این قسمت تمرکز دارد بر این قانون که «باورها و پیش فرضهای محدودکننده ی ذهن ما، چگونه می توانند با ورودی های مناسب و قدرتمندکننده، آرام آرام تغییر می کند»
در بخش نظرات این قسمت، بنویسید که دیدنِ مستندات «برنامه سفر به دور آمریکا» و «سریال زندگی در بهشت» با به تصویر کشیدن نکات مثبت و زیبایی های آمریکا در جنبه های مختلف، چه تغییراتی در ذهنیت شما درباره آمریکا ایجاد کرده است
پیشنهاد می کنیم این فرمت را در نوشتن دیدگاه خود رعایت کنید:
- بنویسید که قبل از «برنامه سفر به دور آمریکا» و «سریال زندگی در بهشت» چه دیدگاهی درباره آمریکا داشتید
یعنی چه دیدگاهی درباره موضوعات مختلف مثل: بنیان خانواده و روابط خانوادگی، روابط اجتماعی مردم، میزان امنیت اجتماعی، طبیعت این کشور، آزادی های مشروع یا نامشروع، انسان دوستی یا نژاد پرستی، خشونت، میزان آزادی های مذهبی، کیفیت کسب و کارها، صداقت مردم و… داشتید
2. چرا این نگرش را داشتید و این پیش فرض ها از چه منبعی و چگونه شکل گرفته بود (خانواده، تلویزیون و رسانه های جمعی، جامعه و مدرسه و …)
3.دیدنِ مستندات «برنامه سفر به دور آمریکا» و «سریال زندگی در بهشت» چه تغییراتی در نگرش شما درباره آمریکا در این جنبه ها ایجاد کرده است.
می توانید با ذکر جزئیات، چگونگیِ این تغییر دیدگاه را درباره خودتان توضیح دهید. مثلا ذکر وقایع یا ماجراهایی که دیدن آنها در این دو سریال مستند، شما را درباره پیش فرض ها و پیش قضاوت هایتان درباره آمریکا به تأمل واداشته و نگرش قدرتمندکننده ی جدیدی در ذهن شما ساخته است
برای دیدن سایر قسمتهای «سریال زندگی در بهشت»، کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- دانلود با کیفیت HD659MB43 دقیقه
- فایل صوتی سریال زندگی در بهشت | قسمت 17439MB43 دقیقه
سلام به استاد عزیز و خانم شایسته مهربان و دوستان عزیز خانواده عباس منش.
۱_ من باور داشتم خانواده های آمریکایی اصلا بیشتر از ۲تا فرزند ندارند و داشتن فرزند بیشتر رو نشانه ی بی فرهنگی و سطح پایین خانواده میدونن.
از فیلم و سریالهایی که میدیدم ادمهای ثروتمند و موفق با فرزندی ندارند و یا یکی دارند . چون وقتی برای تربیت صحیح فرزند ندارد . و همین طور توو این فیلم و سریالها میدیدم که فرزند بیشتر کاملا کیفیت تربیت بچه ها را پایین میاره و فرزندان بدی در این خانواده های پر جمعیت به وجود میاد.
اما وقتی خانواده های دوستان شما در زندگی در بهشت دیدم یعنی آبی بو روی آتش این باور نهادینه من . به قدری جذاب بود که یک روز کامل فقط نشستم و تمام قسمتهای سفر دوستان شما به پارادایم دیدم.
۲_ مردم امریکا وقت و ارزشی برای معاشرت ندارند چون مدام در حال یاد گیری و پیشرفت و تکنولوزی هستند.
این همان سریالهای انگیزشی که دیدم و به وجود آمد اما با قسمتهایی که شما از مردم امریکا و صحبت درموردش ن گفتید مثل همسایه هاتون کاملا نظرم عوض شد.
مخصوصا اون قسمت که جلوی درب خونه تون به خاطر سلام علیک همسایه ها نتونستید فیلم خوبی ضبط کنید. من یعنی هزار تا علامت سوال اومد برام ؟؟؟؟؟؟؟
آمریکا و سلام علیک؟؟؟؟ مگه اونجا اصلا به هم کاری هم دارن؟؟؟؟؟
این باور هم از فکر میکنم گفتگو های خانوادگی و بازم فیلم های سینمایی حس میکنم داشتم .
۳_کمک کردن به همدیگر و دلسوزی و مهربانی در امریکا معنی نداره…
این باورم از این اومد که آمریکا کلا هر کسی به سختی مسعول زندگی خودشه و اهمیتی برای دیگران ندارد. همیچین من توو فیلم ها میدیدم صحنه ای که مثلا طرف داره گریه میکنه و یا توو خیابون بوده و یا شی بارونی و تاریک و هیچ کسی کمکش نکرده .
که این باورم با زندگی در بهشت دقیقا همون قسمت دوستان تون که با دوستان دیگه اشون اومده بودن و همسر جولی اگر اشتباه نکنم ،توو هر کاری از دستش برمی‌آمد مثل غدا پختن و زباله جمع کردن چادر زدن و … کمک می‌کرد.
۴_پوشش ساحلی و حضور در ساحل در عین لذت بردن و عادی بودن .
اینقدر فیلم ها از حالت غیرمتعارف ساحل امریکا گفته بودن که من با دیدن سریال زندگی در بهشت کاملا دیدم تغییر کرد که چه قدر عالیههه هر کی با هر پوششی میاد و با نهایت لذت و امنیت میگرده.
من الان همه ی اینها که نوشتم خودشون اومدن و شاید بگم فقط ۱مورد از این باورهای محدود کننده رو خبر داشتم و بقیه رو که نوشتم دیدم خدایا …
حالا من قصد زندگی و تحصیل و مهاجرت به آمریکا دارم این وضع باورهامه😁😁😁
استاد شما بی نظیرید با نوشتن کلی لذت بردم .دپ شما گرم امیدوارم هر لحظه در پناه هدایت الهیی این زنجیر های ناخوداگاه که جلوی سرعت رشد و تعالی ما رو میگیره پاره کنیم و عروج داشته باشیم.
خیلی کیفففف کردم خودم مرسیییی استاد از این پیشنهاد و چالش درجه یکی که گذاشتید 😍😁🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻