سریال زندگی در بهشت | قسمت 21

به نام یگانه حق و حقیقت

سلااااام و درووود به همهههههه.

یه فایل فوق العاده ی دیگه از زندگی در بهشت.

زندگی در لحظه.

زندگی با یاد و حضور خدا

زندگی با هدایت الله.

می شه یه زندگی با عشق.

با هدف های بهتر و بزرگتر

می شه یه زندگی با صلح درونی که صلح رو توی دنیات، توی تک تک لحظاتت، تو تک روابطت، توی تک تک سلول هات جاری می کنه.

آررره. صلح تو با خودت و خدای خودت وقتی ارزش عوامل بیرونی رو توی وجودت پایین میاری و قدرت رو به خودت و خدای خودت می دی. وقتی یاد می گیری فارغ از نگاهها، فارغ از تمام نقطه نظرها به راهی که خودت آگاهانه انتخابش کردی پایبند بمونی و مثال برگی در باد نباشی که با هر بار وزش باد به هر سو بره

می شی خودت با خدای خودت و اونوقت آدما، شرایط میان سمتت، چون اصل و اساس جهان بر خیر و راستیه.

اصل و اساس جهان درستی و نیکبختی و سعادته و اگه ما چیزی غیر از این می بینیم، از ماست که بَر ماست.

ادامه دادن راه و مسیر موفقیت حتی اگه نتیجه رو نمی بینی یعنی ایمان به غیب.

ابراهیم زمزمی ندید با این حال اسمائیل و هاجر رو در بیابان بی آب و علف رها کرد و سپرد به الله یکتایی که درونِ همه ی ماست و مارو همواره هدایت می کنه.

مادر موسی هیچ پیش زمینه ای از عاقبت موسی نداشت اما ایمان، یقین به هدایت گری الله و امید به رحمتش باعث شد پاره ی تنش رو به آب خروشان نیل بسپاره.

به خودم می گم : ابراهیم از لحظه ی خواب دیدنش جهت قربانی فرزند، تا دست به اقدام زدنش چقدررر تشویش گرفت؟! چقدر پریشان شد؟! مسلمه که جدال بین ترس یا ایمان توی وجود همه ی ما هست اماااا وقتی ایمان قدرتمند باشه، ترس ماهیت خودش رو از دست می ده چون اون ترس فقط یه تضاد بود که بگه می خواستم خودت ببینی می ترسی یا ایمان داری؟

ابراهیم قدم به قدم به قربانگاه نزدیک می شد، قدم به قدم جدال ترس یا ایمان امااااا می گه خدایا به تو پناه می برم از شرّ شیطان و شیطان همون نیروی منفی ای هست که از ترس هامون در ما شکل می گیره . همون علف های هرز که با تغذیه از روح و روانمون می تونن به درختی تنومند تبدیل بشن یا می تونن با ضربه ی تبر نگاه توحیدیمون، یا سوزوندنشون از همون ابتدا ریشه کن بشن و جا برای رشد بذرهایی باز بشه که آگاهانه، با عشق و با ایمان داریم می کاریم و آبیاری می کنیم.

برداشتن قدم اول برای قربانی کردن، ایمان می خواد و قدرتی که از اون قدم می گیری، تو رو راه می بره چون خدا قدرت می شه توی پاهات، نیرو می شه توی وجودت، ایمان بیشتر می شه توی قلبت و تمام لحظات رو مسخر ایمان تو می کنه اماااا این ایمان چقدر بر ترسهات می چربن که تا قدم آخر رو محکم برداری؟!

چقدررر به بذرهایی که کاشتی، به زمین وجودت، به خودت و ارزشهات ایمان داری که مطمئن باشی به نتیجه می رسی حتی اگه هیچ چیز واضحی نبینی؟!

به ابراهیم فکر می کنم که چطور چاقو رو گذاشت رو گلوی فرزندش.

به اینکه چطور با اطمینان توی منجیق نَمرود آرام و آهسته بود و این هیچ چیز نیست جز قدرت ایمان به الله یکتا.

بارهااا دست از ادامه دادن بر می داریم، دست از تغییر بر می داریم، دست از نابود کردن علف های هرز برمی داریم چون خودمون رو باور نداریم که ما هم می تونیم ابراهیم وار عمل کنیم. باور نداریم می تونیم علف های هرز ذهن رو از بین ببریم، چون اندازه مون رو خیلی کوچیک حساب کردیم و اندازه ای که به عوامل بیرونی دادیم رو بزرگ…. .

چون خدا رو توی وجودمون کوچیک کردیم و قدرت رو به ترس ها و ناامیدی ها دادیم .

ما هم می تونیم مثل مادر موسی باشیم و نگرانی هامون رو به جریان خیری که در جهان جاریه بدیم.

می تونیم مثل موسی باشیم در مقابل فرعون و با شجاعت حرف بزنیم.

وقتی شروع می کنی به خوندن و درک قرآن، خداوند به تو یه سری تمرین ها می ده که اگه انجامشون بدی، اگه اقدام کنی نتایج شگفت انگیزی می بینی.

خداوند می گه اگه می خوای من و قدرت من رو درک کنی، اگه می خوای همواره و همواره ایمان بیاری : سه تا کار اساسی باید انجام بدی..

یک : به طبیعت و هر اونچه اطرافت هست با شگفتی نگاه کن.

دو : به خودت . (به آفرینش خودت)

سه : به داستان آدم هایی که قبل از تو زیسته اند. قوم های مختلف و داستان های پیامبران که چیزی نیست جز نشون دهنده ی نتیجه ی ایمان یا ترس. ایمان یا کُفر. توحید یا شِرک.

و اونقدررر از نشانه ها، از داستان ها ، از خلقت خودت به تکرار صحبت می کنه که بهت بگه : رمز موفقیت در تداومه. در تداوم برداشتن قدم های کوچک. در از بین بردن علف های هرز حتی کوچکترینشون

در برداشتن تبر تیز توحید برای ضربه زدن به اون درختچه های بی فایده ای که یه روزی یه بذری بودن که با باد و عوامل بیرونی به زمین وجودت اومدن و تو بهشون فرصت رُشد دادی. آگاهانه یا ناآگاهانه تغذیه شون کردی.

رمز موفقیت در تداوم برداشتن قدم هاست. رمز موفقیت در اینه که همواره ایمان بیاریم به الله و یگانگیش. به بزرگی و عظمتش. به اینکه برگی بی اذنش بر زمین نمیفته و مورچه ای بی اذنش بارش رو حمل نمی کنه.

در پناه حق همواره سلامت و سعادتمند در دنیا و آخرت باشید

یا رب🙏

به نام رب العالمین

سلام دوست عزیزم.

خوشحال و سپاسگزار خداوندم که اون روز اون کلام رو بر قلب من و سپس بر قلمم جاری کرد.

یادمه اون روز چقدر با خودم در صلح بودم و الآن به مراتب بهترم خدارو هزاران بار سپاس. و باز خوشحال و سپاسگزارم که خداوند همواره و همواره بندگان مخلصش رو هدایت می کنه به سمت این نوشته و چقدر عشق می کنم هر بار که جریان هدایت همواره و همواره مارو به مسیر های بهتر رهنمون می شه. چقدر حالم خوب می شه که دستی باشم از دستان خداوند برای گسترش عشق و مهر و لطفی که خودش بذرش رو توی وجودم کاشته و این وظیفه ی من هست که باید با تقوی، با توحیدی بودن، ایمانی که خودش به من می ده و عمل صالح آبیاریش کنم. ان شااالله خدایا شکررررت. بی نهایت شکرت.

مرسی دوست عزیز از پیام پر از مهرتون

در پناه رحمت و مهربانی بی حد و حصر خدای جهان و جهان همواره سعادتمند در هر دو جهان باشی

یا رب 💐💐💐🌺🌺🌺