سریال زندگی در بهشت | قسمت 174

سلام خدمت همه ی دوستان نازنین و همچنین یک سلام گرم و دلنشین به آقای عباسمنش و خانواده عزیزشون،

خیلی ساده میخوام این موضوع رو توضیح بدم و چون اعتقادم رو بر این گذاشتم هرچه راحت بنویسم و قابل فهم تر برای همه هست این متن.

1. همانطور که میدانید اخبار منبع خیلی مهمی هست راجع به این پیش داوری ها که بین مردم رواج پیدا میکند، ولی از نظر من این یک مدل قدیمی پخش شدن این پیش داوری ها هست چون الان با وجود فضای مجازی اخبار از طریق تلویزیون پخش نمیشه و از پلت فرم ها و برنامه های مختلف پخش میشود که برای مثال اخبار اون مرد سیاه پوست که توسط پلیس زیر ضرب و شتم قرار گرفت . این اخبار در تلویزیون و فضای مجازی پخش شد ولی موضوع مهم اینه که فقط به یک صورت پخش نشد ، به صورت های انیمیشن و عکس و کاریکاتور و خود این ژورنالیست هایی که در فضای مجازی فعالیت میکنند و هم چنین طنز پردازان و یکی از المنت ها، طنز پردازان هستند که به صورت خیلی مستقیمی روی ذهن ناخودآگاه آدم تاثیر میگذارد. چون وقتی میخواهید اطلاعات به صورت خیلی سریع به ضمیرناخودآگاه خطور کنه یک راه خیلی سریع آن ترکیب اطلاعات با احساسات هست که به حافظه بلند مدت میره

. information + Emotion = long memory

پس وقتی شما با خنده و یا با احساسات تلخ نگاه میکنید روی شما تاثیر شگرفی میگذاره و باور میکنید آره این درسته.

2. دومین روش از طریق افرادی هست که اطلاعاتی گرفتند برای مثال از اخبار یا افراد دیگر که بیشتر اوقات غلط هست اطلاعات و میان بین دوستان و آشنایان آن حرف ها رو بیان میکنند که اولا یک موضوع برای حرف داشته باشند و اینکه آن موضوع رو با آب و تاب تعریف میکنند و جوری تغییر میدن اصل موضوع رو که یک دروغ بزرگ به اصطلاح بیان میکنند و ما هم باور میکنیم . إإإ چه جالب و اونجاست که اون باور در ذهن ما میشینه.

3. سومین روش که خیلی جزو عامل های اصلی هست . من که آدم جوانی هستم از زمان مدرسه تا دانشگاه و کار هرسال 22 بهمن و ایام دیگه مرگ بر آمریکا گفتیم که این خودش ، خود به خود هیچی ام نباشه ذهن آدم به یک کشور بدبین میشه.

4. و یک موضوع دیگه اینه که ما از افراد کمی پرس و جو میکنیم یا اطلاعات دریافت میکنیم . مثلا یکی از آمریکا میاد و یک توصیفی از آمریکا میکنه ما همون رو به عنوان توصیفی از آمریکا میپذیریم.

مثلا خود من در آلمان زندگی میکنم و خیلی از این مهاجر ها میگن آلمان خوب نیستن و از این حرف ها ولی یک عده هستند که هیچ جای دنیا رو با آلمان عوض نمیکنند.

5. موضوع دیگه اینه که ما یک موضوع رو فراموش نمیکنیم چون اطلاعات جدیدی دریافت نمی کنیم . مثلا من در آلمان نمیبینم که افراد هی راجع به هیتلر صحبت کنند ولی هر مهاجری میاد هی راجع به هیتلر صحبت میکنه و آلمانی ها اصن دوست ندارند در این باره صحبت کنند چون یک عالم اطلاعات دیگر رو دریافت کردند که میتونند راجع به آن صحبت کنند.

6.یک مثال از خودم ، من یک آدمی هستم اگر با یک دزد هم صحبت کنم سعی میکنم یک چیز خوب ازش بیرون بکشم، چون همیشه قبل از صحبت با یک آدم جدید همیشه یک فیلتر ذهنی خنثی میگذارم بین خودم اون شخص که اگر اطلاعات خوبی بود ازش بیرون بکشم و یک فیلتر نمیگذارم از اطلاعات خودم که هرچی گفت بگم نه.

خیلی مهمه که آدم گوش شنوا داشته باشه و درحین صحبت هی منتظر نباشه حرف خودش رو بزنه ، اگر اینجوری باشه ناخودآگاه طرف مقابل اون اخبار و اطلاعات رو به ما انتقال میده بدون اینکه متوجه بشیم ( امیدوارم این گزینه رو خوب توضیح داده باشم)

چرا از آقای عباسمنش تاثیر میپذیریم وقتی فایل های راجع به آمریکا رو میبینیم ؟

جواب: چون یک حس نزدیکی و عالی و خوبی بین ما هست که آقای عباسمنش را تا حدی هم الگو قرار دادیم . و همانطور که گفتم :(( احساس + اطلاعات = حافظه بلند مدت)) پس ما خیلی خوب میتونیم باور کنیم که اون پیش داوری ها درست نبوده.

حرف آخر : بعضی موقع ها خیلی مهمه که تا چیزی رو ندیدیم پیش داوری نداشته باشیم ، اشتباه نکنید ، فقط در کشور ما نیست در خیلی از جاها این پیش داوری ها پیش میاد. پس بیایم حواسمون باشه قضاوت نکنیم همه چی رو به این زودی ، یک قاضی عادل و مهربان و بی نهایت در جهان وجود داره که کارش رو خوب بلده. سرمون تو کار خودمون باشه و اگر چیزی رو میخوایم بدونیم از آدم درستش اطلاعات بگیریم و خودمون یک کوچولو تحقیق کنیم.

عاشقتونم ، در پناه خدا باشید .

فردین