سریال زندگی در بهشت | قسمت 42

به نام خداوند شادی دهنده ی دلها

سپاسگزارلطف بی کران خداوندم هستم که فرصتی دوباره را به من داد تا بتوانم ازین قسمت سریال هم بهره برداری کنم و از درسها و الگوهای مهمش درزندگیم استفاده کنم

سلام به استادعزیز و مریم جان،سپاسگزارم از لطف بیکرانتون که به مااین فرصت رو دراین سایت مقدس دادید تا به راحتی تحسین کنیم وتصدیق کنیم و اون احساسی که از درون ما تراوش میکنه رو ابراز کنیم،بدون هیچ قضاوتی از جانب کسی،و خودمون رو دراین مسیر پیشرفت خداگونه رشد بدیم،الهی صدهزاران مرتبه شکرت

تصویر این فایل نشون دهنده ی یک بازی پررقابت و هیجان انگیزه که یکی از موردهاش بین آقای راین و استادعزیز رخ داده،و واقعا هزاران بار شما عزیزان رو تحسین میکنم که از لحظه به لحظه ی زندگیتون دارید خوب زندگی میکنید و از هرموقعیتی تجربه های عالی کسب میکنید

اولین شروع بازی پرهیجان توسط دوبرادر دوقلوی دوست داشتنی دارهرخ میده،خدااای من چقدر این دو عشق رو تحسین کردم،چقدر ذذذوووقشون رو میکنم،چققدر این شوروهیجانی که دارن بااین بازی تخلیه میکنند رو تحسین میکنم،آفرین به شما گل پسران عزیزم که بدون هیچ جنگو دعوایی با صلح و آرامش درکنارهمدیگه بازی میکنید و انرژیتون رو باشادیو لذت تخلیه میکنید نه با جنگو دعوا وبحثو کینه…

آخه چقققدر شما متفاوت عمل میکنید،چققدر من میبینم برادرهایی که به خون همدیگه تشتنه میشن بخاطر ارث پدر،بخاطر یک کلام حرف،یا بخاطر یک رفتار سالها باهمدیگه کینه میکنند،و رابطشون رو باهم دیگه قطع میکنند،واقعا لذت میبرم از شماعزیزان که بااینکه شخصیتهای کاملا متفاوتی ازهمدیگه دارید ولی این صلح درونتون چقدر باعث شده باارامش از وجود همدیگه لذت ببرید،شادی کنید بازی کنید،بگید بخندید

الان دارم میفهمم که چرا تابه الان نخواستم بیشتراز یکی دوتا فرزند به دنیا بیارم،بخاطر اینکه هزاران الگوی نامناسب دورواطرافم دیدم و ازین همیشه میترسیدم که نکنه بچه ی زیاد به دنیا بیارم و یه روزی یجایی به جون همدیگه بیوفتن و باعث آبرو ریزی من بشن

آخه چقدر این پدرمادر رها هستند،و چهارپسر فوق العاده تربیت کردند،و فارغ از نگرانی خاصی اونها دارن درمسیر علاقشون پیش میرن،اونها دارن باکمال صلح درکنارهمدیگه لذت میبرند،اونها مثل یک دوست ورفیق صمیمی برای همدیگه هستند

دخترم چندروز یکبار منو التماس میکنه که برام داداش و آجی به دنیا بیار تا باهمدیگه بازی کنیم و تنهانباشم،و من همیشه با دلیل های واهی،اون رو ازین حرف منصرف میکنم

همیشه ترمزای وحشتناکی بخاطردیدن الگوهای نامناسب جلوی من رو میگیره،وچقدر خودم عاشق بچه هستم و دوست دارم مثل خانم هوپ کاملا آزادورهاباشم و فرزندانم باصلحو آرامش همیشه کنارهمدیگه زندگی کنند

من دیدم مادرهایی که به ظاهر دوست دارن فرزندانشون باهمدیگه درصلح باشند،اما اونقدر نمیدونن چطور بافرزندانشون رفتارکنند،که دراکثرمواقع اون رفتارهاشون منجر به کدورت و کینه بین فرزندانشون میشه

ولی رفتار خانم هوپ رو که میبینم که وقتی لیوای موقع بازی گریه میکنه،خیلی راحت بایک دست کشیدن روی سرش اون رو آروم میکنه،و دادوبیداد راه نمیندازه وبگه چرا باداداشت تو بازی این کارو کردی،یا جوری حرف بزنه که جوزف احساس کنه مادرش دوسش نداره،وبرعکس لیوای این احساس رو داشته باشه که مادرش اصلا اهمیتی بهش نمیده

خیلی راحت ازین موضوع میگذره،و میدونه مه این یه بازی بیشتر نیست،و تو بازی ممکنه این اتفاقات رخ بده،واقعا این حداز رهایی و بیخیالی بسبار تحسین برانگیزه

وچقدر زیاد میبینم خانواده های ایرانی رو که بااحساساتی رفتار کردنشون چه ضربه هایی هم به خودشون وهم به روحو روان بچه هاش وارد شده

چقدر این رسم امریکایی ها برام جالب بود که بچه ها وقتی دندون شیریشون رو از دست میدن،پدر خانواده پنج دلار کنار دندونشون میذارن،و جوزف عزیز خیلی خوب درمورد این رسم توضیح میده،خیلی هم این رسم جالب بود برام خدایاشکرت

خدایاشکرت بخاطر این انرژی بی نظیری که همه ی شمادارید،چقدر بازی خوبی بود بین استاد و اقای راین،و اون موقعی که استاد از راین میبازه،ایشون خودش رو ناراحت نمیکنه و بااعتمادبنفس عالی از برنده شدنش بامریم جان جلوی دوربین گزارش میده،و به ذهنش این یادآوری رو میکنه واین انگیزه رو میده که اینطورنیست که همیشه فرد بازنده ای باشه،و میگه درسته که بازی فینال رو نبرد ولی همین که به فینال میرسه این خودش خیلی عالیه،و انگیزه ی خودش رو حفظ میکنه

خدایاشکرت وقتی برای دفعه ی دوم این دوبرادر باهمدیگه شروع به بازی کردند،و مادرشون بین اونها داوری میکرد،چقدر لذت بردم،اون لحظه ای که داوری میکرد واقعا جوری جدی رفتارمیکنه که انگار بین دونفر آدم غریبه رفتارمیکرد،و کاملا عادلانه بین هردو قضاوت میکرد

مربی های عزیز هم که خیلی عالی رقیبشون رو تشویق میکنن که باچه حرکتی طرف مقابلشون رو برنده بشن

خیلی لذتبخشه اینجور بازی های بدون تقلب

خیلی لذتبخشه که به دورازاحساسات و به دورازحاشیه بچه ها دارن رشد میکنن

خیلی لذتبخشه که هرکدوم دارن با تلاش خودشون نتیجه نهایی رو میگیرن

خیلی لذتبخشه که پدرمادرشون به دوراز هرگونه رفتارجاهلانه ای،بین دوفرزندشون داوری میکنن

واقعا خیلی زندگی میتونه لذتبخش باشه در کنار این تعداد بچه،و این حداز لذتو شادی کردن درکنارهمدیگه خدایاشکرت چقدر انرژی گرفتم ازینهمه صلح وصمیمیت بین بچه ها وپدرمادرشون

استادجان خیلی عالی درمورد فن کشتی توضیح دادید و لوک عزیز چه تلاشی کرد تا تونست این فن رو اجراکنه واقعا بی نظیر بود

خدایاشکرت که آقای لوک باجیکاب انقدر عالی بازی کردند،چقدرمن تا به الان فکر میکردم پسر وقتی پونزده سالش میشه دیگه باید مثل یک آدم عاقل رفتارکنه و بازیو بازی گوشی رو کنار بذاره

ولی آقای لوک رو میبینم که راحت داره هنوز بچگیشو میکنه و با برادراش بازی میکنه،کاملا رها و بدون این فکر که الان به این سن رسیده و باید عاقلانه تر رفتارکنه

اصلا همه ی شما رو بسیار تحسین میکنم که فارغ از هرگونه قضاوت شدن اون کودک درونتون همیشه فعاله و شادیو لذت در اولویت زندگیتونه،واقعا لذت میبرم ازینهمه لذتِ هرلحظه و هرثانیه ی شما خدایاششکرت

عاششق شخصیت قویِ جوزف شدم،واقعا بی نظیره یک برادر دوقلو بااینهمه شخصیت متفاوت،یکیشون عاشق بردن وکاملا شجاعانه رفتارمیکنه،و یکیشون کاملا درونگرا و عاشق یک علاقه ی کاملا متفاوت

واقعا حالا میفهمم که حتی دوقلوها با یک ژن همسان، زندگی کاملا متفاوت از هم رو برای خودشون میسازند،هرکدوم هرچند از لحاظ ژنتیک مشابه هستند،اما با یک ذهنیت متفاوت دارن مسیرشون رو ادامه میدن،خدایاشکرت

و درآخر چقدر بازیِ جالبِ کشتی کج آقای راین با پسرای دوست داشتنیش فوق العاده بود

چقدر آقای راین رو تحسین میکنم،آفرین،دمت گرم که پدر خوبی برای چهارپسر عزیزتون هستید،خدایاشکرت

داستان بهبود شخصیتم درراستای الگو گرفتن انسانهای شریف و دوست داشتنی دراین سریال گهربار و ارزشمند ادامه دارد…