سریال زندگی در بهشت | قسمت 215 - صفحه 14

به نام خالق بهشت

سریال زندگی در بهشت قسمت 215

با سلام خدمت استاد عزیزم و خانم شایسته ی عزیز و همه ی دوستان بهشتی ام

خدا رو شکر که باز هم فرصتی فراهم شد تا با جریان این آگاهی ها همراه بشم و از اونها برخوردار

خدا رو شکر که امروز در ادامه ی دسته بندی فایلهای کنترل ذهن رسیدم به این فایل بهشتی و وقتی چند بار دیدم و گوش دا دم شناختم نسبت به خودم و آگاهی هایی که تا حالا از استاد عزیزم کسب کردم خیلی بیشتر شد و تغییرات خودم رو بهتر متوجه شدم :

اول از همه من فهمیدم که چقدر الان صحبت های استاد و مطالبی روکه میگن بهتر و راحت تر درک میکنم و این یعنی مدار من تغییر کرده در جهت مثبت

دوم اینکه فهمیدم که من هم این ویژگی که استاد دارن ازش صحبت میکنن که وارد سیکل غم و ناراحتی نشدن برای چیزهایی که از دست میدمه خیلی خیلی بهتر شدم که نمونه ی بارزش افتادن ایرپادزم توی آب ی بار و بعدشم توی سینک دسشویی بود که فقط چند لحظه ی اول ناراحت شدم و بعدش بی خیال و این نشون میده کار کردن ها جواب داده

البته این رو بگم که نه تنها در مورد اشیا توی مرگ انسان ها هم من خیلی خیلی بهتر شدم و خیلی خیلی کم ناراحت میشم وقتی ی نفر فوت میکنه چون میدونم روندیه که همه باید طی کنیم و حالا اگر من خوب زندگی کرده باشم نه تنها از مرگ ناراحت نمیشم بلکه با آغوش باز میرم به استقبالش و این برای منی که قبل از آشنایی با استاد بخاطر چیزهای الکی عذاب وجدان داشتم و احساس گناه میکردم و از مرگ میترسیدم و وقتی اومدم توی این مسیر فهمیدم الکی بوده همه اون عذاب وجدان ها ی تغییر بزرگ بود و الان خیلی راحت و اوکی هستم با این قضیه

سوم اینکه من فهمیدم که توی سرزنش نکردن خودم هم خیلی خیلی بهتر شدم( با دوره عزت نفس) و خیلی راحت رد میشم از اشتباهاتم مثل همون افتادن ایرپادز بر خلاف گذشته که البته اون گذشته ریشه در خانواده داشت و وضعیت بد مالی که اگر ی چیزی خراب میشد یا ما خرابش میکردیم دیگه عزا بود چون جایگزنی براش نبود اما الان خدا رو شکر اینجوری نیست و به فرض همون ایرپادز هم اگه بیرون نمی اومد میتونستم دوباره یکی بخرم با وجود اینکه الان دو تومن قیمتشه شاید هم بیشتر

بعدش هم فهمیدم که من توی حل مساله هم خیلی بهتر شدم (با دوره حل مساله ) و راحت تر مسایل رو حل میکنم مثل همین درآوردن ایرپاز که با وجود اینکه چندشم میشد اما گفتم این هم ی مساله است و من باید حلش کنم و ایده های مختلفی هم اومد و من امتحان کردم از سیخ گرفته تا ملاقه و …..

تا بالاخره خداوند هدایتم کرد به استفاده از آهن ربا چیزی که توی همین سریال دیدم استاد برای درآوردن چکش ازش استفاده کرد حالا چکش که فلزی بود من ایرپادزم کاورش پلاستیک بود اما چون کاور روی پایش افتاده بود قسمت فلزی داخلش مشخص بود و جوری هم افتاده بود که اون سمتی که پلاستیکی بود زیر افتاده بود و اون تیکه ی داخل که فلزی بود رو و بخاطر همین هم وقتی ایده اومد که ی آهن ربای خیلی کوچیک رو ببندم به ی نخ و بفرستم پایین راحت تونست اون رو از بالا بکشه و این هم کمک خداوند بود

و توی همین روند افتادن ایرپادز هم چون چند بار این اتفاد افتاد من باز به فکر راه حل افتادم که چکار کنم که این مساله حل بشه و ایده های مختلفی رو امتحان کردم از استفاده از بند عینک که اون باز محدودیت های خودش رو داشت تا اینکه بالاخره هدایت شدم به استفاده از نخ دور کلاه کاپشنم که دو نا حلقه بهش اضافه کردم و الان استفاده میکنم و راحت شدم دیگه .البته که سرچ هم کردم و دیدم که این مساله هم با نگهدارنده های مختلف حل شده

ی مساله ی دیگه که استاد گفتن استفاده و لذت بردن از چیزهاییه که داریم که وقتی از دستشون میدیم دیگه ناراحت نباشیم که این هم در مورد اشیا و هو در مورد انسان ها صدق میکنم و من از وقتی که وارد این مسیر شدم دارم یاد میگیرم که از بودن با آدم های اطرافم لذت ببرم که بعدا غم و اندوهی نباشه

یا در مورد همین ایرپادزم اونقدر دارم ازش استفاده ی مفید میکنم که اگر ی زمانی از دستش هم بدم راضی باشم از خودم که استفاده ی کافی ازش کردم

سداسگزارم استاد عزیز و خانم شایسته ی عزیز