دیدگاه زیبا و تأثیرگزار علی عزیز به عنوان متن انتخابی این قسمت:
به نام رفیقم، رفیق هدایتگرم که من رو اینجا آورد❤️
✔️خدای من! بازم تمپا! کولونی هیجان…شهر زیبای بهشتی! هر وقت استاد میاد اینجا، یه خبر خوب هست!
✔️چقدر مسیر تا محل مسابقه زیبا، تمیز و رویایی بود! عاشقشم
✔️دیدن این مسابقه و تماشاگران این مسابقه، من رو به سالهای دور برد…. از سال ۷۰ تا سال۹۶، بیست و چند سال، من طرفدار قدیمی ترین تیم فوتبال ایران بودم و همیشه توی استادیوم . توی گرما و سرما من اونجا بودم، توی استادیومهای مختلف شیراز، تا تیم نارنجی پوش محبوبمان، برق شیراز را تشویق کنم،
شما کاملا درست میگویید، استاد عزیز. از یک جایی، سکوهای استادیومهای شیراز، محل عقده گشایی های قبیله ای و شعارهای نژاد پرستانه و توهین و فحاشی به زمین و زمان شد….و قدیمی ترین تیم فوتبال ایران را منحل کردیم رفت…حالا دیگه تیمی نداریم، چون از بازیهایش لذت نمیبردیم….چون توی بردهایش هم دنبال فحاشی به داور و سیستم برگزاری بازیها و فدراسیون و نظام کشورداری! و….بگیر تا قیافه ی همدیگر بودیم!
تیم از لیگ برتربه دسته های پایین سقوط کرد تا منحل شد! افتخار ما تماشاگران بی ادب و خشمگین و غمگین، انحلال تیمی بود که از ۱۳۲۵ فعالیت کرده بود!
حالا، زیباترین استادیوم ایران را برایمان ساخته اند، ولی دیگر تیمی نداریم تا تویش بازی کند! حالا داستان نوجوانی و جوانیهایم، توی استادیوم های ارتش و حافظیه شیراز، به افسانه شبیه است! هیچ یک از جوان‌های امروز و بچه های خودم باور نمی‌کنند!
چقدر زیباست لبخند! چقدر زیباست حال خوبی که بین تماشاگران، مسری است! چقدر عشق است، دیدن یک حرکت زیبا از یک بازیکن و بزرگ کردن ابعاد آن با غریو شادی و شور!
✔️راستی حالا که اینها رو نوشتم،یکی از بزرگترین معماهای زندگیم برایم روشن شد! چرا آنهمه شور و خنده و عشق سالهای دور، از استادیومهای شیراز پر کشید؟ چون تماشاگران، به مرور از تماشاگران شاد و بی غم لیگ تخت جمشید، به تماشاگران خشمگین و سیاسی و بی ادب دهه ۸۰، تغییر ماهیت دادند! چون ما بی ادب و خشمگین شدیم…چون تمام عقده های زندگیمان را به استادیوم میاوردیم تا دسته جمعی فریاد کنیم!
چقدر عجیب است این قوانین جهان هستی!
چقدر بدیهی و واضح است، قانون مدارها و فرکانس!
چقدر زیباست، زندگی
✔️چه بازی معرکه و عجیبیست این هاکی روی یخ! قوانین بدیهی و واضح فیزیک را به چالش میکشد! حرکت بازیکنان، با این سرعت، روی یک تیغه باریک و روی یخ، خیلی احتمالات را به ذهن، متبادر میکند! اینکه استفاده از قوانین و تن دادن به اصول، می تواند چه نتایج خیره کننده و عجیبی بدنبال داشته باشد! این ، فقط وزن بازیکنان است که این شتاب خیره کننده را روی یخ به آنها میدهد! ولی، وزنشان روی این تیغه باریک و در مواجهه با این اصطکاک ناچیز! در واقع، آنها هم دارند روی همین زمین ما راه میروند…با همین وزن ما، ولی به سرعتی چند برابر ما، که به یک گوی و چند تا چوب، جذابیتی فراتر از عرف میدهد و چند هزار نفر را دور هم جمع میکند برای دیدنش! چقدر فوق العاده است، این خرق عادت! این رفتن به دنیاهای جدید! این امتحان کردن چیزهای عجیب و جدید!به یاد حرف استاد درباره استفاده درست از قوانین جهان هستی افتادم، که میتواند آدم را تا ثریا بالا ببرد! این مدل اسکیت کردن، احتمالا اولش خیلی سخت بوده! مثل شنیدن و شنیدن و شنیدن فایلهای صوتی، حین مسافرکشی با پیکان دنده آرژانتینی
✔️چقدر حال خوش، مسری است چقدر استادیوم خوب است! چقدر حال آدم را بهتر میکند دور هم جمع شدن! برد و باخت، خیلی مهم نیست، با هم بودن مهم است! رقص دسته جمعی و لبخند دسته جمعی! جیغ دسته جمعی! چقدر خوب است!
✔️چقدر خوب است که با شما، توی وبسایت عباسمنش هستم! چقدر لبخند م الان واقعیست! چقدر دوستت دارم، سید حسین عباسمنش! چقدر دوستت دارم مریم بانوی مهربان! چقدر دوستتان دارم، دوستان عزیزم!❤️
منتظر نظرات زیبا و تأثیرگزارتان هستیم.
برای دیدن سایر قسمت‌های «سریال زندگی در بهشت»، کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- دانلود با کیفیت HD455MB30 دقیقه
بنام خدای هدایتگرم
سلام استاد عزیزم
خدای من چقققققدر این قسمت احساسات منو تحت تاثیر قرار داد با دیدن این مردم اشک از چشمام سرازیر شد وقتی مقایسشون میکنم با مردم ایران میبینم تفاوتمون از زمین تا آسمون که چه عرض کنم هزاران برابر بیشتره،چقدر این مردم حالشون خوبه چقدر عشق و محبت به همدیگه میدن به کسایی که اصلا نمیشناسنشون،چقدر این مردم با خودشون در صلحن.وقتی اونهمه جمعیت رو دیدم که همشون بدون استثنا درحال شادی کردن و رقص و خنده هستن گفتم خدایا امکان نداره هیچکدومشون توی زندگی بدون مشکل باشن اما چقد رها و آزادن چقد خودشونو درگیر مسائل و مشکلات زندگیشون نکردن،بخدا اشکم دراومد و واسه اولین بار از ته قلبم از خدا خواستم که یه روزی بین این مردم زندگی کنم چقد زندگیاشون قشنگه ،استاد از شما بی نهایت تشکر میکنم بخاطر گرفتن این تصاویر بی نظیر که اصلا منو تو یه دنیای دیگه ای برد،چقد اون جمله ای که گفتین مشروبات الکی هم آزاده و استفاده میکنن اما نه درگیری بوجود میاد نه هیچ مشکلی ، ذهنیتی که از بچگی درمورد آمریکایی ها داشتیم رو به من یادآوری کرد همیشه از بچگی توی ذهنمون کرده بودن که آمریکایی ها یه سری مردم ظالم و بی رحم و کثیف و خدانشناسن و باید همیشه لعن و نفرینشون کنیم و مرگ بفرستیم بهشون. بخدا گریه ام میگیره بخاطر این تفکراتی که به خوردمون داده بودن،استاد شاید دیگه از وقتیکه بزرگ شدم در اون حد ذهنیت بدی نسبت به آمریکایی ها نداشتم اما ذهنیت خوبی ام نداشتم تا زمانیکه شما بین آمریکایی ها رفتید و بهم نشون دادید راه و رسم زندگیشون رو، واقعا یه انقلابی تو ذهن من ایجاد کردید صمیمانه ازتون سپاسگزاری میکنم عاشق قسمت هایی هستم که بین مردم آمریکا میرید تو مسابقات و جشن و کلا گردهمایی هاشون.وقتی مقایسه میکنم با ایران واقعا میفهمم دلیل اونهمه ثروت و خوشبختیشون رو،اینجا توی مسابقات اکثر مردم پر میشن از کینه و نفرت و خشم نسبت به تیم روبرو،چقد آسیب میزنن به اموال عمومی،چقد فحاشی میکنن به همدیگه و در نهایت چقدر دور میشن از اصل اون موضوع که هدفش شاد بودن و تفریح و لذت بود.
وای استاد وقتی میبینم مردم چقد عکس العملشون به فیلم گرفتن شما خوشگله میگم خدایا میشه منم یه روزی شبیه این مردم بشم؟!!! چقد ذوووووق میکنن به شما استاد،انگار عزیزترین فرد زندگیشون رو دیدن،اصلا نمیدونم چی بگم درمورد این مردم،دلم میخواد هزار بار این قسمت رو ببینم فقط دارم اشک میریزم،چقد خدا تو زندگیاشون هست،چقد روحانیه این تصاویر(شاید این حرف برای کسیکه تو این سایت نباشه خنده دار باشه) چقد راضیین،چقد سپاسگزارن،استاد این کامنت رو بیشتر بخاطر سپاسگزاری از شما نوشتم،بخدا نمیدونم چطور ازتون تشکر کنم تنها کاری که تونستم انجام بدم فقط نوشتن حرف دلم برای شما بود،آرزو میکنم همیشه سلامت و در پناه خدا باشید.استاد هرروز دارم از وجودتون تو زندگیم درس میگیرم من یه روزی آرزوی داشتن شما رو توی زندگیم کردم اونموقع شما رو نمیشناختم و با این مباحث اصلا آشنایی نداشتم،فقط میدونم حال روز ها و شب هام خیلی داغون بود و با خودم میگفتم ای کاش کسی توی زندگیم بود که راه و رسم درست زندگی کردن رو بهم یاد میداد نمیدونم چقد از اون روزی که آرزو کردم گذشت که به طرز معجزه آسایی با شما آشنا شدم.اون آرزوم اونموقع فقط در حد یه آرزو بود و اصلا فکرشم نمیکردم که هییییچ وقت برآورده بشه ولی مدتها بعد از آشنایی با شما یادم افتاد که یه روزی این آرزو رو تو دلم داشتم و الان بهش رسیدم.
استاد عزیزم از خداوند هزاران هزار بار بخاطر وجود شما و مریم جان توی زندگیم تشکر میکنم استاد من با شما زندگی کردن رو یاد گرفتم اصلا با شما خدا رو شناختم ، امیدوارم اونجوری که یادگرفتم بتونم زندگی کنم اشتباهاتم رو کم کنم و اینجوری از خدای خودم و از شما سپاسگزاری کنم.
خدانگهدارتون باشه❤