سریال زندگی در بهشت | قسمت 171

به نام الله یکتا

سلام بر استاد عزیز شیرین تر از عسلم و مریم بانوی نازنین و زیبا و همه گل های این گلستان الهی ..

خیلی وقته برای زندگی در بهشت ننوشتم

و حالا با یه احساس بی نظیر از دیدن این دو مرغ عشق الهی که در ماشین تو این جاده رویایی کنار هم نشستن

میخوام با عشق بنویسم

من قسمت قبلی رو ندیده بودم

و اول اومدم این قسمت رو ببینم

یعنی راستش اون عکس پیراهن گل گلی استاد رو که دیدم تو صفحه اول سایت

دیگه نتونستم طاقت بیارم و شروع کردن به دیدن این قسمت

و وقتی جوجه های زیبا رو دیدم کلی ذوق کردم و بچه هام رو صدا کردم و گفتم

بیاید مرغای استاد بچه آوردن …..

جوجه ها به دنیا اومدن

به قول حضرت سعدی :

هر گلی نو که در جهان آید

ما به عشقش هزاردستانیم ….

و بعد از کلی گرفتن حال خوب از دیدن جوجه ها و گزارش زیبای مریم بانو از مامان مرغی

دیدن شما دو فرشته الهی تو این جاده رویایی من رو مست تر و شیدا تر از قبل کرد

استاد عزیزم چقدرررررررررررررررررررررررر پیراهنتون زیباست

یعنی به خدا من تا آخر فایل شما حرف میزدید چشمام زوم بود رو این پیراهن و از اون انرژی میگرفتم

من همیشه عاشق لباسای گل گلی بودم

و خب دیگران اینطوری القا کرده بودند که اینا زیاد جالب نیست و …

و من هم مثل خیلی چیزای دیگه این باور رو از جامعه اطرافم پذیرفته بودم و این جور لباس ها تو کمدم خاک میخورد

ولی این چند وقته و بعد از آشنایی با شما با خودم فکر کردم …

چقدر رهاتر و آزادترم تو لباس پوشیدن

دیگه هر لباسی که میپوشم فکر میکنم این زیباترین لباسه و من زیباترین فرد

درست مثل بچه ها که هر چی بپوشن و هر رنگی قشنگه بهشون

خدایشش دقت کردید بچه ها هر چی میپوشن ما دوست داریم و به چشممون زیباست ؟

چون اونا خودشونو قبول دارن و بالاترین عزت نفس رو دارن …

منم دیگه این روزا هر چی دلم میگه درسته و هر رنگی که احساس میکنم اون لحظه دوست دارم میپوشم و اصلا قضاوت دیگران مهم نیست

استاد من یه باور به شدت مخفی داشتم و اون این بود که اگه یه لباس زیبا داشتم سعی میکردم اونو کمتر بپوشم یا جلوی افراد خاصی بپوشم و یا یه جاهای خاص

چون از بچگی لباس عید که میخریدیم باید تو کمد میبود تا لحظه تحویل سال برسه و من هر روز میرفتم و با حسرت نگاهش میکردم تو کمد تا کی این عید میرسه …

و یاد داستان اون بند و پای بچه فیل افتادم و شبا هتش با خودمون …

و حالا که بندی نیست و ما بزرگ شدیم و کسی با ما کاری نداره

خودمون نمیتونیم حرکت کنیم ………

و الان میفهمم این از عدم باور و فراوانی و عدم احساس عزت نفس و باورای غلط جامعه بوده

ولی حالا به لطف الله یکتا و به نور وجودی شما بهترین لباسای من برای خودمه

حتی اگه اون روز تنهای تنها باشم

بهترین عطرهای من برای خودمه

و هر روز اون امین درونم رو دارم بیشتر و بیشتر بهش بها میدم و ارزش میدم

و البته آثارش رو میبینم

و کلی با خودم کیف میکنم

استاد خلاصه خیلیییییییییییی پیراهنتون قشنگه

و همچنین مگه میشه اون صورت نورانی و پر از آرامش و زیبای مریم بانو رو دید و تعریف نکرد و تحسین نکرد

چقدر این بانو با خودشون تو صلح هستند که وقتی آدم به صورتشون نگاه میکنه فقط آرامش میبینه و آرامش

و زیبایی….

و یه چیز بی نظیر دیگه که من تو این قسمت دیدم

رفتار اون ماشین پشت سر شما بود

که با اینکه شما آرام میرفتید

نه به شما نزدیک شد

نه بوق زد

نه چراغ زد

آرم بود و به شما احترام گذاشت

تا اون خط ممتد تموم بشه و بتونه سبقت بگیره

الله اکبر از این همه شعور

از این همه معرفت و احترام

از این همه حضور الله تو اون کشور

بی نهایت تحسین کردم رفتارشون رو که شاید اونجا عادی باشه ولی برای من خیلی درس داشت

میخوام مثل اون ماشین پشت سر شما از امروز رانندگی کنم

الهی آمین …

خلاصه که این فایل اگه صدا هم نداشت من بازم کلی ازش انرژی میگرفتم با دیدن این همه زیبایی

و بریم سراغ صحبت های نورانی شما

یعنی به خدا من عاشق اینم تو زندگی در بهشت شما تو جاده باشید و حرف بزنید و ما کیف کنیم و یاد بگیریم

چقدر زیبا شما صحبت کردید در مورد مسائل زندگی …

چقدر زیبا گفتید از تکامل …

چقدر من رو آگاه کردید از این داستان پیوسته حرکت ….

و این شعر مولانا بر و جودم طنین انداز شد :

گه تناقض گاه ناز و گه نیاز

گاه سودای حقیقت گه مجاز

مرد غرقه گشته جانی می‌کند

دست را در هر گیاهی می‌زند

تا کدامش دست گیرد در خطر

دست و پایی می‌زند از بیم سر

((استاد این جای شعر یاد این جملتون افتادم که میگفتید بچه ها من اینقدر متعهدم و ایمان دارم به قانون و مسیرم که وقتی احساس میکنم دارم تو مسیر اشتباه میرم مثل کسی که داره از کوه میفته پایین هر خار و درختی که سر راهش باشه بهش چنگ میزنه تا پایین نیفته و دوباره بتونه خودش رو بکشه بالا و بره تو مسیر – الله اکبر …. ))

دوست دارد یار این آشفتگی

کوشش بیهوده به از خفتگی

آنک او شاهست او بی کار نیست

ناله از وی طرفه کو بیمار نیست

بهر این فرمود رحمان ای پسر

کل یوم هو فی شان ای پسر

اندرین ره می‌تراش و می‌خراش

تا دم آخر دمی فارغ مباش

تا دم آخر دمی آخر بود

که عنایت با تو صاحب‌سر بود

هر چه می‌کوشند اگر مرد و زنست

گوش و چشم شاه جان بر روزنست…….

استاد عزیز و نازنیم

بعد از شنیدن داستان اون آقای عشق یار نازنین تو دوره ۱۲ قدم

و داستانی که گفتید …

و اون جمله ای که بعدش گفتید :

بچه ها موفقیت این خونه و ماشین و باغ و اون رابطه خاص نیست

موفقیت یک نوع دید خاص و متفاوت هست به زندگی …

بعد از شنیدن اون داستان و اون آگاهی

دیگه من اون امین قبل نشدم …

یعنی من زندگیم رو تقسیم میکنم به قبل از این آگاهی و بعدش …

و هر چه میگذره این مفهوم رو بهتر و بهتر دارم از شما تئوری و عملی می آموزم

ممنونم که اومدید از سوسک و موش و مار و زنبور حرف زدید تو پرادایس

که ما بفهمیم تو اون پرادایس الهی هم کلی تضاد هست

ولی این نوع دید شما و مریم بانو هست که اونجا رو پرادایس کرده …

درسته پرادایس خیلی زیباست

ولی زیباتر از اون نوع نگاه الهی شما دو نازنین هست به این خونه و دریاچه زیبا و تمرکز بر روی زیبای هاش

که هر روز داره بیشتر و بیشتر باعث میشه که شما از این باغ رویایی لذت ببرید

آره میشه تو پرادایس بود و لذت نبرد

میشه تو بهشت بود و ایراد گرفت به قول خودتون

ولی اونجا برای شما پرادایس و نماد بهشت شده روی این کره خاکی

چون شما با هر تضادی که اونجا روبرو شدید

به جای غر زدن و ناله کردن

حرکت کردید و تجربه کردید و آموختید

میتوسنتید تو اون خونه هشت خوابه ای که همه چیزش تنظیم شده بود

و به قول خودتون حتی دمای خونشم با موبایلتون میتونستید تنظیم کنید بمونید

ولی ……

دوست دارد یار این آشفتگی

کوشش بیهوده به از خفتگی

اندرین ره می‌تراش و می‌خراش

تا دم آخر دمی فارغ مباش

اون استاد عباس منشی که من شاگردشم

اگه هنوز تو پرادایسه

به خاطر اینه که هنوز کلی مسئله هست برای حل کردن و بهتر شدن و یاد گرفتن و لذت بردن

به قول مریم بانو استاد اینقدر تجربه دارن که اینگار هزارسال عمر کردن …

ولی به قول خودشون بازهم از این بهتر …

استاد دیشب تو یه مهمانی بودیم تلویزیون روشن بود

و خیلی جالب بود

با اینکه مهمانی خیلی شلوغ بود و صدا به صدا نمیرسید

من دیدم داره یه مصاحبه از گواردیولا پخش میشه

که با زبان اصلی خودش و. زیر نویس فارسی

یعنی تنها حالتی که من میتونستم بفهمم داره چی میگه تو اون همه شلوغی

ناخودآگاه شروع کردم به خوندن

و شگفت زده شدن

که آقای پپ گواردیولا داره قانون رو درس میده

همون حرفای شما

پپ میگفت :

فرق آدمای موفق با دیگران تو اینه که وقتی قهرمان شدن

وقتی یه جام رو به دست آوردن

زیر دوش بعد از همون مسابقه آخری که قهرمان شدن

دارن به قهرمانی های بعدی فکر میکردن

و گفت اینه فرقه

نادال ها و فدرر ها و لمبران جیمزها و …

با دیگران ….

و صدای شما تو گوشم طنین انداز شد

که همیشه به ما میگید بچه ها

باز هم از ازین بهتر

آره …….

استاد نازنینم

مرد شماره یک قانون

برای باز هم از این بهتر شدن

حالا دنبال یاد گرفتن ترشی تخم مرغ هستند …

استاد تو دوازده قدم هدفتون رو انرژی بیشتر گذاشتید

و گفتید بچه ها من تا نتیجه نگیرم دوست ندارم در موردش حرف بزنم

استاد لازم نیست حرفی بزنید

ما داریم این انرژی بی نظیر رو تو شما و مریم بانوی نازنین هر روز بیشتر و بیشتر میبینیم

تا جایی که به قول خودتون ۳ ماهه که حتی وقت نکردین تلویزیون رو روشن کنید ….

و این همهههههه کاری که ما دیدیدم تو پرادایس ازشما که البته خیلیهاشم ندیدیم

استاد شما برای من الگو تو همه چیزید

ولی بالاترین چیزی که از شما آموختم همین حرکت و غلبه بر ترس هاست

استاد نازنین همین دیدن زندگی در بهشت

از امینی که وقتی پنج شنبه و جمعه میمومد آرزو میکرد زودتر تموم شه

تا دوباره شنبه بشه و بره سرکارش

به دلیل ترس های زیادی که داشت از هزاران نوع …

با اینکه عاشق طبیعت بود

ولی این ترس ها مثل اختاپوس دست و پاشو بسته بودن

و طبیعت دنیا براش فقط شده بود ویلای شمالش و یه جنگل خاص

اونم چند متر به ذهن خودش امن از این جنگل تکراری

شدم امینی که شده عاشق حرکت

عاشق جاهای جدید

کلی جای باحال تو اطراف همین تهران و کرج پیدا کردم استاد این چند وقته ….

که باورم نمیشده این همه زیبایی تو اطراف شهری هست که برام سنبله دود و آلودگی بوده

استاد اولین باری که میخواستم پا بزارم تو دل ترسام با الگو گرفتن از شما

همین چند ماه پیش بود

با خودم خلوت کردم و قرآن رو باز کردم

مضمون کلیش این بود

و این آیه اومد که آیا از آن ایمنید که همین جایی که نشستید زیر پاتون خالی شه یا سقفش بر سرتون خراب شه

و تنهاست که خدا محافظت میکنه

و من اشک از چشمام جاری شد

. گفتم خدیا غلط کردم

تو محافظی

تو نگهبانی

تو خیر حافظایی

من تسلیمم

و حرکت کردم و حرکت کردم

و بزرگ و بزرگ تر شدم

آشغالایی که همیشه از ترسم کرده بودم زیر مبل

دونه دونه درآوردم و دارم در میارم همچنان

و دارم حرکت میکنم و لذت میبرم

الان که دارم این متن رو مینویسم

بعدش میخوایم به امید الله با خانوادم بریم یه جای جدید

یه تجربه جدید

با یه زیر انداز و یه پیک نیک و مایه فلافل و یه فلاسک چای …

و از همه مهمتر یه دلی که خودش رو گره زده به الله و زیبایی ها

و نه به ترساش ….

و نه به نجوای شیطان …

اون نجوای شیطان همچنان هست

ولی گوش من براش یک طرفش درب هست و یک طرف دروازه ….

استاد نازنینم

ممنونم برای اینکه بهم کمک کردید

دیدم رو عوض کنم به زندگی

و بفهمم خوشبختی اینه که دیدم رو عوض کنم

چون همیشه تا قبل از آشنایی باشما به دنبال بدست آوردن بودم

اگه این ویلای خاص رو بخرم

اگه این ماشین رو بخرم

اگه با این فرد رابطه داشته باشم

همه چیز حله

ولی همه اونا اومد ولی اون آرامش درونی نه…

تازه بدترم شد ….

تا اینکه شروع کردم بعد از آَشنایی با شما به عوض کردن دیدم به همه چیز و همه چیز کم کم شروع شد به بهتر شدن

آره به قول سهراب عزیز :

چشم ها را باید شست

جور دیگر باید دید ..

و به قول خودتون میخوام بازهم از این بهتر بشم

میخوام رهاتر بشم

متوکل تر بشم

آرام تر بشم

خوشبخت تر بشم

میخوام بنده ترررررررررررررررررررر بشم

الهی آمین

خیلی خیلی خیلی عاشقتونم

و سپاسگزارم برای اشتراک این فایل الهی

خدایا شکرت برای دیدن و نوشتن برای این قسمت الهی

خدایا شکرت

خدایا عاشقتم

سلام بر محمد علی مهرجوی و مهربان عزیزم

سپاسگذارم از لطف و محبت شما

ممنونم از دعاهای خوبت برادر عزیزم

به واقع که هر چه به این باور نزدیک میشیم

که همه چیز و همه کس و هر قدرتی که میبینیم خداست

و چیزی خارج از اراده الله و مشیت و قانونش وجود نداره

به همون اندازه هم آرام تر و شاد تر زندگی میکنیم

برای خودم و شما برادر نازنینم و همه بچه های سایت

آرزو میکنم که هر لحظه از لحظه قبل نزدیک و نزدیک تر بشیم به الله یکتا

و لذت و برکات این نزدیکی و این زندگی توحیدی رو با تمام وجود احساس کنیم

الهی آمین