سریال زندگی در بهشت | قسمت 184 - صفحه 5

سربال بهشت قسمت 184

با سلام خدمت مریم جان عزیز

خدایا شکرت که باز هم فرصتی فراهم شد تا با جریان سیال بهشت همراه بشم و از آگاهی هاش برخوردار

داشتم با خودم فکر میکردم که خیلی عشق و علاقه میخواد که 184 قسمت دوربین بدست باشی و فیلم بگیری و تدوین کنی و بزاری روی سایت واسه همین تحسین میکنم این عشق به اشتراک گذاشتن زیباییها وبهبودها و پیشرفت ها رو که در وجود شما مریم جان نهادینه شده و نتیجش میشه این فایل هایی که الهام بخش هزاران هزارن نفر توی جهانه

جرات و جسارت شما مریم جان و غلبه کردن بر ترسهاتون هی داره توی این چند قسمت خودش رو بیشتر و بیشتر نشون میده .خیلی حرفه ی خانم تنها توی این جنگل وحشی باشه و اونقدر روی خودش کار کرده باشه که اینقدر ریلکس و راحت کارها رو هندل کنه .هنوز ظرف وجودی من اونقدر بزرگ نشده که همچین جرات و جسارتی داشته باشم هر چند بهتر شدم . گفتنش توی حرف آسونه اما عمل کردن بهش خیلی توحید میخواد توحید عملی

همین دیدن این سوله خودش یادآوری قانون تکامله که هر چیزی توی این جهان مادی بصورت تدریجی شکل گرفته و میگیره و هیچ استثنایی وجود نداره .و اینکه در اوایل سرعت تکامل کمه اما هرچی که جلوتر میری سرعت هی زیادتر میشه و کارها سریعتر پیش میره

و اینکه برای هر کاری پایه و اصل و اساس باید درست چیده بشه .وقتی اصل درست باشه فرعیات خوبخود خیلی راحت تر پیش میرن .

و اما نظارت جیل خانم من رو یاد حرف های استاد در مورد الگوپذیری میندازه که وقتی ما میبینیم ی کسی تونسته ی کاری رو انجام بده ما هم باور میکنیم که میشه و اقدام میکنیم چون سیستم عصبی ذهنی هممون یکیه و ما هم موفق میشیم .جیل وقتی دید جو اون کار رو انجام میده باورش شد که میشه و اون هم میتونه و انجام داد و شد .حالا کاری به درست و غلط بودنش ندارم که ما باید سعی کنیم توی چیزهای مثبت الگو پذیری داشته باشیم

چقدر لذت بردم از دیدن این نردبونه و چقدر هی ارزش ابزار داره تکرار میشه و اون حرفهایی که استاد در موردش زدن .اینکه ذهن فقیر همیشه چیزهایی رو میخره که به خاطر ترس از خرج کردن خیلی گرون براش تموم میشه اما ذهن ثروتمند به نتیجه ای که اون ابزاره میتونه براش داشته باشه فکر میکنه و بنابراین کیفیت براش مهمه و راحت خرج میکنه . .اما ی چیزی که با دیدن این نردبون تو ذهن من اومد ترس بالا رفتن از نردبونه .که صرف داشتن ی ابزار کافی نیست بلکه اون جرات و جسارت استفاده کردن از اون هم مهمه.من خودم به شخصه اگر الان این نردبون رو بذارن جلوم فعلا جرات و جسارت بالا رفتن ازش رو ندارم چون از ارتفاع میترسم.از وقتی که با آموزش های استاد آشنا شدم خیلی از ترس هام از بین رفت اما الان که این نردبونه رو دیدم فهمیدم که هنوز باید روی ترس از ارتفاع کار کنم

و باز هم موسیقی و جایگاه اون توی کار کارگرهای آمریکایی . انگار که جز لاینفکی از کارشون .و چقدر اون وسیله ای که اون دستگاه پخش موسیقی توش بود برام جالب بود که هم حملش رو راحت میکرد و هم اینکه ازش محافظت میکرد و این یعنی ارزش قائل شدن برای ابزار که فایده و سودش باز به خودشون بر میگرده که مدت زمان بیشتری میتونن داشته باشن اون وسیله رو . یادمه کارگرهای قبلی هم سسیتم پخش موسیقی داشتن اما اینجوری کاور نداشت .این نشون میده که اینا حتی توی سیتم موسیقیشون هم حرفه عمل میکنن

چقدر حیرت انگیزه من نمیبینم که این کارگرها موقع کار کردن زجری بکشن سختی رو تحمل کنن از زبان بدنشون مشخصه که دارن خیلی راحت کارها رو انجام میدن چون هم ابزار مناسب رو دارن و هم ذهنشون آرامه و چون ذهنشون آرامه تمرکز بالایی دارن و کار رو با دقت انجام میدن و دوباره کاری دیده نمیشه .ی همچین کارگرهایی وقتی میرن خونه هم احتمالا توی خونه هم آرامن و درگیری ندارن

چقدر این لیفتراکه کارها رو راحت کرده صاحب این لیفتراکه هر چی هزینه هم کرده باشه برای خریدش با توجه به این کارایی و کیفیتی که داره بقول شما استاد مفت خریده این رو .

چقدر همه چیز اصولی در نظر گرفته شده که با توجه به سیستم آب و هوایی فلوریدا هم از کف سازه و هم از سقف کار عایق بندی انجام میشه تا فرد دوباره مجبور نشه برای این کارها هزینه کنه .واقعا تحسین دارن این شرکت ها و این مردم آمریکا

خدا رو شکر که جو جیل هم از لحاظ روابط رشد کردن و روابطشون رو بهبود دادن انگار که شنیدن پند و نصحیت های شما مریم جان رو و دارن بیشتر روی اصل کار میکنن

خدایا چقدر دلم خواست تجربه بارون رو وزیر بارون بودن رو. از همین جا میشه نم باورن رو حس کرد .خدایا هدایتمون کن به همچین تجربه ی نابی به فراوانی آب و باران

چیزی که من خیلی دوس دارم در مورد فلوریدا و بهشت همین خاک ماسه ایشه که هرچی هم بارون بباره گلی شکل نمیگیره و همه جا به جای این گلی و کثیف بشه تمیزتر و تمیزتر میشه

هوا آب خاک آسمون ابرها کلبه این سرسبزی و این موج های آروم و ریز روی دریاچه این بیدار شدن های صبح توی بهشت دیوانه کننده ان .خیلی دلم این ها رو هم میخواد . ذهنه داره مقاومت میکنه میگه بابا ننویس اینا رو اما یاد گرفتم از استادم که بخوام زیاد بخوام اون چیزهایی رو بخوام که فقط خدا میتونه بهم بده

چقدر دیدن رشد و پیشرفت و بهبود پیوسته حس خوبی به آدم میده البته عجیب هم نیست چون جهان بر این اصل استواره و هر چیزی که بر خلاف این باشه حس و حال آدم رو بد میکنه

چقدر با دیدن این سوله شکوه و ابهت ثروت برام بیشتر معنا پیدا میکنه.چقدر همونطور که استاد فرمودن ثروت میتونه زندگی رو زیباتر کنه

یادش بخیر موسیقی سفر به دور آمریکا شرطی شدیم ناخودآگاه این موسیقی رو که میشنویم فکر میکنم قراره سفر به دور آمریکا پخش بشه .مثل آزمایش پاولف شده برامون

چقدر توجهتون مریم جان به زیبایی های اطرافتون بازم نشان از تمرکز بالای شما برای دیدن زیبایی ها داره که توی این شرایط هم زوم میکنین روی اون گلها

و اما اون علف های هرزی که مجال رشد پیدا کردن دقیقا مثل ذهنمون که اگر مدام روش کار نکنیم باورهای نادرست توش جوونه میزنه و مسیر باورهای درست رو سد میکنن

با این توضیحاتی که در مورد تغییرات پاردایس دادین مریم جان یاد تغییرات خودم توی این مدت آشنایی با استاد و شما افتادم .یاد ذهن خودم که چقدر وحشی و دست نخورده بود اما یواش یواش

شروع کردم به شناختش و پاکسازیش .البته که هنوز قسمت زیادیش دست نخورده اس اما بقول شما بعضی جاهاش دیگه آدرس دارن و میدونم از کجا شروع میشن و به کجا وصل میشن .

تجربه کردن این مه زیبا توی صبح زود رو هم میخوام

آره مریم جان ظرف وجودیت که بزرگ باشه ی نعمت هایی مثل این سوله رو تجربه میکنی مثل شما و استاد عزیز .البته که این ظرفه هم به تدریج بزرگ شده و تکاملش رو طی کرده

مریم جان وقتی کف سوله رو دیدم گفتم جالا مریم جان باید کلی وقت بذاره تا تمیزش کنه اونم با دقتی که شما توی تمیز کردن دارین وقتی متوجه شدم خودشون تمیز کردن حسابی کیف کردم. دمشون گرم که خودشون مسئولیت تمیزی اونجا رو به عهده گرفتن .من همچین تجربه ای رو نداشتم وقتی خونه خودم رودرست میکردم چقدر باید وقت میذاشتم برا تمیز کردنش بعد از اینکه کارگرها میرفتن مخصوصا موقع سفید کاری

اون جمع کردن میخ ها و براده های نوک تیز توسط اون آهن ربا که دیگه عند معرفت و کیفیت بود چقدر اینا برا مشتری ارزش قائل هستن و البته برای کارخودشون که از هر جهتی عالی انجامش میدن ولا حقشونه هر چی دستمزد بگیرن

دوباره شما مریم جان و دلبری پاردایسی که هیچ وقت تکراری نمیشه

و کارگاهی که زمانی کلی براش ذوق داشتیم و ی ایده ی عالی بود الان با توجه به تغییر شرایط و اومدن ی ایده ی بهتر فعلا از صحنه خارج میشه البته با سپاسگزاری که مریم جان ازش کردن

و ایده ی الهامی استاد از تمپا که نشون دهنده ی ذهن پویای استاده که همیشه بدنبال راحت تر انجام شدن کارها هستن

و جملات شما مریم جان در مورد پرداخت بها برای رسیدن به هدف با کیفیت تر و بهتر که یادآور حرف های استاد در مورد پرداخت بها برای رسیدن به اهداف بود

و جملات پایانی شما مریم جان در مورد برخورد به تضادها و ارسال فرکانس خواسته و اومدن ایده ها و عمل کردن به اون ایده ها بود که درنهایت باعث خلق خواسته های ما میشه که یادآور حرفهای استاد در مورد چگونگی رسیدن به خواسته بود در دوره دوازده قدم

خدایا شکرت چه لذتی داره دیدن نتیجه کار که البته با لذت بردن از مسیر همراه بود چه ذوقی بکنه استاد برا این سوله ی تکمیل شده

سپاسگزارم مریم جان بابت صبر و حوصله ای که دارین که نتیجه در صلح بودن با خودتونه