سریال زندگی در بهشت | قسمت 26 - صفحه 19

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام به استاد عباسمنش عزیز و مریم جان خوش قلبم

امروز بعد چند ماه که در این سایت عضو هستم و از فایل های رایگان استفاده میکنم تصمیم گرفتم بیام و برای اولین بار یکی از نتایجی که به دست اوردم از زمان ورود من به سایت و گوش دادن فایل ها را بنویسم

که مربوط میشد به پا گذاشتن روی ترس ها .

از خداوند قدرتمندم در خواست کردم که از این به بعد میخوام یکی یکی نتایجی که تا الان گرفتم رو بنویسم تا فراموش نکنم کجا بودم و به کجا رسیدم ،

و اولین چیزی که به ذهنم رسید بیام اینجا راجبش بنویسم ، مربوط میشد به پا گذاشتن روی ترس هام ، و از خدا خواستم که من رو هدایت کنه به فایل مرتبط با اون که بتونم اولین کامنتم رو بنویسم .

و چقدر قشنگ دست گذاشتم رو لینک که من رو هدایت کن و این فایل نشانه ی امروز من بود که استاد عزیز هم در این فایل راجب این موضوع به خوبی توضیح دادند. خدایا شکرت که انقدر حواست به بنده هات هست.

خب شروع کنم .

من 25 سالمه و از زمانی که 18 سالم شد که میتونستم برای گواهی نامه راهنمایی رانندگی اقدام کنم، میترسیدم .اصلا از رانندگی برای خودم غول ساخته بودم .

هر وقت میدیدم خانوما رانندگی میکنند حسادت میکردم نکنه شوهرم منو با اونا مقایسه کنه .دوستام یکی یکی گواهی نامه هاشونو میگرفتن و من فقط حسرت میخوردم .

دلایل خودمو داشتم که من که عینکیم و شماره چشمم زیاده ، من که از بچگی تحقیر شدم و همش شنیدم نمیتونی نمیتونی.

خلاصه که این ترس و حسرت همیشه با من بود تا اینکه هدایت شدم به سایت شما.

هر روز حداقل یکی از فایل های شما رو گوش میدادم .

و چقدرررر تاثیرات بزرگ در همین یک سال و از فایل های رایگان در زندگیم دیدم .

خلاصه گوش میدادم گوش میدام و دنبال یه وقت خالی برای گوش دادن فایل ها بودم.

تا جایی که دیگه صحبت های شما کم کم باورم شد کم کم محدودیت های ذهنی منو شکست .

شما قدرت خداوند رو تو زندگیم به من یاداوری کردید و بیشترین تاثیر رو فایل های توحید عملی و فایل هایی که راجب یکتا پرستی صحبت میکردید رو من داشتند.

من با گوش دادن به فایل ها کم کم خودمو شناختم قدرتی که در وجود منه رو شناختم .

یه روز خواهرم به من زنگ زد و گفت منو جاریم و خواهر شوهرم قصد داریم برای گوهی نامه اقدام کنیم فک میکنم الان بهترین فرصته (چون مسیرمونم از اموزشگاه 45 دقیقه بود و باید صبح میرفتم دوساعت اموزش میدیم و برمیگشتم نصف روز باید زمان میذاشتم )گفت هر دفعه با همسر یکی میریم که رفت و امدم مشکل نداشته باشه.

خلاصه من فایل ها رو گوش داده بودم و گفتم وقتشه پا بذارم رو ترسم من میتونم قدرت در دست خداست و حتما من رو به بهترین شکل راهنمایی میکنه .

به خدا اعتماد کردم و گفتم باشه قبول .

خلاصه رفتیمو کاراشو کردیم.

در ابتدا ما رو فرستادن بیناسنجی ، رفتم و معاینه شدم و چون شماره چشمام بالا بود 10 و 12 با آستیگمات 2.5 ردیف های اخر رو با عینک نمیدیم و گفت بلند شو برو ابمیوه بخور و بعد نیم ساعت دوباره بیا بشین . منکه میدونستم یه ابمیوه نمیتونه تاثیر انچنانی بذاره ولی میدونستم خدا برام درستش میکنه خلاصه ابمیوه رو خوردم تو مطب نشستم تا صدام بزنن به خانوم منشی گفتم که چشمام خیلی ضعیفه و میشنم نیم ساعت بعد دوباره قراره صدام بزنن . سپردم به خدا میدونستم برام درستش میکنه بعد نیم ساعت صدام زدن نشستم رو صندلی ، ردیفای اولو که گفتم دیدم خانوم منشی اومده از دم در داره ردیف های پایینو اشاره میکنه با اینکه اصلا من به منشی نگفته بودم و همچین پیشنهادی به ذهنمم نمیرسد . خلاصه که پذیرفته شدم و مثل آدم های عادی گوهی نامه 10 ساله تونستم بگیرم ( در غیر این صورت باید کمیسیون تشکیل میشد و گواهینامه 2 ساله میدادن که باز باید تمدید میکردم ) .

مهر بینایی سنجی رو گرفتم و برگه رو بردم اموزشگاه گفتن 6 ماه طول میکشه تا نوبتتون بشه که به شکل معجزه اسایی دو ماه بعد تماس گرفتن و گفتن نوبتتون شده . و بیاین و اموزش ها رو شروع کنید .

رفتیم و منتظر بودیم که مربی ها مشخص بشه و من همش بخاطر فایل هایی که گوش داده بودم مطمئن بودم خداوند بهترین مربی رو برای من در نظر داره.

و بعد اینکه اسم ها رو خوندن اسم من رو با خانوم تقوی خوندن که من هیچ دیدی نسبت به هیچکدوم از مربی ها نداشتم . و بعد از چند دقیقه دوباره خود مربی ها اسم ها رو جابجا کرده بودند و اسم من رو با خانوم سلمانی خوندن . که وقتی با چند جلسه با خانوم سلمانی نشستم متوجه شدم که بهترین مربی اموزشگاه هستن انقدر حرفه ای اموزش دادن که من کامل متوجه میشدم و عالی عمل میکردم .

خلاصه نوبت به امتحان ها شد و من ایمان داشتم که به بهترین شکل ممکن قبول میشم . کتبی شو قبول شدم . برای تو شهری که خواستم بریم همه میگفتن امکان نداره برای دفعه ی اول کسی قبول ولی من مطمئن بودم که میشه و شد! من برای بار اول امتحان عملیشو تو شهری رو قبول شدم . و الان یک ساله که گواهی نامه مو گرفتم و از رانندگی لذت میبرم و هر بار که سوار ماشین میشم میگم خدایا شکرت که کمکم کردی پا روی ترس هام بذارم و الان لذت رانندگی رو بچشم و وقتی کاری برام پیش میاد بدون اینکه مزاحم کسی بشم خودم کارامو انجام میدم .

من توی تک تک این مسیر هدایت های خدارو میدیم که چقدر خوشگل داره برنامه میچینه برام و به بهترین شکل به سمت خواستم منو هدایت میکنه . کافی بود ازش بخوام و تسلیمش باشم و برم تو دل ترسام بقیش با خودش

این یکی بود از نتایج من که پا روی ترس هام گذاشتم و نتایج فوق العاده عالی دیگه که یکی یکی در روز های بعد با شما دوستان همفرکانسیم به اشتراک میذارم .

بی نهایت از شما استاد عباسمنش عزیز مریم جان مهربونم سپاس گذارم که با اموزش های فوق العادتون یه زندگی جدید به من و هزاران نفر دیگه هدیه دادید

از خداوند قدرتمندم برای همه ی مردم جهان خوشبختی و سلامتی و حال خوب رو

آرزو میکنم