سریال زندگی در بهشت | قسمت 43 - صفحه 7

سلام به استاد عزیزم و مریم جان زیبا و پرانرژی

این قسمت، نشانه ی الان من بود… بی هیچ دلیلی وقتی نمیدونستم میخام چیکار کنم و سردرگم بودم، که چه فایلی رو ببینم که باهام صحبت کنه و راهنماییم کنه… اومدم تو سایت و روی نشانم زدم

خیلی جالب بود برام خداوند باهام صحبت کرد… اولش وقتی تصویر فایل رو دیدم که درختچه های هرز خشک شده در آتیش سوزان بودن، گفتم من باید درختچه های هرزمو بسوزونم… و مثل استاد که تو فایل های قبلی برای قطع کردن هر درختچه ی هرز، زمان گذاشت و الان آروم آروم کنار هم میچینه و با یک چشم بهم زدن همشونو نابود میکنه… درختچه ها دراومدن… سخت بود کندشون از لای پیچک ها… سخت بود اما هر چی نگاه می‌کرد که اشکال کار از کجاس، به منبع بهتری برای جدا کردن این پیچک ها می‌رسید… و اونارو با تمرکز قطع می‌کرد و اونجایی که پر از پیچک و خار درختا بود که هیچ زیبایی با وجودشون معلوم نمیشد، حالا خالی شده و زیبایی ها معلوم شدههه… این اولین درسی بود که یاد گرفتم از این فایل که تا اولین درختچه ی هرز رو قطع کردی نگو دیگه تموم شد، بازم ادامه داره… تو اگر آزادی و زیبایی بیشتری میخوای و نمیخوای کل زندگیتو صرفا تو یه تیکه کوچیک بگذرونی.. پس جلو برو تا با چشم های خودت نتیجه ی این ادامه دادن رو ببینی

درس دومی که خیلی خیلی برای من بود… که از اول کامنتم میخواستم اینو بیان کنم اما الان ناخواسته متن بالارو نوشتم، و دلم نیومد اون تصویری که تو ذهنم درمورد این فایل نقش بسته رو به اشتراک نزارم

…

استاد وقتی درختچه ها رو آتیش زدن اومدن جلو دوربین و دقیقا به من از زبان خداوند گفتند… که وقتی تکامل طی نشه اینجوری میشه و این آتیش و سوزوندن سریعش رو به تکامل مثال زد و من همون جا گفتم ببین دقیقا این برای من بود

بزارید اینجوری بگم

تو مسیری هستم که دارم در یه حوزه ای آموزش میبینم، خیلی دلم میخاد ورودی مالی داشته باشم، اما باید تکامل طی بشه… من این مدت خیلی از درون دارم عجله میکنم و نمیزارم امور دست خدا بچرخه و اون برام رقم بزنه… من فقط جلو میرم، درختچه هامو قطع میکنم و خداوند هم مسیر رو برام هموار تر میکنه.. این فایل بهم گف، صبر داشته باش، قرار نیست تو زوری بزنی، همه چی خودش رقم میخوره

امکان نداره تو مسیر درست باشیو، اتفاق خوبی نیوفته

من ادامه میدم

وقتی خدا اینو بهم گفته پس دیگه عجله ای نیست، خودش می‌فرسته، خودش انجام میده و کار من فقط اعتماد و تکیه به اونه… اونی که تنها قدرت مند در آسمان ها و زمینه… و هیچ قدرتی بالاتر از قدرت اون نیست

کسی که اینهمه زیبایی رو خلق کرد، کسی که اینهمه ثروت رو آفرید و در اختیار ما گذاشت، کافیه یکم به زیبایی هاش نگاه کنم تا باورم بشه که این خدایی که مالک تمام جهانیان هست، میتونه منو به خوشبختی بی‌انتها برسونه، تا وقتی که من با اونم و توکلم به اونه

…

خواستم فقط نکته هایی که برای من بود رو بنویسم اما دلم نمیومد نکته های خود فایل رو نگم

چقدر مادر این بچه ها با خودش در صلحه که حتی وقتی دوربین میاد سمتش با خیال راحت غذا میخوره و نمیگه الان چه شکلی افتادم یا چجوری شدم…. و با خیال راحت، با راحت ترین و قشنگ ترین استایل می‌گردن و لذت میبرن

چقدر آقای راین رو تحسین میکنم چقدر پرانرژی، چقدر مثبته، چقدر وقتی داش مارشمالو می‌خورد، به راحت ترین و عادی ترین شکل ممکن جلو دوربین بود

چقدر لذت میبرم از آدم هایی که خودشونن، و با خودشون هر جوری که هستن عشق میکنن و با نظر و سلیقه خودشون زندگی میکنن و کاری ندارن که بقیه راجبشون چه فکری میکنن

شاید از نظر ما جذاب نباشه لباساشون یا مدل غذا خوردنشون و یا هر چیزی….چیزی که این آدم هارو جذاب میکنه، همینیه که هستن و بی پرده و بی ریا خودشونن و این خیلی جذاب تر از هر چیز مادی تو این دنیاس، و چقدر میتونیم پیش این آدم ها خودمون باشیم

عاشقتونم… چقدر با لذت و بازی این بچه ها لذت بردم و چقدر احساس کردم اونجام و چقدر هر لحظه ی این فایل تو دلم آرزو میکردم که منم میخام با یه همچین آدمایی باشم، منم میخام، اینجوری راحت باشم، منم میخام لذت ببرم، منم میخام شاد باشم، منم دلم آتیش بازی میخاد، و یا لای سیخ کباب کردن رو میخواد، منم دلم میخاد روی صندلی بشینمو شعله های گرم آتیشو با رنگ نارنجی و سرخش رو ببینم