سریال زندگی در بهشت | قسمت 49 - صفحه 14

سلام استاد عزیزم ومریم مهربان

استاد عزیزم، آگاهی که ازاین فایل دریافت کردم خیلی بی ربط است ولی سیلی محکمی در گوشم نواخت وبه من گفت بیام برای خودم اینجا باقی بگذارم

استاد عزیزم مدتهاست به دنبال رسالت خود می گشتم وفقط اونو در پزشک شدن میدیم وفکر میکردم به هر بهایی است باید به آن برسم حتی اگه بهم ضربه بزنه،من 10 سال پیش خیلی دوست داشتم پزشک شوم البته وقتی خوب به اعماق وجودیم نفوذ میکنم علت اصلیش تایید دیگران بود که به همه وحتی خودم اثبات کنم که من برخلاف نظراتشونم، من می توانم، من باهوش وتوانمندم،گرچه اصلا با روحیات من سازگار نیست،چون من انقدر حساس واحساساتی هستم که نمی توانم بیماری ویا مرگ دیگران رو ببینم وبسیار زیاد در گیر غم وغصه میشوم ،گرچه از خون و کارهای پزشکی ترسی ندارم ومی توانم واز عهده اش بر میایم ولی گفتم از مرگ دیگران بسیار روحیه ام خدشه دارمیشه

اینها مقدمه ای بود از آگاهی من،

من متوجه شدم که نمی خواهم مسئولیت زندگی ام را در دست بگیرم ومیخواهم ناکامی هامو به گردن دیگران بیاندازم

حتی بارها قرآن بازمیکنم ومیگم خدایا این کار رو بکنم واگه ازمعنیش بفهمم بگه اون کار رو بکن یا نکن عمل میکردم

امروز فهمیدم من خودمو وتصمیماتم رو ورسالتی که خدا لطف کرده و به انسان بخشیده رو انکار میکنم،این رسالت قدرت اختیار است قدرت تصمیم گیری،قدرتی که خدا به من داده وگفته فارق از اینکه چی هستم یا کی هستم به من بخشیده وگفته، ای بنده من من تو را خداوندگار زندگی ات کرده ام تو خالق زندگیت هستی من تو را به این دنیا آورده ام که خالق بودن رو تجربه کنی وفارق از هرچیزی تصمیماتی بگیری وتبعات آن رو هم به دست بگیری وحتی نتیجه ها ،هم دست توست فقط فقط دست تو واگر در این راه اگه دلت خواست من تورا همراهی وهدایت میکنم ان هم دست توست،تو برای هدف خاصی ویا رسالت خواستی به این دنیا نیامدی تو فقط آمدی که انچه را دوست داری وعاشقش هستی رو خلق کنی وبدستش بیاوری وبالا وبالاتر بروی

تو نیامدی که چیزی رو ثابت کنی حتی نیامدی که به کائنات ثابتی کنی اشرف مخلوقاتی ،توآمده ای که بهترین خودت باشی ان هم به اختیار نه جبر

من تورافرستادم که لذت ببری ،شاد باشی ،عاشق شوی، به مقام زیبای رضایت برسی

استاد عزیزم ،نمی دانم بااینکه این ترمز ومانع بزرگ رو درک کرده ام ولی باز افکار منو درگیر خودش میکنندومنو به آن سو واین سو میبرند وبهم میگن اگه اشتباه کنی چی،اگه ان راه بهتربود چی…‌

بااینکه میدانم حتی اگر راه اشتباه باشه من یک چیزی یادمیگیرم وولی همش به ترمز احساس کمبود فراونی برخورد میکنم

احساس کمبود زمان،کمبود وقت،کمبود ثروت،کمبود شان اجتماعی ،کمبود دیر شدن، کمبود جبران اشتباه ……

وباخود میگم نکنه دیر شده برای تجربه کردن ،نکنه زمان از دستم برود ومن اینقدر پیرشوم وبه خواسته هام نرسم وبا مرگ روبه رو شوم وشرمنده خود واقعیم شوم

اما امروز فهمیدم باید مسئولیت پذیر باشم وتمام مسولیت زندگیم رو بدستم بگیرم وهیچ کس وهیچ چیز رو مقصر ندانم ،حتی اگر یک لحظه راه رو بیابم واز دنیا بروم بهتر است که درراه اشتباهی باشم

استاد عزیزم ،من به خودم قول دادم مثل این بچه ها ،مسئولیت پذیر شوم ورشته زندگیم رو بدستم بگیرم و تنها از خداوند یاری بخواهم ،میخواهم به سمت ورزش وچرم دوزی بروم ویک کار آفرین خوش استایل ،ورزشکار شوم ،اگر چه ازمسیر خیلی میترسم واصلا راه برام روشن نیست ،ونمیدانم به کجا میروم ،ولی میخواهم فکر کنم همسری ندارم که ساپورتم کنه ،همسری نیست که به من پول یا انگیزه بده،من دراین دنیا ،تنهای تنهای هستم وتنهایی باید زندگیمو بسازم وروی پایم بایستم،حتی سرمایه اولیه رو هم خودم تنهایی باید جور کنم ،میخواهم قبل ازاینکه دنیا منو به این نقطه برسونه خودم به این نقطه برسم ،چون اینطوری حداقل از نظر روحی جلوترم ،گرچه من همسرم رو حذف میکنم ولی در حقیقت هست ولی من به اختیار خودم میخواهم روی پایم بایستم ومحکم اولین گام ها رو بردارم

استاد عزیزم،من یاد گرفتم نباید ضعیف وبیچاره باشم ،نباید مصرف کننده باشم ،باید مولد باشم ،حالا هرچی میتونه باشه ولی باید در حرکت باشیم این دنیا به همه چیز وهمه کس نیاز داره،

استاد عزیزم قول میدم محکم باشم ومسئولیت پذیر

استاد عزیزم،امیدوارم که به بتونم با نجواهای ذهنم کنار بیام وکم کم انها رو حذف کنم وذهنم دو ریکاوری کنم وشرک ها رو یکی یکی وقدم به قدم حذفشون کنم

اطمینان دارم که خدا همیشه همراهم هست ومرا در این دنیای زیبا ولی پر از چالش رها نمیکنه ومرا یاری میکنه وقلب زیبایم رو روشن وروشن تر میکنه

دوستتون دارم،شادوعزتمند باشید🫡🫡🫡