سریال زندگی در بهشت | قسمت 174

سلام به استاد عزیز و خانوم مریم شایسته عزیز

و عرض خسته نباشید برای این همه فعالیتی که با عشق برای دوستان عزیز و ما صورت میگیره.

خدمت استاد عزیزم بگم که من تا جایی که یادم میاد عاشق آمریکا بودم انقدر که حتی ریشه این علاقه رو نمیدونم از کجا بود.

ولی باز هم به قول شما استاد عزیز ما باز هم از محیط و عوامل اطرافمون تاثیر می پذیریم و افکارمون رو جهت میدن. مثلا این که از رسانه ها می دیدم که مثلا تو فیلم های به قولی وسترن یا تگزاسی به راحتی انسان ها کشته میشن و به راحتی انسان ها رو میکشن یا حتی تو فیلم هایی که حتی خود هالیوود درست میکنه این داستان رو می بینیم و پلیس هایی که تو اخبار نشون داده میشن که شاید حتی 1% هم نمیشن و …. که البته یه چیزی که شاید همون علاقه م به آمریکا بوده توی عمق وجودم میگفت اینا درست نیست.

که البته به قول شما استاد عزیز ذهن منطقی من شروع می کرد به نجواهای منفی که نشاءت می گرفت از فقدان باورهای درست درباره این موضوع و عدم وجود منبع درست و صادق درباره این موضوع.

و البته که این علاقه من به آمریکا مثل ریشه یه درخت بود که نمی گذاشت با هر ناملایمتی و بادی کنده بشم و صد البته که تا مقداری اخبار و …. روی من تاثیر داشتن ولی نه خیلی.

و در مورد طبیعت آمریکا خب تقریبا همین طوری که هست فکر میکردم و این باورم به واسطه ویدئوهایی بود که از آمریکا دیده بودم و می دیدم.

و باید بگم که برای مهاجرت هم همیشه ترجیح اولم آمریکا بوده و هست.

تا جایی که هدایت شدم به سایت شما استاد عزیز و کم کم سریال سفر به دور آمریکا و حالا سریال زندگی در بهشت.

و حالا ذهن منطقی من نشسته روبه روی من و من و منطق سریال های شما در سایت تون درباره آمریکا این ور میز.

و هر وقت چیزی در مورد آمریکا میگه که منفی هست من به راحتی با مثال هایی از سریال هاتون متقاعدش میکنم.

مثلا وقتی میگه پلیس آمریکایی بد من بهش یادش میارم قسمت 173 سریال زندگی در بهشت رو که شما بیرون ورزشگاه فیلم گرفته بودین و نشون می دادین که وقت رفتن مردم به خونه هاشون پلیس ها با روی خوش مردم رو هدایت می کردن و یا قسمتی از سریال سفر به آمریکا رو یادش میارم که شما برای کاری اتوبوس مسافرتی تون رو کشیده بودین کنار و گفتین که وقتی پلیس اومده بود پیگیر شده بود که مشکلی براتون پیش نیومده باشه.

یا مثلا وقتی میگه مردم آمریکا خون گرم نیستن و به راحتی هر کسی رو نمی پذیرن من یادش میارم شبی رو که سوپر لیگ بود و دعوت شده بودین به خونه همسایه تون و هرکسی بدون این که به خودش سخت بگیره هر چقدر غذایی رو که تونسته بود آورده بود و با هم به اشتراک میذاشتن غذاشون رو و خوشی شون رو.

یا مثلا وقتی میگه مردم آمریکا همه ش تو خشونت هستن من یادش میارم قسمت هایی رو که مردم به واسطه روز شکرگذاری و یا نمایش دورهمی ماشین ها و موتورها اومده بودن بیرون و خوشحالی میکردن و دنبال بهونه ای برای خوشحالی هستن.

و البته مناظر زیبای آمریکا که ما رو تو احساس تون با خودتون شریک کردین.

و تحسین آمریکا برای امکاناتی که همه جا در سطح بالایی هست.

و یادش میارم همسایه عزیزتون لری رو که همیشه به شما کمک میکنه حتی گاهی بدون دریافت دست مزدی.

و یادش میارم امنیت آمریکا رو که انقدری هست که بسته های آمازون تون تا چند روز که بیرون خونه تون میمونه کسی کاری بهشون نداره و با خیال راحت تا چند روز به مسافرت میرید و وقتی میاید همه چیز سر جاشه.

یادش میارم که آمریکا انقدر قانونمند هست که شما صبح میرید با ماشین شخصی تون امتحان رانندگی میدید و تا قبل ظهر با گواهینامه تون بر میگردید خونه. 🤣 مگه داریم ؟!!! مگه میشه؟!!!🤣🤣🤣

و من همیشه متقاعدش می کنم به واسطه منطقی که از شما و تجربیات تون از آمریکا به من رسیده و باید این رو ممنون شما استاد عزیز و خانم شایسته عزیز باشم.

و قدردان شما هستم که بدون جهت گیری خاصی و بی طرفانه ما رو در زندگی تون و تجربیات تون سهیم می کنید.

و خدا رو شکر من در این مورد مقاومت خاصی ندارم و به امید روزی که به آمریکا مهاجرت کنم و باز هم بیشتر و بیشتر اینهارو تایید کنم.