سریال زندگی در بهشت | قسمت 236 - صفحه 3

سلام به استاد عزیزم و مریم بانو مهربان

چقدر خوشحالم از اینکه میتونم براتون بنویسم . دیر به دیر میام مینویسم ولی وقتی میام با جون و دل واز روی حس و حال خوب میام … وقتی میام بنویسم از اتفاقای پرادایس نمیگم .از قوانینی میگم که به سر شوقم میاره . از تغییراتی که توی زندگیمون پدیدار شده . از شرایطی که هر روز داره تغییر میکنه …. ،از درکی که هر روز داره بهتر میشه … انگار دارم میفتم روی غلطک ….. انگار دارم میرم توی جاده سرپایینی ، انگار داره این جاده زیبا تر میشه …. گاهی که تنهام و روی خودم کار میکنم اینقدر ذوق زده میشم که مث بچه ها میخندم میرم جلوی اینه وامیستم خودمو بوس میکنم …. بلند بلند میخندم کلی انرژی کلی شادی ، کلی میرقصم …. میفهمم که همفرکانس شدن با انرژی مبدأ چقدر میتونه حالمو تغییر بده . خوشحالم که دارم بزرگ تر میشم، دارم اگاه تر میشم ، دارم اروم تر میشم …. سعی میکنم سپاسگذار تر باشم ، سعی میکنم سخاوتمند تر باشم ، سعی میکنم دیدم رو عوض کنم و مصمم تر باشم . سعی میکنم همه رو به یه چشم ببینم … البته گاهی هنوز میزنم جاده خاکی ولی اونم طبق عادت هست ، عادتی که سی سال اونجوری زندگی کردیم … به هر حال خیلی خوشحالم که میدونم روند رو به بهبودی توی زندگیم در حال اتفاق هست ، نهال باورهام داره تازه رشد میکنه داره ریشه هاشو محکم تر میکنه … خوشحالم که اروم میشم ، یکی از نوشته های مریم جون این بود که موضوع برداشتن قدم به سمت خواسته به همین دلیل ارامش هست من اون ارامش تازه داره درونم نقش میبنده ، تازه دارم میفهمم ارامش چیه !!!ارامش یعنی اینکه اینقدر خرسند باشی که فکر کنی اصلا توی این دنیا نیستی ،همه چیزو بی دلیل دوست داشته باشی ، همه کسو بی دلیل دوست داشته باشی ، دوست داشتنی که از سر قضاوت باشه بلکه دوست داشتنی که از سر شوق و لذت وجودی خودت هست ، از حال بی نظیر درونت هست ، از هماهنگیت با مبدا هست ، وقتی یه صبح جدید شروع میشه با لذت میگی خدایا شکرت یه صبح دیگه ، وقتی پاتو از در میذاری بیرون وکوهای پوشیده از برف رو میبینی میگی خدایا شکرت ، وقتی جنب و جوش مردم رو میبینی ، وقتی میری تو مترو و اکثریت رو میبینی کسل و خواب الوده هستن خدا رو شکر میکنی که تو چه مسیر دل انگیزی هستی ، چه دوستای خوبی داری ، چه همکارای خوب و مهربونی داری ، چه عاشقانه هر روز بهت میگن خانوم محمدی هر روزی که نمیای سرکار اصلا انرژی نداریم ، وقتی میای حالمون خوب میشه ، یا اینکه بهم میگن شدی قوت قلبمون … با اینکه خیلی حرف نمیزنم و توی حال خودم هستم ولی فرکانسم به بقیه منتقل شده و حال اونا هم تغییر کرده ، توی محل کارم همه همکارام بهم احترام میذارن جلوی پام بلند میشن ، قربون صدقم میرن ….. اینا هیچ کدوم قبلا نبود … احترامی که جدیدا کسب میکنم بی مثال هست ،. همه بهم میگن چقدر خوشگل شدی ، چقدر حالمون رو خوب میکنی … استاد اینا برام خیلی ارزشمنده چون میفهمم داره از کجا اب میخوره …. دوست دارم ارتباطم با پروردگارم بهتر بشه دوست دارم بندگیشو بکنم … هنوز موفق نشدم که خالصانه ارتباط بگیرم اما همین تغییرات دلیل بر اینه که دارم کم کم مدارم عوض میشه و میتونم بهتر و راحتر با اونم ارتباط بگیرم به خاطر باورهای اشتباهم درباره خدا کلا زدم تخریبش کردم ولی هنوز نساختم …. اون خدای قبلی رو محو کردم و اثری ازش نیست … اون خدایی که خیلی بد بود اون خدایی که دوسش نداشتم . اما هنوز اون خدایی که میگن پروردگار جهانیان هست رو نتونستم باهاش ارتباط خاصی بگیرم ،… ولی کلا حالم خوبه ، سپاسگذارم به خاطر موهبت های زندگیم …. خیلی خیلی دلم میخواد باهاش ارتباط قلبی و عمیقی داشته باشم … میدونم داره این ارتباطه شکل میگیره اونم از روی شناخت نه از روی عادت ….. سپاسگذارم از شما، سپاسگذارم از مریم جون و سپاسگذارم از پرادایس که همه تون با هم دارید این همه حس خوب رو منتقل میکنید …

مریم جون که با فیلم برداری مسلطانه تمام اتفاقاتو به تصویر میکشه …. پرادایس با همه زیباییهاش که شریک شما شده تا هر لحظه جلوه جدیدی از خودش نشون بده ، یه بار از دریاچه زیباش ، یه بار از درختان فراوان و سربه فلک کشیده اش ، یک بار با مه غلیظش، یک بار با اسما ابی اش ، یه بار با طلوع زیبایش ، یه بار با غروب خیره کننده اش ، یه بار با باران الهی اش، یه بار با رنگین کمان بی نظیرش ، یه بار با نسیم ملایمش، یه بار با براوونی متینش، یه بار با کلبه چوبی اش ، یه بار با ماهی های فراوانش ، یه بار با جوجه های کوچولویش ، و یه بار با مرغ ها و خروس های مهربانش ، این زیبایی های پرادایس تمامی ندارد … ۲۳۶قسمت متفاوت …. هیچ دو روزش مث هم نبوده … هیچ قسمتش مانند دیگری نبوده ….. استاد ممنونم از شما که شدی مرد قوانین … مرد قوانین جهان که مث یه استاد هر روز صبح شاگردانت را درس زندگی میدهی با مستند … کدوم استادی اینطوری شاگرداش رو درس میده کدوم شاگردی اینطوری درس زندگی میگیره …. ما باید این شرایط رو استفاده بکنیم باید با جون دل تمام درسا رو پس بدیم … سپاسگذارم سپاسگذارم سپاسگذارم منتظر دیدن زیبایی ها و درسهای بیشتر هستیم .

راستی استاد یه بوس خوشمزه از شازده بکنین که دلم براش ضعف میره فسقلی خوشمزه بامزه ،😘