سریال زندگی در بهشت | قسمت 204 - صفحه 15 (به ترتیب امتیاز)

با سلام خدمت استاد عزیزم

این فایل واقعا خیلی تکان دهنده بود. تمام مدتی که این فایل رو میدیدم اشک در چشمانم حلقه زده بود و بغض گلویم را گرفته بود. از برقی که در چشمان رندی بود که می گفت هنوز اسلحه هام و لباسهامون سر جاشه. در عمق چشمانش غمی عمیق دیده میشد اما لبخندی رضایت بخش بر روی لبانش بود.

واقعا من چقدر می تونم تصور کنم که روزی بجای این مردم باشم؟ واقعا چقدر می تونم ذهنم رو کنترل کنم و ایمانم رو نشون بدم؟ تصور اینکه لباسهات رو از توی یک کمد شکسته و از زیر آوار خانه ای که همین دیشب در اتاقش خوابیده بودی در بیاری و داخل یک پلاستیک بریزی و از روی بقایایی که از زندگیت مونده رد بشی و به طرف دیگر بری. چقدر دردناک و غم انگیزه. اینکه از فردا صبح نه کامپیوتری داشته باشی برای اینکه کارهات رو انجام بدی، نه مدرسه ای باشه که بچه ات رو به اونجا ببری، نه فروشگاهی باشه که مایحتاج خونه ات رو تهیه کنی و برای بچه ات یک شام خوشمزه درست کنی، نه یک تشک برای خوابیدن داشته باشی و نه حتی سقفی بالای سرت. از یک روز به روز بعد تبدیل بشی به آدمی که فقط باید به فکر سیر کردن خودش و خانوادش باشه و پیدا کردن یک سرپناه.

حتی تصورش هم سخته. اما این آدمها این شرایط رو تجربه کردند و هنوز هم ایمانشون رو از دست ندادند. درک می کنند که اگر ساعت ۴ صبح ساعت زنگ زده این یک نشانه بوده برای اینکه جونشون رو از دست ندن. اینقدر به خداوند ایمان دارند که می دونن این یک پیام از طرف خداوند بوده. کدوم عقل سلیمی میگه در اوج طوفان از خونه ات بزن بیرون؟ منطق میگه اگر بزنی بیرون باد در یک لحظه بلندت می کنه و به یک جایی می کوبدت و لهت می کنه. حداقل اگر تو خونه باشی شاید سقف و دیوارها جلوی مرگت رو بگیرند.

اما این افراد به نشانه خداوند توجه می کنند و از خانه بیرون میرن. واقعا من چقدر ایمان دارم وقتی از خداوند نشانه ای می بینم یا یک الهامی رو درک می کنم بدون اینکه سوال کنم یا با ذهن منطقی ام تصمیم بگیرم تسلیم محض پروردگارم باشم و بگم چشم و انجامش بدم؟

یک همچین کارهایی کم از دست به چاقو بردن ابراهیم و به رود نیل انداختن یک نوزاد توسط مادرش و ساختن کشتی توسط نوح نداره.

وقتی این آدمها رو میدیدم به خودم گفتم تو کجای کاری؟ تو حاضر نیستی به یک الهامی که با صدای واضح شنیدی به طور کامل عمل کنی. الهامی که میدونی تو رو به مسیر درست می اندازه. تو حاضر نیستی بخاطر داشتن اینهمه نعمت و برکت و سلامتی و چیزهای خوبی که در زندگی ات هست یک سپاسگزاری درست و حسابی بکنی و فقط منتظری یک اتفاق بدی بیفته و زبان به کفر باز کنی.

استاد از شما ممنونم. این فایل انگار یک سیلی محکم به صورتم بود. که بهم گفت از داشته هات لذت ببر. این قدرت خداوند رو ببین و بدون همونقدر که قدرت داره بدون اینکه تو هیچ اراده ای داشته باشی این ویرانی رو بوجود بیاره، همونقدر هم قدرت داره زندگی تو رو بسازه. بهم گفت ایمان این مردم رو الگوی خودت قرار بده و نگاه کن به این درختهای رنج کشیده و نحیف و لاغر و سر به فلک کشیده ای که با یک دنیا امید، اون نوک نوکشون جوانه های تازه سر زده و چند وقت دیگه دوباره یک جنگل انبوه رو بوجود میارن.

هر قدر هم شیطان بهت بگه مادر طبیعت هیچ قدرتی نداره خداوند یک طوری باهات حرف می زنه که قشنگ خوب خوب درک کنی که قدرت دست کیه.

عاشقتونم استاد