سریال زندگی در بهشت | قسمت 27 - صفحه 20

به نام فرمانروای کل کیهان

سلام برخدای قدرتمندم سلام به خداوندی که هروز برمن منت میگذارد و بزرگواری و بخشش راشامل حالم میکند

سلام بر استادعزیزومریم جان،امیدوارم حال دلتون سرشاراز نور الهی باشه

امروزمون رو‌ هم با چهاربرادر گل ودوست داشتنی شروع میکنیم

استاد تاهمین سه قسمتی که ازین بچه های همه جور پایه دیدم،بسیار پدرمادرشون رو ازصمیم قلبم تحسین کردم که اینقدر عالی بچه هاشون رو تربیت کردن،قطعا مادرشون کاملا به نوع رفتاراونها اعتماد داشته که دیگه نیازی نمیدید همراه بچه هاش باشه و اونهارو تحت کنترل خودش بگیره

به جرأت میتونم بگم اولین خانواده ای رو دیدم که اینقدر خوب چهاربرادر باهم دیگه مثل یه دوست صمیمی لذتش رو میبرند

چقدر اون لحظه ای که هر سه تای اونها داخل همک خوابیده بودن دوست داشتنی بودن،آدم قند تودلش آب میشه که اینقدر صمیمانه دارن ازین فرصت طلایی استفاده میکنن وهربار مشغول یه بازی میشن و لذتشو میبرن

استادآفرین به تلاش شما که این تریل به این بزرگی رو باقطع درختچه های هرز ایجادکردید،دقیقا حالا معلوم میشه که چه تریل طولودرازی شده

یلحظه وقتی طولانیه مسیر تریل رو دیدم،به تلاش و استمرار شما احسنت گفتم که تااین حد ذهنتون رو رام کردید و تونستید بااهرم رنجولذت این حد از مسیر رو باز کنید خدایاشکرت

آفرین به آقای جیکاب که اینقدر باعزت نفس عالی تونستن موتورسواری یاد بگیرن و به ترسشون غلبه کردن،و خودشون رو ازین تجربه ی زیبا تواین فضای بهشتی محروم نکردن

مریم جان تحسینتون میکنم که همیشه درتلاشید بازبان تصاویر الگوها وزیباییها رو به ما‌نشون بدید،وچقدر زیبا جیکاب عزیز رو تشویق وتمجیدکردید

این فضای بهشتی واقعا همه چیزش داره بهشتی پیش میره،ازحرفای پرانرژی،از بازیهای پرانرژی،از پندونصیحتهای الهی وپرانرژی،از انگیزه هایی که بهم دیگه داده میشه،از ترسهایی که تودلش رفته میشه،همه وهمه داره دست به دست هم میده تا فضای اینجا خداگونه پیش بره الهی صدهزارمرتبه شکر

امروز دیگه بچه ها بهترتونستن به ترسشون غلبه کنن و کلا فرشِ گردش گریشون رو روی دریاچه پهن کردن و از نورخورشید عالم تاب که بالای سرشون میتابه دارن لذتش رو میبرن،مولکول های آب دریاچه هم که مسخر اونها شده و فرش زیرپاشون رو محکم گرفتن تااونها از دریاچه بیشتروبیشتر لذت ببرند

جیکاب عزیزهم که بعدازیک موتورسواری لذتبخش به خودش یک جایزه میده و بدون هیچ‌مقاومتی سریع توی آب میپره

چقدر لذت بردم ازبازی اونها،واقعا تماشاکردن بازی های بچه یه مراقبه برای ذهن میمونه،چون آدم وقتی شادی و خوشحالیِ بچه هارو میبینه و اینکه اونا فقط دارن درلحظه زندگی میکنن و لذتشو میبرن،ازشون میشه درس گرفت که چقدر رها از هر موضوعی هستند وفقط هدفشون لذت بردن درلحظه هست،

چقدربرام لذتبخش تر بود اون موقعی که پدر بچه ها بعدازدیدن این همه بازیِ بچه ها،انگیزه گرفت که اون هم تجربه ی لذتبخش شناکردن رو ازخودش محروم نکنه

واقعا چقدر این نگاه مهم نبودن حرف دیگران قابل تحسینه

پدربچه ها بااینکه میدونه مریم جان داره فیلم میگیره،ولی این کار براش یک چیزه عادیی هست و اصلا براش مهم نیست که حالا قراره فیلمش کدوم قسمت فضای مجازی به اشتراک گذاشته بشه

همین مهم نبودن قضاوت دیگران واینکه مقاومتی ندارن که جلوی دوربین باشن بسیارتحسین برانگیزه خدایاشکرت

درکل خیلی لذت بردم ازین پدرِ بسیارخونسرد و‌پایه برای لذت بردن با بچه هاش

استادجان خیلی ویژگی شما تحسین برانگیزه که وقتی میبینید بچه ها از وسایلتون بخوبی استفاده میکنن،شما نعمتهای بیشتری رو بهشون میدید،و دوباره تجربه کردن یه وسیله ی دیگه و اون هم قایق سواری توی دریاچه واقعا شگفت انگیزه خدایا شکرت

اصلا اینجا پرازنعمتو فراوانیه،اینجا خودش یه اردوگاه بسیار بزرگیه که هرکسی وارد این اردوگاه بهشتی میشه به هرشکلی میتونه لذتشو ببره،ازتیراندازی کردن،شناکردن،قایق سواری،بازی تنیس،ووو کلی بازی های شگفت انگیز دیگه که میشه فقط لذت برد،خدایاشکرت

استادوقتی توقسمت آخر داشتید برای جیکاب از الگوها صحبت میکردید،چقدر تحسینتون کردم که اینقدر مشتاقانه دوست داشتید سدهای ذهنی ایشون رو بشکنید و چقدر عالی طبق آموزشهایی که همیشه به شاگرداتون میدید به ایشون هم میگید که سن برای کسب موفقیت مهم نیست

وپسرده ساله رو براش مثال میزنید که تونسته درسال میلیون دلاری درامد کسب کنه

ولی چقدربرام جالب بود که ذهن آدما هرکجای دنیاهم باشن، تو باور کمبود وشرک مثل هم عمل میکنن،وقتی ایشون میگه خانوادش بهش کمک میکنن که تونسته میلیون دلاری درامد کسب کنه،باخودم گفتم واقعا همین باورهای شرک آلوده که اجازه نمیده ماحرکت کنیم و مهم نیست که تو کجای دنیاباشی وقتی شرک بورزی محال ممکنه بدون توکل وایمان پیشرفت کنی

استادخیلی خوب مسیرشکستن سدهای ذهنی رو براش توضیح میدید که انتهایی نداره و این شکستن سدهای ذهنی چون یک مسیره پس هربارمیتونی بهتروبهترش کنی،و به سرعت اتفاف نمیوفته(همون قانون تکامل خودمون)

قدم اول برداشتن رو میگید که مهم قدم اوله و بعدش کم کم دستت میاد که به چه سمت حرکت کنی،و سبکتو پیدامیکنی

استادچقدر برام جالب بود که پدر اونها دقیقا حرفهای شمارو میزد، ایشون هم یک الگوی خوبی برای من شدند،وقتی ایشون گفت میتونستی همین پنج دقیقه ایی که برامون صحبت کردی رو ضبط کنی و منتشرکنی،یااینکه ایده میداد ومیگفت درمورد حس داشتن سه برادر صحبت کن،یا اینکه صاحب استخرباشی چه حسیه،واقعا ایده های جالبی میداد و این باور رو داشتید بهش میدادید که بی نهایت ایده هست که میتونی اجراکنی و به نمایش بگذاری،مهم نیست چندتا بازدید میخوره،مهم اینه که قدم اول رو برمیداری

استاد خوده شما بهترین الگو برای ایشون هست که از اضطراب های اولِ مسیرتون بهش میگید و اینکه باادامه دادنتون واینکه علاقه ی شدیدی که داشتید تونستید جلوی دوربین راحتتر صحبت کنید

واقعا جیکاب عزیز هم استعداد خوبی توحرف زدن داره و این رو من بخوبی درک کردم و اگه بتونه تومسیر علاقش پیش بره من مطمئنم باهمین صحبت کردنش موفقیت بزرگی کسب خواهد کرد

چقدر پدرایشون هم خوب بهش امیدمیداد،چقدرخوبه که آدم بتونه برای فرزندش الگوی خوبی باشه و جوری باهاش صحبت کنه که بهش امیدواری داده بشه،اینکه میگه کسی توقدم اول میلیون تایی بازدید نخورده،،وباید هروز یک قدمی برای هدفت برداری

استاد واقعا اون اشتیاق شمارو اینجا درک کردم که چقدر باذوق داشتید برای یک نفر این همه توضیح میدادید که مقاومت ذهنش رو ازبین ببرید

قطعا شما استعداد ایشون توصحبت کردن رو دیدید که الان وقت گذاشتید واین صحبتهای گوهربار رو برای ایشون توضیح میدید

خیلی لذت بردم که همه ی اونها مشتاقانه پای صحبتای شما نشسته بودن و گوش فرا میدادن خدایاشکرت

چه روز پربرکت و پراز اگاهیی بود خدایاصدهزارمرتبه شکرت

داستان بهبود شخصیتم درراستای الگو گرفتن و دیدن زیبایی های این سریال ادامه دارد…