سریال زندگی در بهشت | قسمت ۵6 - صفحه 7

به نام آفریدگار تمام زیباییها

استاد عزیز و مری جون دوست داشتنی سلام

دوستان خوب و نازنینم سلام .ایام به کامتون باشه انشالله …

خدایا شکرت که بهم فرصتی دادی که دوباره شاهد زیباییهای بهشت پارادایس باشم .شاهد خوشحالی استاد وعزیز دلش و مهمونهای دوست داشتنیش باشم .

خدایا شکرت که هر روز درس ها از این بهشتت و انسانهای فوق الاده ای که تو اون زندگی میکنند میگیرم.

خدایا شکرت که مرا در این مسیر زیبا و شیرین قرار دادی به طوری که هر روز طعم شیرینیش بیشتر بیشتر میشه برام ….

به به عزیزان همه جمع شدن در آشپز خانه ی صحرایی .معلوم یه خبرای خوبی اینجا هست .

بلههههههه بوی غذای خوشمزه و لذیذ میاد.

بیف استراگانوف خوشمزه تو این طبیعت زیبا ,کنار دریاچه تمیز

چه حالی میده خدااااااا….

به قول استاد الص جنس .😂

خدایا چقدر این آقای ریک آقاس .رفت برای مری جونمون صندلی گذاشت .عاشق منش و مردونگی و با محبت بودنش شدم .دوستان استاد و مری جان هم مثل خودشون مهربان وپر

از انسانیت هستن .👏👏👏

استاد خیلی خوشحال شدم که شما هم تونستید از اون غذایی که با گیلاس و شکلات و کره درست شده بود بخورید .

آخه من کسی رژیم بگیره ناخودآگاه دلم براش میسوزه .میگم پیشش چیزی نخورید شاید هوس کنه .

پسرم همیشه میگه مامان رژیم های ما رو خراب میکنه 😂😂

نکته مهمی ک گفتی مری جان .اینکه اون آتیش تونسته بود بعد از بارون شدید روشن باشه و تازه اون غذاهای لذیذ رو هم باهاش بپزن آدم رو به فکر فرو میبره که خدای من یه آتیش چقدر میتونه قدرت داشته باشه که زیر بارون بمونه و دوباره روشن بشه .

اگر ما آدم ها هم بتونیم با مسائلی که تو زندگیمون پیش میاد درست برخورد کنیم و هیچ وقت نومید نشیم .میتونیم با حل کردن هر مسأله ای قدرتمند تر و با اعتماد به نفس تر بشیم و به جایی برسیم که هیچ کس و هیچ موضوعی نتونه ما رو ناراحت کنه .اونقدر قدر کنترل ذهنمون بالا میره ,اونقدر توکلمون به الله مهربان زیاد میشه که تو هر مسأله ای میگردیم دنبال الخیر فی ما وقع …

اونوقت مثل این آتیش قدرتمند میشیم و سدی میشیم در برابر غم ها و میتونیم همیشه به دیگران خیر و محبت برسونیم …..

هوای بعد از افتر رین (بارون ) چه رویایی شده .یه هوای خنک و کمی سرد و تمیز .بوی سبزها و چمن های خیس ,بوی دریاچه ,بوی طبیعت همه لذت بخش شده .جون میده تو این هوا کاپشن بپوشی و بری کنار آتیش بشینی و یه دسر گرم میل کنی .

نوش جووووووون همتوووووون ….

خدایا شکرت برای لذتی که عزیزانم در کنار هم تو پرادایس میبرن …..

همه تو صف هستن .خدای من اول بزرگترها بعد کوچولوها ….

چقد برام جالب بود .

ما پدر و مادرها اول میگیم به بچه ها بدیم .چرا چون کم طاقت هستن .البته تو مهمونیهامون نه میگیم اول بزرگ ترها .ولی مثلا تو مسافرت ها یا تفریحاتمون الویت بچه ها هستن .از قدیم بهمون گفتن آب اول برا کوچکتر .خودمونم اگر از تشنگی میمردیم باید اول کوچیک مینوشید بعد بزرگتر .

بهر حال به نظر من این کار درسته که بچه صبر کنه تا اول بزرگتر بگیر ,اینطور باعث میشه که صبور بار بیاد ,و احترام به بزرگتر رو هم درک کنه .

اینکه یه نفر مسوول که بپزه ,یا یک نفر غذا رو سرو کنه ,و میان صف میکشن و غذا رو میگیرن و میرن رو صندلی راحتیشون مشینند و با لذت میخورن خیلی برای من لذت بخش بود .چرا ?

چون اون لحظه تمرکزشون فقط روی غذا خوردن بود .و لذت خوردن اون غذا رو کاملا میفهمند .نه میزی میچینند .نه کنار غذاشون مخلفات دارن .همه چی به راحتی کامل .

اینجاست که با تمرکز یه کار رو انجام میدن و اون کار به نحو احسنت انجام میشه .

استاد عزیز صحبت هاتون رو کاملا قبول دارم و با تمام وجودم درک کردم چون تجربه کردم .

ما زمانهایی که مهمونی داشتیم که به لطف خدای مهربون فعلا جمع شده بزرگترها که اصلا اهل بازی و سرگرمی نبودن بیشتر دوست داشتن به قول شما وارد بحث های سیاسی .یا خبر های داغ روز بشن .یا اینکه غیبت کسی رو بکنند که بقیه میشناسنش و توجمع حضور نداشت .

و بازی بیشتر مال بچه ها بود .و بقیه زمان هم صرف خوردن وشستن میشد و در آخر همه میرفتن خونه هاشون .

من همیشه شاکی بودم از این نوع مهمونی ها .ولی همسرم قبول نمیکرد میگفت نمیتونیم که قطع رابطه کنیم .میگفتم تو جمع هامون یا باید یه چیز جدید یاد بگیریم یا باید از کنار هم لذت ببریم .باید شادی کنیم .ولی خانواده های ما اصلا اهل رقص و آواز خوندن و بازی نبودن به ناچار وارد بحثهای سیاسی میشدند و به هیچ کس هم خوش نمیگذشت .وقتی من با همسراشون از نارضایتیم میگفتم میدیدم اونا هم نظر منو تایید میکردند ولی میگفتن چاره نداریم مردها قبول نمیکنند .

اما رفته رفته جمع ما کوچک شد .و صمیمیتمون بیشتر شد تا جایی که بیشتر وقتمون به تفریح با هم .میگذشت یا دور هم بازی میکنیم و میرقصیم .دیگه از اون جمع های شلوغ به خاطر این موضوع که کل دنیا رو گرفته خبری نیست .و الان میفهمم که راحتی و صمیمیت تو ارتباط با عزیزانت چقدر لذت بخش .

عروسک های باربی زیبا رو ببین .چقدر جذاب و خوشگلن .مری جون هم که همیشه پایه بچه هاست .چقدر این دختر تجسم قوی داشت که میتونست با اون هم عروسک بازی کنه ,برای همشون اسم بزاره .خیلی جالب بود .

یه لحظه احساس کردم اون عینکی که مری جان تو چشم عروسک گذاشت نقش خانم معلم رو بازی میکرد .خیلی خیلی لذت بخشه دنیای کودکان .

من خودم زمانهایی که فکرم مشغول باشه .یا کمی خسته یا کم حوصله باشم سریع میرم با کوچولوهای خواهرام هم بازی میشم .اون لحظه هایی که با اونا بازی میکنم و میخندم فارغ از این دنیا و مسائلم میشم .خیلی دنیاشون شیرین و لذت بخش .

خدایا شکرت به خاطر وجود کوچولوهای نازنینمون .

.

چقدر این بازی پوکر هیجان داشت .دوست دارم تجربش کنم .باید برم ببینم میتونم پیداش کنم و بخرم .مثل بازی برج هیجان خودمون بود با کمی تفاوت .

یه بازی دست جمعی و پر هیجان برای بزرگترها .چقدخوبه که لحظاتی رو دور هم باشیم و بخندیم و لذت ببریم از هیجان بازی .به جای حرف زدن ها و غیبت های بیهوده که باعث میشه تمرکزت بره رو ناخواسته ها و اونا رو وارد زندگیت کنی .

خدایا شکر که با این قوانین زیبات آشنام کردی .و که باعث شده هر روز تو زندگیم رشد فکری بیشتری داشته باشم .حال دلم خوب باشه .شکر گزار واقعی باشم ,یعنی با قلبم شکر کنم نه فقط با زبانم .

مرسی مری جان بابت آهنگ زیبایی که برامون گذاشتی .پر از حرف های مثبت بود از معجزه خنده ,

چقد لذت بردم و درس ها گرفتم .من با خودم عهد بستم تمام این درسها رو آروم آروم تو زندگیم پیاده کنم .تا برسم به جای که هر چه بخوام خلق کنم .چون من خالق زندگی خودم هستم .

خدایا شکرت صدهزار مرتبه شکرت برای استادام و آموزشهای بی نظیرشون .

تو کدوم مدرسه و دانشگاه میشه این درسهای زندگی رو یاد گرفت ?تو کدوم کتابها و فیلم ها میتونیم به این همه تجربه دست پیدا کنیم ?

این سایت یه معجزه خداوند .و خداوند هم ادارش میکنه .

استاد و مری جان دستان پر مهر خداوند هستن برای هدایت تک تک ما .الهی همیشه پایدار باشند .

عاشقتونم …..❤