سریال زندگی در بهشت | قسمت 91 - صفحه 3

سلام به استاد عزیزم و خانم شایسته ی مهربان و همه ی دوستان هم فرکانسی

در این فایل ما شاهد تلاش‌های زیاد استاد و عزیز دلش برای ساختن چیکن شا بودیم که استاد در این پروژه هم به درستی از قوانین جهان هستی استفاده کردند و به صورت عملی و رایگان اونو در اختیار ما گذاشتند این خودش به اندازه ی یه دوره کاربرد داره و این دیگه برمیگرده به ما که چقدر ازین آگاهی های عملی درس بگیریم و استفاده کنیم

استاد اول فایل توضیح میده هرکاری رو که بخوای شروع کنی در ابتدا آزمون و خطاهای زیادی داره اما وقتی پیش میری و در مسیر درست حرکت میکنی و از قوانین جهان هستی به خوبی استفاده میکنی هربار کار راحت تر و سریعتر پیش میره و این خودش یه درس بزرگ داره برای همه ی ما خیلی از کارها بوده و هنوز هم هست که من شروع نکردم چون میترسیدم همینجور که اولش سخته تو طول مسیر هم سخت باشه اما با دیدن این فایل به یاد آوردم زمانهایی رو که به کاریو شروع کردم که در ابتدا خیلی برام سخت به نظر میومد اما هرچی که بیشتر پیش رفتم و از تجربیاتم استفاده کردم سرعت رشدم بیشتر شده اما چون قوانین رو به درستی نمیدونستم این مرحله رو که بارها و بارها برام اتفاق افتاده بوده رو فراموش کردم

استاد همیشه دنبال اینه که ببینه چطور میشه کار راحت تر و سریعتر و اثر بخش تر پیش بره و توی ساخت این پروژه به صورت عملی این ها رو به ما نشون دادند همونجور که ساخت چیکن شای اولی چند روز طول کشیدن اما دومی فقط در حد چند ساعت البته در دو روز متفاوت که این نشون میده استاد از تجربیاتش در پروژه ی اولی استفاده کرده و ایده های خودش و اون فرد رو هم پیاده کرده و دومی رو راحت تر سریعتر و کاراتر پیش برده

حتی استاد با این پروژه اعتماد به نفسش هم بالاتر رفت نه تنها در ساخت این لونه ی مرغ سیار بلکه در کار با چوب و ابزارها و ارّه ها…

«رشد تصاعدیه»

در پروژه ی ابتدایی کلی آزمون و خطا و عقب گرد داریم اما در پروژه های بعدی خییییلی پیشرفت داریم با استفاده از تجربیات قبلی،ایده ها و الهامات

وای خدایا مریم جان من عاشق اون چکمه های تروتمیزت شدم که اونجا پوشیدی اگه من بودم میگفتم نه بابا حیفه اینجا بپوشم اینا رو باید جاهای خوب بپوشم اما مریم جان اینقدر برای خودش ارزش قاعله که این چکمه های شیک رو توی پرادایس و در حین کار با چوب پوشیده و این نشون میده که هیچ کس جز خودش براش مهم نیست و نظر دیگران هیییییچ اهمیتی نداره من باید برای دل خودم و هرجا که دوست داشتم کفش و لباس خوب بپوشم حتی حین کار با چوب و چقدر عین فرفره پا به پای استاد کار کردید و کمک دادید و نگفتید این کارا مردونس به من چه خودت تنهایی انجام بده بلکه با عشق و علاقه با شونه به شونه ی استاد پیش رفتید و یه بعد وجودی دیگه از خودتون رو شکوفا کردید و رشد دادید

درحین کار هم چند بار لباس عوض کردید خیلی لذت بردم و به لباساتونم که توجه کردم همه در راحت ترین حالت ممکن و خیلی ساده بودند برای خودنمایی نبود که حالا بگید جلو دوربین برم یه لباس بهتر بپوشم اصلا مطمئنم اینقدر روی خودتون کار کردید که این کاراتون ناخوداگاه انجام میشه و اصلا به چشم خودتون نمیاد اما ما بچه های سایت می‌بینیم و از شما الگو میگیریم

شما فقط راحتی خودت برات مهمه نه اینکه بگی بذار یه لباس بپوشم که شیک باشه جلو دوربین زشت نباشه بچه های سایت میبینن😆

و استاد مثل هزاران بار دیگه نماد ثروت و فراوانی و راحتی رو بهمون نشون میده خریدن پیچ و میخ های فله ای

اون سطلی هم که توی سفر به دور آمریکا از کوکا کولا خریدید هم آوردید دارید ازش استفاده می‌کنید یادمه تو اون قسمت وقتی داشتید توی کوکا کولا خرید می‌کردید گفتید وسیله هایی بخریم که نیازه و من بارها و بارها به این جمله ی شما فکر کردم که وقتی وسیله ای که نیاز نیست و میخریش یجور قدرنشناسی از پوله و یجور اسراف کردنه و بخاطر همین احتمالا پول ازت دور میشه اما وقتی فقط چیزهایی بخری که لازم داری اونوقت اون خودش یجور سپاسگزاری و قدرشناسیه و یجورایی استفاده ی درست از پوله و پول هم سمت کسانی میره که ازش بدرستی استفاده میکنن

و یک تجربه ی عالی دیگه که به جای کار با چکش با دستگاه خیلی راحت منگنه کنی توری رو به چوب که این تجربه از سری قبل بدست اومد

و دستکشای خفن خانم شایسته که میتونه باهاشون با گوشی هم کار کنه و گفت استاد نمیتونه با دستکشاش با گوشی کار کنه که استاد همونجا به صورت عملی نشون داد که میتونه و قضیه منتفی شد😝چقدر از رفتارای خانم شایسته و استاد تو این قسمت سر کار کردن با گوشی لمسی با دستکش خندیدم و این نشون میده استاد و عزیز دلشون توی کار هم با شوخی و خنده پیش میرن تا کار براشون لذت بخش و فان باشه

و حالا هم که به خودشون جایزه میدن و یه هندونه و یه استراحت کوتاه به خودشون جایزه دادن و حالا هم برگشتن باقی ماجرا

وای خدا استاد یعنی اونقدر لاغر شدید که باید کمربند ببندید به شلوارتون تا کار کنید؟؟؟؟ بابا استاد دمت گررررم

وااااای استاد عاشقتونم که اینقدر گرم کار بودید با عشق و علاقه که متوجه گذر زمان نبودید و یهو آخر شب تازه میخواستین شام درست کنین این یعنی داشتن هدف یعنی انگیزه واسه به پایان رسوندن کار و این یعنی خود تلاش خود قانون خود هدف

دوباره یه استراحت کوتاه به خودتون دادید استفاده از غروب بازی با جوجه ها خوردن غذا و بعد دوباره شروع کار

دیوونه ی کشیده نشستن مریم جان روی صندلی ام یا اونجوری که روی زمین نشسته بود و داشت توری رو باز می‌کرد نشون دهنده ی این بود که چقدر خستس

اون جورابای رنگی رنگی شما هم که منو کشته خدایا شکرت واسه اینهمه آگاهی و لذت توی این فایل چند دقیقه ای

در پناه حق🥀