از شما دو بزرگوار که زاویه دید دیگری از زندگی رو به امثال من آموزش می دید . زاویه ای که زندگی در ان سرشار از لذت و خوشی است و اگر چنین نباشه طبیعی نیست.

و ممنونم از محمد عزیز با کامنت زیباش.

الان که دارم این کامنت رو می نویسم ساعت ۵ صبح است. دیروز صبح که از خواب بیدار شدم اول یه سری افکار به سراغم اومد که مدتها بود در ذهنم نبود ” که فاطمه تو که هنوز به ثروت نرسیدی اصلا این مسیر رو رها کن و برگرد به افکار و زندگی قبلیت. برو تمام تلاشت رو بزار برای ادامه و رشد در کاری که فقط به خاطر پول و آزادی مکانی و زمانی واردش شدی و تقریبا ۹ سال مشغولش بودی.” البته اینهارو می نویسم تا اول از همه رد پایی باشه برای خودم.

بعد وقتی رجوع کردم به قبل از آبان سال ۹۷ قبل از آشنا شدنم با استاد و زندگی م در اون موقع دیدم چقدر آشفته بودم اگر چه به نسبت الان درآمدم بیشتر بود. (که البته طی این یه سال اوایل درآمدم بد نبود و نیایج نسبتا خوبی داشتم البته به نسبت باورهای محدودی که از نظر ثروت داشتم . ولی بعد از تقریبا یکسال متوجه شدم که تنها دلیل انجام این کار فقط پول است و بس و اگر من به رده های بالای این حرفه برسم اصلا من رو راضی نمی کنه. و من فرزند دیگه می خواهم و همین آگاهی به قانون کمک کرد تا فرزند دومم رو بیارم و الان یکساله هست و من هم نسبت به خودم به شناخت بیشتری رسیدم که دوست دارم توی چه زمینه ای فعالیت بکنم . چون من خودم رو یک آدم باهوش و با استعداد و با پشتکار بسیار می دانم که در هز رمینه ای که فعالیت بکنم می تونم موفق باشم . ولی با خودم درگیر بودم که من واقعا به چی علاقه دارم. چون از بچگی به گونه ای بار اومدم که هر آنچه که فکر می کنم درست هست رو انجام می دم و احساساتم رو در جهت اون کتترل می کنم و از انجام اون کار لذت می برم. و واقعا هم همینطور بود . معمولا توی هر کاری که دست می زدم، آدم نسبتا موفق و راضی و با آرامش و شاد بودم. و هر چی فکر می کردم که چه حرفه ای هست که لذت من از عااقه من و کشش من به اون شکل گرفته نه از معقول بودن اون کار که مفید است و من ناخودآگاه خودم را با لذت بردن از آن هماهنگ کردم. و بعد با مرور اتفاقاتی که برایم افتاده و احساس قبطه که در برخی اوقات به اطرافیان خوردم که خوش به حال فلانی در مسیر علاقه ش داره فعالیت می کنه کاری که دوست داره. )( البته بگم از اونجا که خودم رو می شناسم آدمی نیستم که دایم حسرت زندگی دیگران رو بخورم یا کار به زندگی دیگران داشته باشم ، فهمیدم اون چیزی که باعث شده موفقیت اون آدم به چشمم بیاو به خاطر این بوده که ورزش همیشه برای من بهترین تفریح و سرگرمی بوده و چیزی رو که دوست دارم مشغولش باشم و اوقاتم رو در اون بسر ببرم ورزش هست. با ۲ تجریه ای که در کلاس یوگا و حرکات اصلاحی داشتم فهمیدم با اینکه اصلا قبلا هیچ کلاس ورزشی نرفتم و اولین بار هست که حرکات رو انجام می دم چقدر به نسبت ویگران جلوتر هستم و به قول استاد با صرف انرژی کوچکی رشد قابل توجهی می کنم. و به دلیل باورهای غلط گذشته که افرادی که از نظر هوش و درس ضعیفتر هستند و نمی توانن در رشته های دیگر که دهان پر کن و قابل توجه هست حرفی براز زدن داشته باشن ، سراغ ورزش می روند.

و در حال حاضر با شرایط فعلی این ایده به سرم خورده روی تناسب اندام خود کارکنم تا در زمان مناسب خودش هدایت بشوم که چکار کنم و کجا بروم

‌همه اینها رو نوشتم برای خودم که بعدها یادم باشه که با چه مسایلی برخورد داشتم و توی زمان خودش چقدر برام بزرگ بوده و چطور به راحتی حل شده و برای مسایل بعدی درسی باشه.

خلاصه امروز یادم اومد که قبل از آشنایی با استاد چقدر آشفته بودم. صبحها با استرس و دل درد ار خواب بیدار می شدم. وقتی چیزی یادم می آمد استرس تمام وجودم و می گرفت که وای چقدر چیزهاست که همینطور فراموش کردم ‌ یادم رفته. در صورتی که الان با این شناخت و آگاهی ها وقتی چیزی یادم میاد از خدا تشکر میکنم و می گم الان وقتش بوده که انجام بدم که یادم اومده و همه مسایل هم همینطور هست و خداوند همیشه هدایتم می کنه و همیشه با منه و هر چیزی رو وقتی زمان مناسبش بشه بهم الهام می کنه و از این نیروی همیشه بیدار حاضر و همراه و آگاه سپاسگزارم.

به خودم گفتم فاطمه تو فاطمه ۳ سال پیش نیستی و نمی تونی چشم به روی این همه آگاهی ببندی .

و توی چندین سال زندگی کردی ، پول اولویت اول توی زندگیت بوده و لذتهای خودت رو در مسیری که عقلت بهت می گفت مسیر پولسازی هست هماهنگ می کردی ولی الان می خوام رزقی رو تجربه کنم که خودش دنبالم بیاد و اصلا بهش کاری ندارم. (رها شدن و نچسبیدن) و هر لحظه فقط و فقط می خواهم کاری رو انجام بدم که اون لحظه دوست دارم انجام بدم. پس بعد از حرفهایی که با خودم رد و بدل شد بلند شدم و حرکات ورزشی مد نظرم رو انجام دادم. بعد برای پختن غذا رفتم سراغ یوتویوب و آموزش پخت خورش قیمه مجلسی رو دیدم و همون موقع دست به کار شدم و یه قیمه خیلی خوش مزه درست کردم. که خودم خیلی خودم رو تحسین کردم. و احساس فوق العاده عالی به من دست داد. این رو بگم این احساس خوب بعد چند روز درگیری فکری با خودم که فاطمه گوش کردن بسه باید عمل کنی باید برای حرفه ای شدن در مسیر علاقه کاری بکنی . یالا . چند سال گذشته و تو از نظر مالی کجای کاری؟ درسته که فهمیدی کاری که انجام می دادی و می دی کار مورد علاقه ت نیست ولی برازیکار جدید برای ورزش که فکر می گنی علاقه داری چه قدمی برداشتی؟ و این سولات و کلنجارهای ذهنی که دیوانه ام کرده بود. که با مراجععه به نشانه روزم جواب خدا این بود که فاطمه با این سوالات نشان ده که تو باور کمبود زمان داری و همه اش می گی پس کی به نتیجه می رسی؟ سه سال گذشته ار نظر مالی کجایی. و این نوشته های اندیشه عزیز که اینجا هم ازش تشکر می کنم به من گفت ، در قانون خداوند زمان و عجله معنا ندارد بلکه لذت و آرامش هماهنگ با زبان سیستم خداوند است و در مسیر زندگی باید لذت برد و آرامش داشته باشی و روی باورهات کار کنی و در این مسیر عجله یعنی توقف و از مسیر دور شدن. خلاصه با همه این اوصاف امروز هر لحظه احسال فوق العاده ای داشتم و به هر چیز دست می زدم یا هر کاری می کردم سپاسگزار بودم. و با اینکه نمی دونستم امشب دوباره این فایل برای نشانه روزم می آید یه جورایی حرف محمد عزیز بهم گفته می شد که استفاده با لذت از نعمتهای خداوند خود ش سپاسگزاری هست. و من تمام روز رو با احساس خوب و نجام‌کارهای جزیی مودد علاقه که به زمانی که وقت نداشتم اونها رو انجام بدم به سر بردم .‌

و الان با این فایل که نشانه امروز من هست خدا به من می گه آفرین فاطمه. امروز با عملهای هر چند کوپک و احساس خوب تو در مسیر هستی و اگر همینطور پیش بری مثل تغیرات پارادایس می شی و هر روز با حرکت کوچک به رشدس خواهی رسید که قابل قیاس با قبل نخواهی بود.

وقتی کامنت محمد عزیز رو می خوندم تک تک موردهای دو که نوشته از زیاد شدن عزت نفس وقتر به ایده های کوچک عمل می کنی تا سپاسگراری ار نعمت با اسنفاده درست و …

با اینکه این همه نوشتم ولی مطمن هستم

خدایا شکر و سپاسگزارم..