سریال زندگی در بهشت | قسمت ۵7 - صفحه 10

درود بر خداوند بخشنده مهربان

درود بر استاد گرانمایه و مهربانو مریم جون

و دوستان عزیزم در سریال زندگی در بهشت

امیدوارم حال همگی عالی باشه

در این قسمت مهمون هامون دارن وسایل شونو جمع میکنن که پارادایس رو ترک کنن.

هر کدوم از بچه ها با توجه به مسئولیت پذیری که دارن وسایل شونو خیلی حرفه ای دارن جمع میکنن و از همه حرفه ای تر ریک هستش که با حوصله و با دقت وسایل رو تمیز میکنه و بسته بندی می کنه و در جای اصلی خودشون به حالت اول برمیگردونه. آفرین به همشون

واقعا کارهای ریک بسیار قابل تحسینه که در کنار همسرش کارهارو مدیریت میکنن و بچه هام که وسایل خودشونو پک میکنن و کارهای اونها هم قابل تحسین هست.

از هوای پارادایس که هر چی بگم کم گفتم ، هوا صاف پر از ابرای خوشکل پفکی با یک نسیم چشم نواز عالی فوق العاده س هوای بهشت مون امروز. چقدر دلم شدید میخواست این بهشتو اون سبزی بی نهایت زیباشو، آسمونشو، نسیم روی آب ، آرامشی که حاکمه، شنیدن صدای این بهشت مون چقدر آرامش بخشه. خدایا شکرت که میتونم ببینمش و حسسش کنم و بخوامش این خواسته شدید رو تا در آینده با فرکانس هام جذبش کنم.

خیلی برام جالب بود که اکثر وسایل اصلی شون رو بچه ها میتونن داخل یک کوله بسته بندی کنن و برای طبیعت گردی از اونها استفاده کنن. خدایا شکرت به خاطر این همه نعمت و راحتی و رفاه در وسایل شخصی مون که میتونیم داشته باشیم.

این سگ سیاه کوچولو رو که می بینم یاد سگ حنا دختری در مزرعه می افتم دقیقا همون شکلیه خیلی با مزه س با اون پاهای کوتاه کوچولوش خدای من.

همسر ریک هم حسابی کلبه رو تمیز کردن و میخوان که دیگه امروز برگردن به تمپا.

مریم جون نکته ی خیلی خوبی رو از خودشون عنوان کردن که با دوستان هم فرکانسیم به اشتراک میزارم:

خیلی خوبه ملاقات آدم های جدید؛

واقعا دامنه ی تجربه های آدم هر چی بالاتر میره، هم ترس های آدم کمتر میشه، هم خلاقیت آدم بیشتر میشه، هم جسارت آدم بیشتر میشه برای اینکه به دل ناشناخته های بیشتری بزنه ، خیلی وسعت تجارب جسارت و شجاعت برای غلبه بر ترس ها و هم چنین خلاقیت کمک میکنه،

تجربه ایه که مریم جون میگن دارن از نزدیک لمسش میکنن و دارن می بینن که هر چی ناشناخته های بیشتری رو تجربه میکنن انگار وجودشون دلش میخواد باز بره به دل ترس های بیشتری غلبه بکنه و تجربه بکنه و خدارو شکر این فرصت براشون فراهم شده و از بچگی میگن که دوست داشتن که بدونن توی جهان های دیگه، کشورهای دیگه ، دنیاهای دیگه چه خبره و همین خواسته باعث شد که از همون بچگی این ویژگی وابسته نبودن به جایی که هستن و آدمایی که اطرافشون هستن توی وجودشون شکل بگیره

چون خواسته این قدر قوی بوده که نمی تونسته ایشون رو وابسته کنه به جایی که هستن چون نمی تونیم هم اونجا باشیم و هم با اون آدما باشن و هم آدمای جدید که بتونن ملاقاتشون کنن و این خواسته شون آروم آروم ایشونو هدایت کرد به این کشوری که دیگه سرحد تنوع عقاید، تنوع آدم ها، تنوع از همه چی فرهنگ ها، علایق همه چی داره. خدایا شکرت

اینجا میتونم به نکته ای از حرفای مریم جون برسم که هر چقدر خواسته ی ما شدتش بالا باشه و فرکانسش قوی باشه به جهان، قطعا در زمان و مکان مناسب این خواسته تحقق پیدا میکنه و جهان فوق العاده به ارتعاش ما توجه میکنه که چی داریم براش میفرستیم و از جنس همون رو وارد زندگی مون میکنه. خدایا شکرت به خاطر قوانین بدون تغییرت:) عاشقتم

این هماهنگی مهمان هارو در کمک کردن و پک کردن وسایل تحسین میکنم.

خدایا شکرت به خاطر این همه وسایل برای رفاه در طبیعت جهت لذت بردن.

عجب ماشین بزرگ و هیولایی این ساوانا هست برای یک خانواده ۹ نفره و شایدم بیشتر کامل جواب میده با کل سیستم صوتی و TV و عقب ماشین هم برای وسایل کلی جا برای بار داره و یه عالمه جا کنار درب هاش داره و واقعا خدایا شکرت به خاطر این همه تکنولوژی.

صحبت های استاد با اون خانم که در آمازون هم یه مدتی کار میکردن فوق العاده عالی بود.

چه خداحافظی صمیمانه ای رو در کنار برونی مهمان ها با هم داشتن و بسیار خوشحال شدم که این همه شاهد زیبایی ها و لبخندهای خدا بودم در وجود این افراد. خدایا شکرت

نامه ای رو هم که برای تشکر گذاشته بودن روی میز آشپزخونه مریم جون آوردن و دادن به استاد که بخونن و ازینکه احساس خوبی رو که در اونجا داشتن رو با سید و مری به اشتراک گذاشتن و چه احساس خوب و فوق العاده ای بود. خدایا شکرت

خدایا شکرت به خاطر این بهشت بی نظیر و آروم و پر از وجود خدا.

دوستتون دارم

در آغوش خداوند یکتا شاد باشین و برقرار