سریال زندگی در بهشت | قسمت 215 - صفحه 6 (به ترتیب امتیاز)

استاد قشنگم سلام

استاد جونم یه حسی بهم گفت تا بیام اینجا بنویسم بیام بنویسم که چه اتفاقی افتاده که بی ربط به این فایل و داستان های اون نیست.

استاد نمیدونم به این نکته توجه کردید که چقدر فرکانس های بچه های سایت (اون کسایی که واقعا کار می کنند) به شما نزدیک میشه.

درسته که اینجام در قلب تهران و کیلومتر ها از هم فاصله داریم ولی انگار که اصلا فاصله ای نداریم و هر چقدر نزدیک تر میشم و بیشتر روی خودم کار می کنم کمتر دور بودن فیزیکی از شما رو حس می کنم.

ماجرا از این قراره که من یه دختری بودم بدون کنترل ذهن.

یعنی یک انسان به شدت بی تقوا

و خیلی خیلی زجر می کشیدم

یادمه تمام ران پامو کبود کرده بودم اون قدر که نیشگون می گرفتم تا بتونم ذهنم رو کنترل کنم.

و هر چقدر که بیشتر مبارزه میکردم بیشتر شکست می خوردم

تا مرز دیوانگی جنون و خودکشی پیش رفتم

ولی نمی تونستم خودمو بکشم چون دلم نمی خواست بمیرم فقط دلم نمی خواست که زندگی کنم

بلد نبودم چه جوری زندگی کنم

الان که دارم این ها رو می نویسم اشک تو چشام داره جمع میشه و بیاد میارم چه روزایی رو پشت سر گذاشتم به قول قرآن

به یاد آورید زمانی را که بر لبه پرتگاهی از آتش بودید و خداوند شما را نجات داد

به درستی همین بود بر لبه ی پرتگاهی از آتش

و گریه ام و اندوهم به شوق و شعف تبدیل می شود زمانی که به یاد می آورم

به یاد می آورم آن را

که چگونه بمانند معجزه ای هدایت شدم و تکامل یافتم و رشد کردم

خدایا شکر که اندوه را از ما زدودی و ما را به راه خود هدایت کردی راه کسانی که به آنان نعمت بخشیدی و نه گمراهان

دختری بودم با عزت نفسی به شدت تخریب شده و نابود شده

و اعتماد به نفسی که نداشت

دلم می خواست که راه درست را پیدا کنم

دلم می خواست لبخند بزنم

دلم میخواست …

برای همین در جستجوی عزت نفس جایی خارج از خودم بودم

در رشته هایی مثل پزشکی ، ثروت ، و ماشین های مدل بالا

تا دیگران بگویند که من چقدربا ارزش هستم

اما نتوانستم به رشته پزشکی برسم

آن زمان ها دلیلش را نمیفهمیدم

میگفتم چرا نشد؟ چرا؟ یعنی من بی ارزشم؟

و مشکل از درس ها و تراز هایم نبود دوستم نمراتش درست مانند من بود ولی توانسته بود رتبه ای بسیار عالی بیاورد و پزشکی دانشگاه دولتی قبول شود.

و این الگو تکرار میشد فقط محدود به تجربه من از کنکور نبود بلکه در روابط و زندگی روزمره ام به شدت مشهود بود.

من در آن سال رشته ی پرستاری را انتخاب کردم و به آن وارد شدم و به شدت احساس بی ارزشی کردم چرا که همیشه در خانواده ام پرستاران تحقیر می شدند و شغل آنها بی ارزش شمرده میشد .

پزشکی می خواستم تا خانواده ام دوستم داشته باشند و برایم اعتبار و ارزش قائل باشند و دقیقا برعکس شده بود . و این نتیجه طبیعی کافر بودن من بود.

از رشته ام می ترسیدم از این که در بیمارستان کار کنم بدم می آمد از اینکه با مردم صحبت کنم هراس داشتم

رشته ام تمام نقاط ضعف مرا نشانه گرفته بود:

ارتباط با جامعه – سرعت عمل داشتن – دقت داشتن –اعتماد به نفس داشتن

اما ترم 1 که بودم تصمیم گرفتم ذهنم رو نسبت به رشتم تغییر بدم تا حداقل حس بهتری داشته باشم چون احساس می کردم دیگر نخواهم توانست زندگی کنم اگه اینجوری ادامه بدم.

اون موقع هنوز وارد سایت نشده بودم و سعی کردم با ترس هام رو به رو شم.

کرونا کل جهان رو گرفت و خداوند به من فرصت تکامل داد (دانشگاه ها مجازی شدند) یاد اون زمانی میوفتم که استاد تازه شروع کرده بود به تغییر و دوسال تمام خداوند کاری کرد که شرکت در حالت تعلیق باشد تا استاد بتواند روی باور هایش کار کند.

ای خدای من تو چه می کنی؟ تو که هستی؟

دقیقا دوسال تمام به من فرصت داده شد. و تحولات عظیمی در من روی داد

یک سال تمام تکاملهای زیادی را طی کردم تا زمانی که روز موعود فرا رسید (یک سال تمام آماده سازی قبل از ورود به سایت: استاد جونم نگاه کن خدا داره چه جوری دعاهاتو اجابت می کنه، کسایی که آماده باشن میتونن بیان)

یادم می آید توی اتاقم نشسته بودم نمیدونم دقیقا چی شده بود ولی مثل این بود که قبلش قرآن خونده بودم :

و این کلمات را درون دفترم نوشتم:

(شما بهتر است بگویید ما اسلام آوردیم ولی هنوز ایمان نیاورده ایم

خداوندا اول از همه ازت ممنونم که منو به این راه زیبا هدایت کردی و دین اسلام را به من معرفی کردی به نظرم این دین راه و روش پر از عشق و تعالی است اما خداوند من آگاه هستم که فقط اسلام آورده ام اما خواستار این هستم که ایمان بیاورم . قلبم را به لطف خود ایمانی عظیم عطا فرما)

باورتان می شود ؟

اینقدر خداوندمان سریع العجابه باشد؟ این قدر هدایتش فراگیر و دقیق باشد؟

درست فردای این تقاضا من به سایت وارد شدم.

پس کجاست اون خدایی که میگفتن باید نذر کنی تا حاجتتو براورده کنه کوش خدایی که میگفتن باید 1000 تا 20000 تا صلوات بفرستی اونوقت شاید به حرفت گوش داد و صداتو شنید

به خدایی خدا اعلام بیزاری می کنم از همه ی اون خداها

از همه ی اون خدایان دروغی

خدایی که باید یکی رو بینش فاصله بدی تا صداتو بشنوه

باید یه امام و پیغمبری وسطمون باشه تا به من حقیر گوش بده

خداااایا چه دروغایی گفتن و من چه چیز هایی را باور کردم

و چگونه هدایت فوق العاده و بینهایت تو رو از دست دادم

خدایا شکرت خدایا شکرت که هدایتمون کردی

و ما رو از افسانه ها و دروغ ها و توهمات گذشتگان نجات دادی

میدونید امروز واقعا روز سختی برای من بود و همین روز سخت و کنترل ذهن هایی که انجام دادم تا به قول استاد از چیز های ناجالب زندگی به زیبایی عبور کنم ، منو تشویق کرد تا اینجا این کامنت رو بنویسم

استاد جونم بارها اون فایل رو گوش دادم که درباره این بود که چگونه فرکانس هامون رو تغییر بدیم و از نو بسازیمشون.

و امروز واقعا خوشحالم و میخوام با افتخار بهت بگم استاد جونم

که صداهای ذهنم دارن تغییر می کننن



اون صدای تحقیر کننده امروز خیلی حضور کمی داشت. با این که من با بزرگترین و سخت ترین نقطه ضعف های زندگیم رو به رو شده بودم

صدای درونم می گفت

آروم باش اشکالی نداره مهم نیس بقیه چی میگن

مهم نیست در موردت چی فکر می کنن

تو خوبی

آفرین اینیکی رو خوب انجام دادی

خودتو با بقیه مقایسه نکن امروز بهتر از دیروزت بودی

دیدی چقدر توحیدی بودی

دیدی چقدر خودت بودی و به کسی باج ندادی؟ فردا بهتر از امروز عمل می کنی.

چون تو بسیار قدرتمندی….

و این صدا های ذهنم بود.

این شروع یه تغییر فوق العادس

خدایا شکرت

و من این جا این نشان رو از خودم به جا میگذارم

تا زمانی در آینده دوباره بخونمش و به خودم افتخار کنم که در سخت ترین روز زندگیم چگونه ذهنم رو کنترل کردم

همان دختری که در عادی ترین شرایط نیز نمی توانست ذهنش را کنترل کند

شکر خدایی که ما را به این نعمت ها رهنمون شد و ما هرگز هدایت نمی شدیم اگر او هدایتمان نمی کرد