سریال زندگی در بهشت | قسمت 223 - صفحه 4

سلام به استاد عزیزم و خانوم شایسته مهربون و خوش خنده که ادم از خنده هاشون هم خنده های استاد هم شما انرژی میگیره

استاد از همون اول چیزی که چشمم و گرفت و گفتم قطعا باید ببینم این ویدیو رو همون اول غروب بسیار بسیار قشنگ و زیبای پارادایس بود که کاور ویدیو هم بود استاد عزیزم نمیدونستم چی باید بنویسم و با خودم گفتم من میام سمت نوشتن و اون چیزی که قراره بنویسم بهم گفته میشه

غروب زیبای پارادایس فکر کنم ناب ترین و کمیاب ترین غروبی بود که دیدم اون فضای سرد یا نسبتا سرد پارادایس لباس و گرمکنایی که شما و مریم جان پوشیده بودید اون فضای پاییزی کلا حس و حال عجیبی داشت وحس خیلی خوبی بود میتونم بگم حسش کردم تا حدودی

یه لحظه من و برد به همچین تجربه ای که قبلا داشتم ولی غروب اینجا واقعا میشه گفت پارادایس بود بهشتی بود

این که برگا روی زمین ریخته بودن فضای گاها اروم و گاها شلوغ با صدای اون مرغا و ببعی ها استاد اون جا پارادایس پاییزه اینجا هم پاییزه نمیشد چیز احساسی درباره پاییز ننوشت قطعا از زیبایی های تجربه عالی شما مینویسم تا رد پا بزارم از اینکه چقدر شما فعالید از اینکه زندگی رو تجربه میکیند یه معنای متفاوت از و عمیق از زندگی رو تجربه میکیند اینک همیشه هر روز یه قدم واسه رشد بر میدارید و کاری انجام میدید حل مسیله رو انجام میدید استاد عزیزم اینا رو مینویسم تا هم به شما بگم هم بمونه ردپار از من اما الان اجازه بدید از فضای محشر پاییزی که منو گرفت و بعد از چند ساعت رها نمیکنه بنویسم استاد میدونید تصور من همیشه از پارادایس چی بود شما همیشه میگفتید اونجا همیشه سبزه اما خب زمستونا سرد میشه یه همچین چیزی نمیدونم قبلا این پاییز قشنگ و البته با لباسای گرم پوش شما دیده بودم یا نه اما الان پارادایس و فضاش با اون برگای ریخته روی زمین علفای که نسبتا خشک بودن شده بود مثل قاب نقاشی یه قاب نقاشی که کشورای اروپایی رو نشون میده

استاد پاییز بیش اندازه قشنگ نیست استاد از وقتی که با شما هستم چند وقت میگذره یا بهتر بگم چند پاییز شاید سه تا پاییز این دفعه داشتم فکر میکردم میگفتم از اون موقع تا الان من توی مسیر باور این راه بودم توی ازمون و خطا اولش دنبال هییچ نبودم که به سمت اگاهای شما اومدم اولش فقط دنبال ارامش بودم دنبال راه یکه بتونم حالمو خوب کنم حقیقتش اول که با شما اشنا شدم گفتم چقدر حرفاشون حال خوب کنه و بعد ادامه دادم اون موقع واقعا هییچ نمیخواستم جز ارامش فقط و فقط ارامش حقیقتش تمام تک تک اروز های من با شما شکل گرفت ابنکه من میخوام کار کنم استقال مالی داشتم استاد حتی گوشی و لپ تاپی که بهتون گفتم استاد عزیزم حقیقتش راست میگید ی بار یکی از بچه ها و خودتون گفتید ما که داریم ب این سرعت کند یا تند توی این مسیر حرکت میکینیم خدا میدونه چ در انتظارمونه اخه حقیقتش توی این س سال بگیر نگیر که من بودم با شما و اگاهای ها ی شما چیزای عجیب غریب خوب چیزیا که فکرشو نمیکردم روابطی ک فکر نیمردم اصلا خوب بشه خوب شد و اتفاق افتاد

استاد عزیزم دوست دارم به خاطر این فضای پاییزی که دیدم اون احساسم روی کلمات بیارم تا شما هم اونو احساس کنید استاد عزیزم نمیدونم چرا ولی کلا پاییز منو همیشه به فکر وا میداره پاییز و زمستون درسته بهار هم اون حس جوانه زدن گیاهان رشد ادم و به فکر تغییر وا میدراه اما واسه من پاییز و زمستون

ب طور خاصی منو به فکر فرو میبره

وقتی پاییزه و زمستون ارامشی خاص دنیا رو فرا میگیره چیزی که حداقل من فکر و احساس میکنم حقیقتش شما گفتید عید بشنید اون دفتز خواسته ها و ارزوهاتون و پر کنید و به اهدافتون فکر کنید اما من همیشه پاییز و زمستون انجامش میدم

استاد عزیزم یادتونه براتون از توی اون باغ متن نوشتم شاید خونده باشیدش شایدم نه اما من اونجا فقط و فقط فکر میکردم به شما اگاهای ها . این مسیر و نتایج استاد عزیزم نمیگم که نتایج خفن و بزرگه اما میگم به همون اندازه که روی ترس ها پا بزاریم به اگاهی ها عمل کنیم نتایج بزرگ میشه

بیایید به پاییز اینجوری نگاه کنیم فصل ارامش حقیقتش من همیشه با پاییز فلش بک میزنم به گذشتع و اتفاقت و مرور میکنم اونایی که بده رو تلاش میکنم ب یاد نیارم و اونایی ک باید تجربه کسب کنم و ب یاد میارم و اتفاقت خوبم که ب ذهنم میارم اما

پاییز منو به فکر برد از این منظر نگا ه تمام اتفاقاتی که فکرشو نمیکردم از پسش بربیام و بر اومدم تمام رها شدن ها تمام اتفاقتی که گذر ازشون نیاز به قدرت زیادی داشت واسه همین با دیدن پاییز احساساتی میشم

همیشه بهمون توی کلاس ادبیات میگفتن بعد از زمستون سردیش ما قطعا یک بها ررو بعد اون خواهیم داشت

این همون دلیله که من توی پاییز و زمستون بیش اندازه فکر میکنم درختای خشکیده برگای ریخته شد و تقریبا مرده و بدون جون وقتی بهشون نگاه میکنی تقریبا اثری از حیات نیست اما همین برگا دوباره به چرخه طبیعت بر میگردن همین شاخه ها یخشکیده درخت ها درخت ها ی بدون برگ قطعا تا چند ماه اینده دوباره سبز میشن و نوید زندگی و امید میدین اما این به این معنا نیست که زمستون و پاییز نابودی و ایستا بودن ابدی درخت ا توی پاییزو زمستون به خواب میرن و بعد دوباره به فعالیتشون ادامه میدن حقیقتش قبل از اینکه من با این اگاهی ها کلا اشنا بشم همچین دیدی داشتم اینکه وقتی به طبیعت نگاه میکردم هیچ چیز ثابت نبود اینکه همه چیز درست میشه استاد من میدونم معنای صبور بودن با تحمل کردن بسیار بسار متفاوته و قبولش دارم اما گاهی زمستون و پاییزای توی زندگیمون پیش میاد که اگه ما بتونیم قوی باشیم مقابل باد طوفان مقابل سردی هوا و بی مهری ها ی طبیعت بازم میتونیم بهاررو ببینیم درسته این شما هستیند که تشخیص میدید صبور بودن و تفاوتش رو با تحمل اما اگه بخوایم درباره زمستونای زندگی بگیم بیاید بگیم قطعا بهاری میاد این نکته های بود که همیشه به خودم میگفتم زیاد سخت نگیرید اگه سردی زمستون داره کمی اذیتمون میکنه یه چایی گرم بخوریم یه پتو گرم دور خودمون بپیچیم یه جورایی روی موجا زندگیم سعی کنیم لذت ببریم

وقتی پاییز میشه به صدیا پاییز گوش کنید به صدای بارون پاییزی گوش کنید بیاید اینجوری فکر کنیم بارون پاییزی اجازه نمیده قلبمون مقابل تیرگی های زندگی گرفته بشه یا حتی سیاه بشه استاد هممون اینجا که توی یه سطح فرکانسی نیستیم حقیقتش ما هممون سع یمیکینم تلاش میکینیم تا روی خودمون کار کنیم حقیقتش ما هم به ادمای که نباید بر بخوریمیم بر میخوریم دلمون از رفتار ها سردی ها به قول خودشون زرنگ باز ی ها که پشتش کلک زدنه میگیره بیاید اینجوری تعبیر کنیم بارون پاییزی تمام سیاهی های قلبمون و میشوره و ما دوباره پاک و سفیدیم

بیاید بگیم پاییز ما رو بیشتر از بهار با زندگی اشنا میکنه پاییز نسبت به بهار بهمون میگه این سختی گذراست

پاییز و زمستونای زندگی بیاید با قدرت ازشون عبور کنیم و اگه سیاهی خواست قلبمون و بگیره فکر کنیم بارون پاییزی قلبمون و سفید و با تمام تلاش پاک میکنه

استاد عزیزم و خانوم شایسته عزیزم دوستتون دارم زیاد