سریال زندگی در بهشت | قسمت 92 - صفحه 11

سلام و درود استاد گلم

راستش من وقتی می رفتم مهمونی خیلی خسته می شدم. چون رسم بود که کارهای پذیرایی با خانم ها باشه و غیر از آن هم من اخلاقم جوری بود که به هرحال به کمک میزبان بشتابم.

از این اخلاقم ناراضی نیستم چون به هر حال وقتی که خودم هم میزبان باشم دوست دارم که به من کمک برسانند.

این بار که به سفری رفتتیم که بسیار ما را به مهمانی دعوت کردند واقعا دلم نمی خواست اینقدر خسته شوم. دوست داشتم کمتر کار کنم و بیشتر به من خوش بگذرد.

خوشحالم که این اتفاق افتاد و در مهمانی ها آنقدر مهمان زیاد بود که به من می گفتند شما نمی خواد کار کنی و ناخوداگاه من بیشتر اوقات نشسته بودم و این خیلی برام جالب بود و خیلی از این اتفاق خوشحال شدم که خداوند شرایط را جوری درست کرد که من نه اینکه نخواهم کار کنم، نیاز نشد که کار زیادی انجام دهم.

از اتفاقات دیگری که در سفرم افتاد این بود که من خیلی به رفت و آمد سخت می گرفتم و فکر می کردم هر رفتی یک آمدی دارد و اگر کسی رفت من را پاسخ نگفت دیگر نباید با او رفت و آمد داشته باشم.

با اینحال من دوستان زمان دبیرستان و دانشگاهم را دوست داشتم و بعد از ازدواج همه ی ما در مسیر زندگی خود ارتباطات مان کمرنگ شد اما قطع نشد. به دلیل اینکه همسران مان خیلی با هم ارتباط نگرفته بودند این ارتباط شاید چند سال یک بار اتفاق می افتاد و من خیلی دوست داشتم که ارتباط خود ما بیش از این باشد.

اما همیشه هم منتظر بودم که دیگران پیش قدم شوند که دوستانه بیرون برویم. البته این خصوصیت در بیشتر افراد به همین شکل است که در بالا نوشتم و همه دنبال رفت و آمد هستند یا توقع دارند دیگران پیش قدم شوند.

گفتم اگر قرار است مانند اکثریت جامعه نباشم پس من برای دل خودم قدم بردارم. اگر دوست دارم دوستانم را ببینم پیش قدم شوم و آنها را بیرون دعوت کنم یا خودم به تنهایی به دیدن شان بروم.

وای که این چقدر عالی بود. اینکه دوستانم بسیار سورپرایز شدند از پیشنهاد من و خیلی استقبال کردند. خیلی این دورهمی ها به من خوش گذشت و دوباره رابطه ها شکل گرفت. دوستانم می گفتند واقعا چه کار خوبی کردم که همت کردم و این جمع ها شکل گرفت.

اما باید بگم این کار کاملا خودخواهانه و در جهت بالابردن عزت نفسم و اهمیت دادن به خود انجام دادم و سپاسگزار استادم که با آموزشهایش به ما یادآور می شود که خودمان را دوست داشته باشیم و برای خودمان وقت بزاریم.

این فایل نشانه ی امروزم بود و من این مطالب را در این فایل بعنوان دیدگاه نوشتم.