سریال زندگی در بهشت | قسمت 237 - صفحه 4

سلام استاددددد

سلام مریم بانویِ زیبا و پر انرژی

استاد ۲۳۷ قسمت از سریال زندگی در بهشت می گذره و بارها خواستم بیام کامنت بزارم ولی به خاطر اون عادت فراری بودن از کامنت گذاشتن، از زیرش در می رفتم

امروز از اون روزایی که خدا خودش دوباره من و به کامنت گذاشتن هل داده، تا حدی که الان زدم کنار و ماشین و پارک کردم تا کامنت بزارم!

حالا چرا در این قسمت؟ الان می گم براتون؛

استاد من سفر به دور آمریکاهای قبلی و همراه سایت نبودم و این دو دفعه ی آخر و همراه بودم باتون، دو سه ماه پیش که سفر رفتین، هر روز با فایل های سفرتون جذب های عالی برای من پیش می اومد، طوری که دفعه ی دوم( سفر آخر) که اعلام کردبن دارین می رین سفر، من از خوشحالی جیغ زدم و پریدم هوا و همون موقع هم تو کامنت های اینستاگرام براتون نوشتم که اگه خودم می خواستم برم سفر اینقدر خوشحال نمی شدم و از سفر لذت نمی بردم!!!

گذشت تا متوجه شدم که با هر بار آنباکسینگ خریداتون در همین سریال زندگی در بهشت هم من کلی ذوق می کنم و اگه خودم اون وسایل و خریدا بودم، این قدر ذوق نمی کردم، باورتون نمی شه در حدی از سفر رفتن ها و خرید کردن هاتون خوشحال می شم و دعا می کنم که خدا ثروت بیشتر بهشون بده و سفرهای عالی تر و براشون رقم بزنم که تا حالا نه تنها برای هیچ انسانی این حالت و نداشتم بلکه برای خودم هم اینقدر ذوق نمی کردم؟!!!!!!!!!

همش این مدت برام سوال بود که چرا من نسبت به شما این حس و حال و دارم( البته شخصیت کلا از کودکی این طور بوده که خداروشکر حسادت نداشتم و چشم دیدن خوشی بقیه رو داشتم اما باید اعتراف کنم که بالاخره گاهی به این فکر می کردم که من هم فلان چیز و می خوام و … اما برای شما فقط خالص خالص ذوق می کنم و می گم خدا بیشتر بهشون بده ! ( یه باوری هست که می گن، آدما از خرید کردن برای بچه شون و دیدن موفقیت های اون، حسی بهتر از خرید و داشتن نعمت ها برای خودش داره اما چون تقریبا این حس و با دیدن خوشحالی خواهرزاده هام از خریدها براشون دیدم، یا بالاخره تا حدودی این حس مادر بودن و با اونا داشتم، همین جا اعتراف می کنم که نه این باوری که می گن فقط برای فرزند این حس خالص و داری، درست نیست و من امروز این باور و نقض می کنم و می گم که این حس خالص و واقعی و با دیدن خوشی ها و زندگی شما دارم، چونننننننننننن، با دیدن خوشحالی بچه مون یا موفقیتشون، ته دلمون یه حس غروری داریم و از خودخواهی خودمون هست که این کارا رو براشون می کنیم که آخرش ته دلمون بگیم که بچه ام و خوشحال کردم، تازه این همه درس و نکات مثبت و آموزشی و از اون موقعیت یاد نمی گیریم که تک تک نعمت ها و موفقیت های شما یاد می گیریم🤷‍♀️🙊😉)

تا اینکه امروز که دیدم ۱۸ جفت کفش خریدین، شاید از دید یه آدم غریبه خیلی عجیب باشه این کار شما، اما وقتی اینقدر قشنگ دلیلش و توضیح دادین، چقدر لذت بردم از این کارتون، به قول خودتون، به زور دو جفت از اونا رو هم نمی پوشین ولی نگرشی که پشت این خرید بوده چقدر باعث پیشرفت شما در آینده می شه و چقدر درس داشت برای ما🙏🏻

نکته ی بعدی اینکه؛ من امروز با این قسمت جواب سوالم و گرفتم که چرا از دیدن خریدهای شما، سفرهای شما و کلا دیدن تک تک لحظات زندگی شما اینقدر ذوق زده می شم؟؟

دلیل کلی اش که بچه ها هم همیشه بهش اشاره می کنن اینه که اینقدری که این فایل ها برامون آموزنده و عملی هستند شاید دوره ها نیستند، البته درست ترش اینه که بگم که کاربرد عملی دوره ها رو در تک تک لحظات زندگیتون یاد می گیریم

اماااااا دلیل جالب‌ترش برای من اینه که؛ ما زندگی کردن و شاکر بودن از نعمت هامون و بلد نیستیم ولی با دیدن ذوق های شما و شکرگزاری هاتون از هر اتفاقی ( سفر، خرید، خوردن غذا و…) هم تازه یاد می گیریم که چه طور باید شاکر باشیم از هر نعمتی در زندگیمون و هم از هر خوشی شما کلی انرژی مثبت و درس زندگی می گیریم، اینجاست که می رسیم به اصلی ترین قانون که “احساس خوب’ هست و این احساس خوب ربطی به ثروت و … نداره، چون همون طور که اول گفتم، اگه من الان جای شما تو paradise بودم یا سفرهای شما رو می رفتم، اصلااااا بلد نبودم مثل شما این همه ذوق بزنم و لذت این نعمت ها رو ببرم!!!! و حالا می فهمم که تا مدارم عوض نشه، به مدار نعمت های بالاتر نمی رسم یعنی چی! چون شما دقیقا در مدار این نعمت ها هستین، یعنی شخصیتتون و نحوه ی زندگیتون و شاکر بودنتون، سزاوار این نعمت ها هست و طبق قانون این ثروت ها و نعمت ها به سمت شما می آن

و باز الان بیشتر و بیشتر از قبل می فهمم که صرف رسیدن به یه هدف من به احساس بهتر نمی رسم، بلکه این تغییر شخصیت و باور در طی این مسیر، یعنی احساس بهتر و نتیجه اش هم حتما نعمت های بهتر هست

مریم جان، مریم زیبا، باید از شما هم تشکر ویژه کنم که اینقدر سخاوتمندانه دوست داری همه ی زیبایی ها رو به ما نشون بدی، منظورم اینه که شما خودت یه پا استاد هستی، و شما و استاد واقعا مکمل هم هستین و بی نظیرترین رابطه ای هست که ایجاد کردین و باز هم مشتاقانه منتظر آپدیت دوره ی عشق و مودت، با حضور شما هستم، چون خیلی دوست دارم که به عنوان یک خانم از باورهاتون و موفقیت هاتون برای جذب استاد برامون بگین

خدایا هزاران بار ازت ممنونم که در زمانه ی استاد زندگی می کنم، ممنونم که هر روز صبح ام و با دیدن این سریال می سازم، خدایا هزاران برابر این نعمت ها رو به استاد و مریم جان بده تا ما هم از دیدن نعمت هاشون لذت ببریم، ذوق بزنیم، انرژی بگیریم، شاکر بودن و یاد بگیریم و در یک کلام زندگی کردن و یادبگیریم.

استاد نکته ی آموزنده و قشنگی که الان یادم اومد و سریع اومدم به کامنت اضافه کنم اینه که؛

شما یه قفسه مخصوص کفش ها خریدین که اونا رو جلوی چشمتون بزارین، خیلی جالبه این حرکت👌🏻👌🏻 یعنی دیدن اون کفش ها لذتشون از پوشیدنشون بیشتره چون پوشیدنشون تکراری می شه و آدم یادش می ره که چرا این کفش و خریده اما با هر بار دیدنشون، بیشتر به خودش یادآوری می کنه که ببین به کجا رسیدم، الله و اکبر برای این نکته ی زیبا👌🏻 یعنی لذتی که شما از دیدن این کفش ها و موفقیت از پر شدن یکی از آی ویش های زندگیتون می برین، قطعا با خرید یه ملک چند میلیون دلاری که خرید اونم برای شما کاری نداره، قابل مقایسه نیست👌🏻