سریال زندگی در بهشت | قسمت 69 - صفحه 6

با سلام خدمت استاد عزیزم و همه همراهان این مسیر فوق العاده

چه قدر فایل زیبا و فوق العاده ای بود خیلی لذت بردم. قبل از هر چیز باید به خودم تبریک بگم که یواش یواش دارم با فایل های زندگی در بهشت احساس بهتری پیدا میکنم. اول فایل دیدم چهل و سه دقیقه است به خودم گفتم این همه وقت بزارم یه فایل مستند رو ببینم همین وقت رو اگر تو شرکت اضافه کار وایسم کلی کاسبم. اون جا بود که مچ ذهن فقیر کارمندی خودم رو گرفتم و بهش گفتم قربونت برم که این قدر راحت خودت رو لو میدی. آخه نتیجه ای که از این فایل ها میگیری رو میتونی با اضافه کار شرکت مقایسه کنی . دیگه ذهن چیزی نگفت و شروع کردم به دیدن این فایل. تقریبا اول فایل های مستند از زندگی شما باید یه دلیل و مدرک براش بیارم که ساکت بشه

فایل رو شروع کردم به دیدن چه قدر احساس خوبی داشتم با این تلویزیون فوق العاده ، راستش یک زمانی من هم علاقه مند شدید به سیستم های صوتی و تصویری پیشرفته بودم و البته هنوز هم تا حدودی هستم و تونستم خیلی با این فایل ارتباط برقرار کنم. مبارکتون باشه این تلویزیون هشتاد اینچ. چه لذتی بده بازیهای کامپیوتری با اون. جالبه که من هم در دوران نوجوانی علاقه شدیدی به بازیهای کامپیوتری داشتم و حتی برای دوره ای کلوپ بازیهای کامپیوتری هم داشتم فکر کنم بازیکنان فوتبال تو اون تلویزیون گاهی اوقات از اندازه واقعیشون هم بزرگتر بشوند.

اما چیزی که من رو تو این فایل خیلی به فکر فرو برد دیدن فیلم برای بهتر شدن زبان بود. من هم اوایل این کار رو انجام میدادم اما با شک و تردید چون همون طور که خودتون گفتین باورهای نامناسب در فیلم ها کم نیستند. با اما بعد از مدتی هدایت شدم به دیدن انیمیشن ها. الان مدتهاست که بیشتر انیمیشن میبینم تا فیلم. خوشبختانه باورهای نادرست در انیمیشن ها بسیار کمتر است حتی بعضی هاشون باورهای مناسب رو هم به ما القا میکنند. من یادم نمیاد که یک انیمیشن دیده باشم که تم غمگین داشته باشه. اون ها اکثرا در مورد پیروز شدن صحبت میکنند و سعی میکنند که باور توانستن رو به بیننده نشان بدهند.

یکی از به یاد ماندنی ترین انیمیشن هایی که دیدم کارتون Kung Fu Panda است خصوصا قسمت اولش است. فکر کنم حدود ۱۰ سال پیش بود که برای اولین بار قسمت اولش رو دیدم. اون روز ها رفته بودم دوبی دنبال کار میگشتم. اولش خیلی انگیزه داشتم اما یک جایی به این نتیجه رسیدم که باید انگیزه ام رو بیشتر کنم. یادم افتاد که شما تو دوره های بیست و یک جلسه ای قانون جذب یک جایی به اون کارتون اشاره کرده بودید. همون جا رفتم و سی دی اش رو به زبان انگلیسی و بعدش به زبان فارسی تهیه کردم و بارها و بارها اون رو دیدم. چه قدر باورهای خوبی توش داشت و چه قدر به من انگیزه میداد بارها اون رو دیدم و همش به خودم میگفتم که همه چیز در وجود خود من هست مثل همون راز قدرت بی نهایت تو اون طومار اژدها که چیزی نبود و فقط مثل یک آیینه صاف بود. چه قدر با اون اشک ریختم. اون موقع تازه با مبحث الهامات آشنا شده بودم و اون روز ها و شب ها خیلی با روحم خوب ارتباط برقرار میکردم.

جالبه که دیالوگهای استاد شیفو (کاراکتر موش که نمادی از عقل گرایی بود) با استاد بزرگ ادوی ( کاراکتر لاک پشت که نمادی از روح و متصل بودن به منبع بود ) مشابه دیالوگهای ذهن من با الهاماتم در اون دوران بود. مثل دیالوگ زیر:

( تو پرانتز برای اون دوستانی که این کارتون رو ندیدن بگم که تایلانگ (کاراکتر پلنگ) دشمن شهر بود که داشت می آمد که شهر رو نابود کنه و پاندا کسی بود که سابقه ای در کنگ فو نداشت اما همیشه رویای یادگیری کنگ فو رو داشت و یه جوری هدایت شد که به عنوان جنگجو اژدها برای مقابله با تایلانگ توسط استاد بزرگ ادوی انتخاب بشه . استاد شیفو که خودش شاگرد استاد ادوی بود شاگردان بسیار خوبی تربیت کرده بود که عنوان جنگجوی اژدها را به آنها بدهد ولی استاد ادوی پاندا را انتخاب کرد. همون روزها بود که به استاد ادوی الهام میشه که تایلانگ داره به شهر حمله میکنه )

شیفو (عقل): استاد من خبر خیلی بدی دارم

ادوی (روح): شیفو خبر خبره ، خوب و بد نداره

شیفو (عقل): استاد شما درست احساس کرده بودید، تایلانگ از زندان فرار کرده ، داره میاد اینجا

ادوی (روح): این خبر بدیه ، البته اگر به جنگجوی اژدهامون باور نداشته باشیم

شیفو (عقل): پاندا !؟ استاد اون خرس نمیتونه جنگجوی اژدها باشه . اصلا نمی بایست اونجا باشه ، همش تصادفی بود

ادوی (روح): هیچ چیز تصادفی نیست

شیفو (عقل): بله قبلا هم این رو گفته بودین دوبار

ادوی (روح): خوب اون هم تصادفی نبود. دوست من نه پاندا و نه تو هیچ وقت به هدفتون نمیرسید مگر از توهم کنترل کردن دست بردارین

شیفو (عقل): توهم؟!

ادوی (روح): بله به این درخت نگاه کن (اشاره به یک درخت زیبا هلو ) نمیتونیم هر وقت که خواستیم اون رو مجبور به شکوفه دادن کنیم

شیفو (عقل): اما کنترل بعضی چیزها دست ماست. کنترل افتادن میوه ها دست ما است (همون لحظه یک هلو از درخت می افته و به سر استاد شیفو میخوره و نشون میده که اون قدرت کنترل افتادن میوه ها رو هم نداره) ، کنترل کاشتن میوه ها هم دست منه ( همون لحظه یک تخم هلو رو در زمین میکاره) و این توهم نیست استاد

ادوی (روح): بله ، اما هر کار کنی اون تبدیل به درخت هلو میشه شاید دوست داشته باشی سیب بشه اما به هلو تبدیل میشه

شیفو (عقل): اما یک هلو (منظورش پاندا) نمیتونه تایلانگ رو شکست بده

ادوی (روح): شاید بتونه ، اگه هدایتش کنی ، تغذیه اش کنی و باورش داشته باشی میتونه ( در حین گفتن این عبارات سعی میکنه که خاک ها رو دور تخم هلو جمع کنه تا تغذیه مناسبتری براش باشه)

شیفو (عقل): آخه چطوری؟ من به کمک شما احتیاج دارم

ادوی (روح): تو فقط به باور نیاز داری ، به من قول بده شیفو ، قول بده که باورش کنی

شیفو (عقل): من قول میدم ، سعی میکنم

ادوی (روح): خوبه ، دیگه وقتشه که من برم . باید بدون من به سفر ادامه بدی ( و یواش یواش میره که زیر نور ماه بین شکوفه های گل محو بشه)

شیفو (عقل):یعنی چی استاد ! نباید من رو تنها بگزارین

ادوی (روح): باید باور داشته باشی ( و سپس به آسمان میره)

این دقیقا مشابه دیالوگهایی که عقل و الهامات من در اون روزها با هم داشتند. من اونقدر به نداهایم اعتماد کردم که در اون دوران که دوران رکود اقتصادی خیلی بدی در دوبی بود تونستم اون جا یک کار خیلی خوب به عنوان جانشین مدیر پروژه دریکی از شرکت های معتبر نفتی دنیا پیدا کنم.

بعد از این که قراردادم رو امضا کردم برگشتم تهران و اتفاقا فردای اون روز شما تو همون کلاستون در اطراف میدان ولیعصر یک دوره یک روزه هدف گزاری برگزار کرده بودید. اومدم اونجا و به شما گفتم که استاد من با آموزشهای شما تونستم به آرزویم که کار در دوبی بود برسم. شما هم خیلی خوشحال شدید و من را به گرمی در آغوش گرفتید و به من تبریک گفتید.

یادش به خیر. امیدوارم بتونم به آرزوی بزرگ دیگری برسم و بیام روبروی شما و باز براتون تعریف کنم و باز شما رو درآغوش بگیرم.

به امید آن روز

ممنون از شما استاد نازنینم و تمامی دوستانی که با چشمان زیباتون این کامنت رو خوندین.

در پناه حق