سریال زندگی در بهشت | قسمت 65 - صفحه 1

یه پیاز چال خفن، بزنیم بر بدن!

وقتی صحنه ی زیبای اول رو فایل در لحظات اول دیدم، با خودم مرور کردم که این همه زیبایی و این همه حس و حال خوب یک شبه به وجود نیومده و یک شبه ساخته نشده! استاد حتی برای دیدن زیبایی ها، برای لذت بردن از زیبایی ها و حتی برای تحسین زیبایی ها، یک روند تکاملی و قانون مند از دید جهان رو طی کردن که هدایت شدن به داشتن چنین بهشتی!

یه لحظه با خودم فکر کردم … خدای من خارق العادست! این آب روان و زلال خارق العادست! این بنای تمام چوبی و مستحکم روی آب خارق العادست! این درختای بلند و این جنگل زیبا خارق العادست! این بوم آسمون خداوند که هر لحظه تغییر میکنه خارق العادست! و مهم تر از همه …. ترکیب همه ی اینا باهم خارق العادست!

استاد همون شخصیه که از همون روزا که قانون رو درک کرد، شروع کرد به دیدن و تحسین زیبایی های اطرافش در همون مکان و همون شهر و همون کشور! چون کاملا درک کرده بود که تحسین کردن، بهترین راه برای توجه به زیبایی ها و نکات مثبته و ما با تحسین کردن، داریم با فرکانسمون به جهان اعلام میکنیم که بیشترشو میخوام! از این میخوام و بیشترشو میخوام! همون طور که خانم شایسته ی شایسته (!) به زیبایی هر چه تمام تر فرکانس و احساسشون رو نسبت به این زیبایی بیان کردن! بله! تحسین کردن چون براشون عادی نیست و عادی نمیشه! معلومه که قانون تحسین کردن و سپاسگزاری متضاد با عادی شدنه! تا زمانی که مسلح به این سلاح تحسین کردن باشی امکان نداره چیزی به معضلی به نام عادی شدن دچار بشی! حتی اگه جایی باشه که چندین ساله داری توش زندگی میکنی! جالب اینجاس نه تنها عادی نمیشه بلکه شور و شوق و لذتشون بیشتر هم میشه! چرا بیشتر میشه؟! چون ظرفشون برای لذت بردن بیشتر میشه و هر چه ظرف بیشتر، میزان لذت بردن بیشتر! چی میشه که ظرفشون بیشتر میشه؟! تحسین کردن ! تحسین کردن خودش باعث طی کردن تکامل بیشتر میشه چون وقتی من دارم تحسین میکنم، به جهان اعلام میکنم که من دارم این زیبایی ها رو میبینم وبیشترشو میخوام! جهان قانونمند هم طبق قانون اول ظرفت رو بزرگ میکنه و بعد لذت بیشتری بهت میده!

همون طور که استاد بعد از این همه سال که پرادایس بود تازه هدایت شد به این که جت اسکی رو بیاره پرادایس تا لذت بیشتری ببره! چرا قبلا این اتفاق نیفتاد؟!

همون طور که برای لذت بیشتر؛ هدایت شد به بریدن نرده ها!

همون طور که برای لذت بیشتر هدایت شد به نور پردازی زیباتر!

همون طور که برای لذت بیشتر کلی تریل جدید ساخت و کلی پروژه رو اجرا کرد!

اینا همه نشان از بزرگ شدن ظرف ایشون نسبت به لذت بردن داره … .

این بزرگ شدن ظرف از تحسین زیبایی های شهر و منطقه ی خودمون شروع میشه تا به شهرهای دیگه برسه و بعد به کشورهای دیگه! اگه بخوایم خلاف این قانون تکامل عمل کنیم و با سماجت تمام هر طور که شده یه مسافرت خارج از کشور ترتیب بدیم،، در نهایت میزان لذتی که از اون سفر و اون مکان خاص میبریم با لذتی که از زیبایی های شهر خودمون میبریم برابره! چرا؟! چون ظرف ما تغییر نکرده! ظرف ما همونه! بزرگ شدن ظرف تکاملیه و تا ظرفت بزرگ نشه نمیتونی به زیبایی هر چه تمام تر از جاهای دیگه لذت ببری! تا نتونی از زیبایی های منطقه خودت لذت ببری نمیتونی از زیبایی های منطقه ی دیگه لذت ببری!

پس شروع کن به لذت بردن از همین جایی که الان هستی با همین چیزایی که الان داری! دقیقا مثل اون دوتا اردک ! اگه تونستی از همینا اوج لذت رو ببری، یعنی موفق شدی ظرف لذتت رو از لذت پر کنی و زمانی که ظرفت پر بشه، لاجرم بزرگتر میشه. وقتی بزرگ شد، اگه همین جا این قابلیت رو نداشت که ظرفت رو پر کنه، به جایی بهتر هدایت میشی که بتونه پرش کنه!

امیدوارم ظرف لذتمون همیشه پر و در شرف گسترش

آقای نعمت الهی عزیز، امیدوارم ظرف تان لبریز از نعمت های الهی باشه.

سپاسگزار نگاه تحسین کننده ی شما هستم

مرسی آقای حسینی عزیز،

من با دیدن پیام شما خیلی خوشحال ترم و سپاسگزار تحسین بینظیر شما و شعر نابتون هستم‌

امیدوارم هر لحظه رو در اوج لذت سپری کنید

کلماتت توحیدی تر است یوزارسیف عزیز!

من خیلی خوشبخت و خرسندم از دریافت پاسخ بینظیرت.

ممنون لطف و محبت شما دوست هم مسیرم هستم…

سلام من به شما از کرمانشاه، از دیار شیرین و فرهاد، دیار بیستون و رشته کوه های زاگرس!

مثال ذره بین در وجود من غوغایی به پا کرد! عجب مثال محشری! مثال زدن چقدر به درک ما از قانون کمک میکنه! یعنی ما یک ذره بین به نام کانون توجه داریم و این ذره بین رو هرجا که بذاریم، نشون میدیم از اون بیشتر میخوایم! انگار داریم با جهان از طریق تماس تصویری صحبت میکینم و هرجا دوربینو بذاریم، به جهان نشون میدیم که از اون بیشتر میخوایم! این نثال عالی بود و در ذهنم خواهد ماند

ممنون از صحبتای بی نظیر شما