سریال زندگی در بهشت | قسمت 20 - صفحه 13

سلااام استاد عملکرای من و مریم خانم عزیز و دوست داشتنی و دوستان خوبم

در ادامه ی پروژه ی پاکسازی، میرسیم به یه عالمه تجربه ی دیگه.

به قطع مردنه و سوزندنه درختای خشکی که دیگه زنده نیستن، یعنی وقتی فکر میکنم، میبینم

آقااااا، یه عالمه خاطره از گذشته های دور داریم، که دیگه مثلا اون آدمه حتی زنده هم نیست ولی ما همچنان باقیمونده ی اون درخت خشکیده رو سال‌هاست که توی زمینه ذهنمون نگه داشتیم و هر دفعه که از اونجا رد میشیم، یا به اون تنه ی خشکیده برخورد میکنیم یا از کرم ها و موریانه هاش کلافه شدیم، و کلی مسئله برامون درست کرده ولی ما فکر میکنیم که اگه اون درست خشکیده ی به درد نخور رو بسوزونیم، بی معرفتیه!!! و باید تا آخر عمرمون اونجا نگهش داریم، داشتم فکر میکردم چه زمین یکدست و عالی بشه وقتی این درخت خشکیده ی مزاحم تز اونجا پاک بشه!؟ یاد بازی ماینکرافت افتادم که وقتی میخوایم یه جا واسه خودمون خونه بسازیم، کلی درخت رو میکَنیم! همیشه توی اون بازی با لذت درختا رو میکنم و زمین رو صاف و آماده ی ساخت و ساز میکنم ولی توی دنیای واقعی، کندن این درختا رو خوب نمیدونستم و الان با دیدنه این فیلم ها و دریافت آگاهی های درست، چقدر ذهنم متفاوت تر نگاه میکنه، چه خوبه که با دیدنه شواهد و مدارکی که باور قبلی رو نقض میکنن،و باور جدید رو تایید میکنن، میشه باور جدید ساخت. چقدر ذهنه ما توانایی های خارق‌العاده ای داره و چه باحاله که ما میتونیم، برنامه ریزی ذهنمون رو تغییر بدیم. خدایا شکرت که این امکان و اختیار رو به ما دادی که خودمون با ذهنمون، دنیای دلخواه خودمون رو بسازیم، هر جوری که دوست داریم و چقدر لذت بخش میشه اگه هر کسی بر اساسِ سبک شخصی خودش زندگی کنه و به قوله شما، اینجوری هر چرخ دنده ی این ساعتی که هفت میلیارد قطعه داره، سَرِ جایِ درستِ خودش فرار میگیره و چقدددر دنیا زیباتر میشه.

ای جان مریم جانه نازنین که به جای اون قوطی با نمک، پارو رو آوردید برای خاموش کردنه آتیش، من هر چقد از شیرین بودنتون بگم، کمه آخه، من عاشقه اون بیست لیتری قرمز شمام استاد که سرش رو بریدید که اب راحت تر واردش بشه و بتونید راحت تر اب بپاشید روی آتیش ها، هر دفعه ذهنتون راه بهتر و آسون تری رو پیدا میکنه و این یعنی همون بهبود گرایی در عمل. آفرین به شما که هر روز و هر لحظه در حال پیشرفت و رشد هستید

بهتون افتخار میکنم

بهترین دوستای زندگیم