سریال زندگی در بهشت | قسمت 213 - صفحه 7

بنام خدای فراوانی ها

سلام به استاد عزیزم ، مریم جان و همه اعضای خانواده صمیمی ام

فایل زیبا با سازه ها و برج های شیک شروع شد

چقد من وقتی این شهر های تمیز رو میبینم که انقد توش کسب و کار و زندگی هست حالم خوب میشه احساس میکنم زندگی در جریانه و هیچ چیز ایستا نیست

اینم دلیلش تضادی بود که از بچگی داشتم تو روستای سرسبز و زیبایی بودم که امکانات نبود و خونه ها از هم دور بود واسه همین وقتی یه شهر زیبا زو‌میبنیم با کلی برج و آپارتمان و…. حالم ناخودآگاه خوب میشه

تحسین میکنم این همه ثروت و آزادی استاد رو تو این فایل 3 بار رفتین غذا نوش جان کنین که من از بین اونا اون چیکن رو خیلی دوست داشتم یه طوری بود انرژیش انگار از بقیه سرزندگی تر و با کیفیت تر بود

چقد هوس درست کردن غذاهای خوشمزه و‌متفاوت کردم

چقد دوست دارم همین الان پاشم برم بیرون یه چیزی بخورم مخصوصا اون چیکن های آبداری که مریم جان اونطوری با عشق با چاقو بریدشون

موسیقی زنده و اون افرادی که هر کدومشون‌به طریقی ‌‌به سبک خودش داشت از زندگیش لذت میبرد

مادری که به بچه اش شیر میداد و‌ خودش رو به خاطر داشتن نوزاد از زندگی و لذت هاش محروم نکرد یا اون زوج‌هایی که تو اون سن انقد یا عشق داشتن با هم می رقصیدن

چقد واقعا تحسین بر انگیزن چقد اموزنده هستن

اگه آدم تو زندگی غر نزنه و با عشق زندگی کنه باقی چیزها خودش میاد

تو این فایل چند تا نکته بیزینسی هم بود

اون فروشگاه که رفتین چقد هوشمندانه ورودی ابتدا گل گذاشته بود وقتی آدم وارد میشه هم واسه بوی خوب هم صحنه زیبا به وجد میاد و تو اون حالت احساسی احتمال خرید بیشتره

و نکته بعدی همون نمایندگی هایی که به چیکن برای داده میشد اینم خیلی هوشمندانه بود و اینطوری کیفیت و البته انرژی کارشون حفظ میشه چون تو کار همه چیز انرژی و تمرکزه و مطمئنأ صاحب بیزینس اگه خودش مسئولش هم باشه و درگیر باشه خیلی با عشق و تمرکز بیشتر اون شغل اداره و در نتیجه خروجیش مطمئنأ بهتره چون اون طرف با همه وجودش میچسبه به کارش و وقتی همه وجود آدم یه جا باشه نتیجه حتما عالی میشه

واقعا غذا خوردن یکی از بزرگ‌ترین موهبت های خدا به انسانه

درواقع خدا اصل ‌واساس دنیا رو اساسه زنده موندن انسان ها اساسه ادامه حیات انسان ها رو با لذت عجین کرده

ما اگه غذا نخوریم میمیریم

ولی خدای مهربان همین زنده بودن ما رو هم برامون لذت بخشش کرده

همین یه نکنه نشون میده که اساس اومدن ما تو این دنیا اساس موندن ما تو این دنیا واسه تجربه کردن و لذت بردن بوده و هست و هر موقع که این رو فراموش میکنم ار مسیر اصلی خارج میشم