https://tasvirkhani.com/fa/wp-content/uploads/2020/11/abasmanesh-10.jpg8001020گروه تحقیقاتی عباس منش/fa/wp-content/uploads/2015/12/logo-with-title-340x85.pngگروه تحقیقاتی عباس منش2020-11-12 08:32:222024-09-30 04:20:03سریال زندگی در بهشت | قسمت 95
243نظر
توجه
اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.
بینهایت شکرت به خاطر اینکه تصمیم گرفتی این جهان رو خلق کنی…
میدونی چیه خدا جونم؟؟؟
اگر تا ابد باز هم این تصمیم رو بگیری من باز هم داوطلبِ به زمین اومدن میشم…
باز هم اون پاره ای از تو میشم که بیاد و این همه شکوه و عظمت رو تجربه کنه…
چون هنوز هم اولین نفر میرم جلو و میگم من آماده ام، برای اولین نفر تجربه کردن و کشف کردن…
تا با هم عشق بازی کنیم و اوج هیجان و لذت رو در زمین بچشیم…
من ایمان دارم که این دنیای حقیقی که پیداش کردم زیبایی و شکوه و عظمتش فرایِ حدِ تصوره…
حتی حالا که غرقِ شکوهشم…
همین قاب زندگیِ بهشتی:
که فقط با چند دقیقه دیدنِ زیبایی هاش شکرگزارتر میشیم،
با تضادهاش خواسته هامونو بهتر میشناسیم،
با ایده هاش خلاق تر و‌متفکرتر میشیم،
با شوقش مشتاق تر میشیم،
با آدمهاش سفر میکنیم،
با بچه هاش رشد میکنیم،
حتی با ابهامات و سوال های پیش اومدش جستجوگر میشیم،
با بارونش خیس میشیم،
با آفتابش گرم میشیم،
با طوفانش محکم تر میشیم،
با ابزارهاش حرفه ای تر میشیم،
میپریم توی دریاچه و شنا میکنیم،
روی چمن هاش آفتاب میگیریم،
بین جنگلش قدم میزنیم،
از پشت شیشه های کلبه محو اون مرغابی که روی آب دریاچه مهمون شده میشیم،
با برگای پاییزیش طلایی میشیم،
با براونی رفیق میشیم،
برای ماهی ها نون میریزیم،
به خودمون جایزه میدیم و دلمون حال میاد و سپاسگزارتر میشیم،
پارو نمیزنیم و وا میدیم در همون چند دقیقه و وقتی چشم باز میکنیم دلِ به دریا دادمون به ساحلی امن تر رسیده…
مثل امروز که من خودم رو تصور کردم در سرزمین رؤیایی خودم…
توی رودخونه ای که کوه های پوشیده از درختان هزار رنگِ پاییزی در آغوشش گرفته ان…
من و عشقم توی قایقِ خوشگلمون غرقِ شکوه و درخششِ طبیعت به سمت دریاها میرفتیم…
به قول مریم جان: آفتاب شد، مهتاب شد، بارون شد، و ما همچنان دل به جریانِ هدایتگر داده در مسیر رودخانه…
حتی قایقِ ما چون از انرژی های ناب و‌همیشه در دسترس طبیعت سوخت میگیره همیشه و همه جا فول شارژه😋😉✌️
حتی یاد گرفتیم در برخورد با کوچکترین تضاد انقدر خودمون رو حرفه ای و متخصص کنیم و‌مجهز به بهترین ابزار باشیم که همیشه راحت بتونیم دست به آچار بشیم،
حتی اگر شرایطی پیش اومد که پیش بینی نشده بود انقدر آرام و‌مطمئن باشیم و درونش خیر ببینیم که فقط از لحظه لحظه مون لذت میبریم تا خدا سمت خودش با بینهایت دستانش همه چیزو برامون‌ردیف کنه…
اینه که میگم تضادهای شما ماها رو هم بشدت رشد میده و خواسته هامونو واضح تر میکنه…
حتی خواسته های جدید و قدرتمند درونمون به وجود میاره😍
من با دیدنِ وجب به وجبِ این زیبایی ها لحظه لحظه شکرگزاری میکنم و همزمان دنیایِ رؤیاییِ خودم رو تجسم میکنم و میسازمش و انقدر هر روز تجسمش میکنم و حقیقی درش زندگی میکنم و شوق و ذوقِ درونم شعله ورتر میشه که تکاپو و باورم قدرتمند تر میشه…
ایمانم هزاران برابر میشه…
آرامشم رؤیایی تر و فرا زمینی تر میشه…
و من رها تر…
خدای خوبم شکرت که پاکی رو در این بهشت بهمون نشون میدی، زلالِ آب چشمه، پاک ترین و زلال ترین آب، تا پاک تر و زلال تر بشیم…
تا پاک و زلال باور کنیم…
فراوانی رو بهمون نشون میدی تا باورهامون بزرگتر بشه…
عشق رو بهمون نشون میدی تا بخشنده تر و عاشق تر بشیم…
شادی و خنده های حقیقی و ناب رو بهمون نشون میدی تا حقیقی تر بشیم…
تعهد و مهر و راستی و دوستی رو بهمون نشون میدی تا انسان تر باشیم…
آرامش رو برامون به تصویر میکشی تا آرام تر باشیم…
خدای خوبم شکرت که برام استاد و مریمی شدی که من امروز سانازِ رها باشم…
شکرت که من توام و تو من و ما همه یکی هستیم…
شکرت که قدرتمند و آرام و ثروتمند و عاشق بودنِ پاره های وجودت منو هم قدرتمندتر و آرام تر و ثروتمندتر و عاشق تر میکنه…
شکرت که ما در کنار هم قدرت میگیریم و جهان گسترده تر و زیبا تر و رؤیایی تر میشه…
بخدا من چیزی جز خیر و زیبایی نمیبینم…
بخدا که خدای یگانه منبع خیر و آرامش و برکت و عشق و زیباییست…
بخدا که اینها حقیقته و فقط بیدار شدن میخواد…
امروز اینجا داره بارون میباره…
نشان فراوانی و پاکی و طراوت…
من از پشتِ پنجره امروز دنیایی متفاوت تر از حتی دیروزم میبینم…
زیباتر، زلال تر، درخشان تر، خدایی تر، پر نعمت تر…
چون به خدا که بنگری تو را می افزاید،
حتی زیباییِ دیدِ چشمانت را،
حتی پاییزی که هر سال میدیدی اش،
حتی بارانی که هر روز میبارید،
خداوند می افزاید…
وقتی در مسیر درست باشی…
راه خدا فقط و فقط فراوانیست…
فقط و فقط در این راه ما را می افزاید…
زیبایی مان را،
تعهدمان را،
باورهایمان را،
آرامشمان را،
سوی چشممان را،
شنیدنمان را،
فهمیدنمان را…
هر آنچه فکرش را کنی و نکنی او می افزاید…
خدای من خدای فراوانی هاست…
و وعدهٔ او حق است…
و چه محشر که او بشدت برایم کافیست💓
باورش که کنی برایت همه میشود با عشق، با راحتی، با آسانی، با ثروتمندی، با عزتمندی، با سلامتی، با سعادت…
سعادتی که دنیا و آخرت را برایت تضمین میکند،
چون تو به خود باز میگردی…
و چه محشر است که خدای من بزرگتر است از همه…
و من چنین خدایی را دارم که رها شدم…
💓💓💓💓💓
و این رهایی مرا به تقسیمِ عشق و شادیِ درونم میکشاند…
به نامِ یگانهٔ هستی که همه اوست
سلام خداوندم به مؤمنین
و سلام خودم بر بهشتی ها
خدای خوبم
بینهایت شکرت به خاطر اینکه تصمیم گرفتی این جهان رو خلق کنی…
میدونی چیه خدا جونم؟؟؟
اگر تا ابد باز هم این تصمیم رو بگیری من باز هم داوطلبِ به زمین اومدن میشم…
باز هم اون پاره ای از تو میشم که بیاد و این همه شکوه و عظمت رو تجربه کنه…
چون هنوز هم اولین نفر میرم جلو و میگم من آماده ام، برای اولین نفر تجربه کردن و کشف کردن…
تا با هم عشق بازی کنیم و اوج هیجان و لذت رو در زمین بچشیم…
من ایمان دارم که این دنیای حقیقی که پیداش کردم زیبایی و شکوه و عظمتش فرایِ حدِ تصوره…
حتی حالا که غرقِ شکوهشم…
همین قاب زندگیِ بهشتی:
که فقط با چند دقیقه دیدنِ زیبایی هاش شکرگزارتر میشیم،
با تضادهاش خواسته هامونو بهتر میشناسیم،
با ایده هاش خلاق تر و‌متفکرتر میشیم،
با شوقش مشتاق تر میشیم،
با آدمهاش سفر میکنیم،
با بچه هاش رشد میکنیم،
حتی با ابهامات و سوال های پیش اومدش جستجوگر میشیم،
با بارونش خیس میشیم،
با آفتابش گرم میشیم،
با طوفانش محکم تر میشیم،
با ابزارهاش حرفه ای تر میشیم،
میپریم توی دریاچه و شنا میکنیم،
روی چمن هاش آفتاب میگیریم،
بین جنگلش قدم میزنیم،
از پشت شیشه های کلبه محو اون مرغابی که روی آب دریاچه مهمون شده میشیم،
با برگای پاییزیش طلایی میشیم،
با براونی رفیق میشیم،
برای ماهی ها نون میریزیم،
به خودمون جایزه میدیم و دلمون حال میاد و سپاسگزارتر میشیم،
پارو نمیزنیم و وا میدیم در همون چند دقیقه و وقتی چشم باز میکنیم دلِ به دریا دادمون به ساحلی امن تر رسیده…
مثل امروز که من خودم رو تصور کردم در سرزمین رؤیایی خودم…
توی رودخونه ای که کوه های پوشیده از درختان هزار رنگِ پاییزی در آغوشش گرفته ان…
من و عشقم توی قایقِ خوشگلمون غرقِ شکوه و درخششِ طبیعت به سمت دریاها میرفتیم…
به قول مریم جان: آفتاب شد، مهتاب شد، بارون شد، و ما همچنان دل به جریانِ هدایتگر داده در مسیر رودخانه…
حتی قایقِ ما چون از انرژی های ناب و‌همیشه در دسترس طبیعت سوخت میگیره همیشه و همه جا فول شارژه😋😉✌️
حتی یاد گرفتیم در برخورد با کوچکترین تضاد انقدر خودمون رو حرفه ای و متخصص کنیم و‌مجهز به بهترین ابزار باشیم که همیشه راحت بتونیم دست به آچار بشیم،
حتی اگر شرایطی پیش اومد که پیش بینی نشده بود انقدر آرام و‌مطمئن باشیم و درونش خیر ببینیم که فقط از لحظه لحظه مون لذت میبریم تا خدا سمت خودش با بینهایت دستانش همه چیزو برامون‌ردیف کنه…
اینه که میگم تضادهای شما ماها رو هم بشدت رشد میده و خواسته هامونو واضح تر میکنه…
حتی خواسته های جدید و قدرتمند درونمون به وجود میاره😍
من با دیدنِ وجب به وجبِ این زیبایی ها لحظه لحظه شکرگزاری میکنم و همزمان دنیایِ رؤیاییِ خودم رو تجسم میکنم و میسازمش و انقدر هر روز تجسمش میکنم و حقیقی درش زندگی میکنم و شوق و ذوقِ درونم شعله ورتر میشه که تکاپو و باورم قدرتمند تر میشه…
ایمانم هزاران برابر میشه…
آرامشم رؤیایی تر و فرا زمینی تر میشه…
و من رها تر…
خدای خوبم شکرت که پاکی رو در این بهشت بهمون نشون میدی، زلالِ آب چشمه، پاک ترین و زلال ترین آب، تا پاک تر و زلال تر بشیم…
تا پاک و زلال باور کنیم…
فراوانی رو بهمون نشون میدی تا باورهامون بزرگتر بشه…
عشق رو بهمون نشون میدی تا بخشنده تر و عاشق تر بشیم…
شادی و خنده های حقیقی و ناب رو بهمون نشون میدی تا حقیقی تر بشیم…
تعهد و مهر و راستی و دوستی رو بهمون نشون میدی تا انسان تر باشیم…
آرامش رو برامون به تصویر میکشی تا آرام تر باشیم…
خدای خوبم شکرت که برام استاد و مریمی شدی که من امروز سانازِ رها باشم…
شکرت که من توام و تو من و ما همه یکی هستیم…
شکرت که قدرتمند و آرام و ثروتمند و عاشق بودنِ پاره های وجودت منو هم قدرتمندتر و آرام تر و ثروتمندتر و عاشق تر میکنه…
شکرت که ما در کنار هم قدرت میگیریم و جهان گسترده تر و زیبا تر و رؤیایی تر میشه…
بخدا من چیزی جز خیر و زیبایی نمیبینم…
بخدا که خدای یگانه منبع خیر و آرامش و برکت و عشق و زیباییست…
بخدا که اینها حقیقته و فقط بیدار شدن میخواد…
امروز اینجا داره بارون میباره…
نشان فراوانی و پاکی و طراوت…
من از پشتِ پنجره امروز دنیایی متفاوت تر از حتی دیروزم میبینم…
زیباتر، زلال تر، درخشان تر، خدایی تر، پر نعمت تر…
چون به خدا که بنگری تو را می افزاید،
حتی زیباییِ دیدِ چشمانت را،
حتی پاییزی که هر سال میدیدی اش،
حتی بارانی که هر روز میبارید،
خداوند می افزاید…
وقتی در مسیر درست باشی…
راه خدا فقط و فقط فراوانیست…
فقط و فقط در این راه ما را می افزاید…
زیبایی مان را،
تعهدمان را،
باورهایمان را،
آرامشمان را،
سوی چشممان را،
شنیدنمان را،
فهمیدنمان را…
هر آنچه فکرش را کنی و نکنی او می افزاید…
خدای من خدای فراوانی هاست…
و وعدهٔ او حق است…
و چه محشر که او بشدت برایم کافیست💓
باورش که کنی برایت همه میشود با عشق، با راحتی، با آسانی، با ثروتمندی، با عزتمندی، با سلامتی، با سعادت…
سعادتی که دنیا و آخرت را برایت تضمین میکند،
چون تو به خود باز میگردی…
و چه محشر است که خدای من بزرگتر است از همه…
و من چنین خدایی را دارم که رها شدم…
💓💓💓💓💓
و این رهایی مرا به تقسیمِ عشق و شادیِ درونم میکشاند…
به شکرگزاری…
به دریافتِ عشقی لایتناهی…
و این چنین افزوده میشوی،
با عشق فرستادن برای جهان…
الهی بینهایت شکر…
💓💓💓💓💓
شکر که من بی نیاز از همه ام جز تو…
شکر که من تنها و تنها محتاجِ توام…
و تو چه زیبا مرا بی نیاز میکنی جان و جهانم…
💓💓💓💓💓
سلام به روی ماهتون
ممنونم💓💓💓
و سپاسگزار خدایِ جانمم که همه اوست و عشقِ بودنش شوقِ نوشتنم میشه💓
و همه هدایت های خودشه…
سلام دوست عزیزم💓💓💓
ممنونم💓
نگاه زیبا و توحیدی به این درک از زیبایی و توحید میرسه…
الهی بینهایت شکر….
هر چه هست از شوق و هدایت خودِ خداست💓💓💓
الهی شکر که ما در این مسیرِ باشکوهیم…
عشق بارانِ الهی باشید…
💓💓💓
ای جانم😌💓
ممنونم💓💓💓
حضور و هدایتِ خداست…
سالها عاشق و شیدای نوشتن بودم، مینوشتم برایِ دلِ خودم، اما پیله های زمینی نگذاشته بود جسارتِ نوشتن های بی پروا پیدا کنم!
اما خدایِ هدایتگرم این روزها دستانمو که مالِ خودشه به چنان شوقِ نوشتنی کشونده که من روزهاست دارم بی اختیار و با اشک و شوق مینویسم…
و اینها همه عشقه که با دستانم نگاشته میشه…
عشقِ حضورِ جانم…
الهی همه ما عشقی که درونمون شعله میکشه رو قدر بدونیم و به دنبالش بریم و اینه که جهان بهشت میشه، عشق در عشق میشه…
عشق بارونِ خدا باشی عزیزم💓💓💓
سلام به وجود دل انگیزتون💓💓💓
ممنونم عزیزم
الهی شکر که این عشق و‌حضور خدا این چنین زیبا جلوه میکنه و دلهامونو شاد و زیباتر میکنه…
بینهایت عشقِ خدا براتون آرزو میکنم💓💓💓💓💓
پارهٔ وجودم💓
عجیب قلبم به قلبت احساس نزدیکی کرد…
دلم رو هوایی تر کردی…
خدایی تر کردی…
عاشقتم💓
سپاس خدای بی همتایم را…
تمام احساس قشنگت رو حس کردم…
ممنونم ازت💓
سلام دوست عزیزم💓💓💓
ممنونم😌💓
نجوا نجواست از اسمش معلومه! پوچه..
همین به حرف دل گوش کردنها کم کم عادتمون میده به نشنیدن نجوا…
الهی شکر..
درسته واژگان توانِ ستودنِ معبود ندارن،
اما کلیدی بر گشایش درهای بی حد و مرزِ یکی شدن با جان است…
الهی شکر که معبود مرا کلام آموخت تا امروز با او بنگارم💓💓💓💓💓
همیشه به حرف دل گوش کنیم که دل خانهٔ امنِ الهیست و آرامش میوهٔ این گوش سپردن است…
الهی بینهایت شکر که این جهان خلق شد و من انسان شدم…
پناهِ امنت ابدی دوست خوبم…
💓💓💓💓💓
سلام خداوندم و خودم به پاره نازنینش
که ما همه یکی هستیم💓
الهه جانم
عزیزم
تحسین میکنم عشق و مستی و اتصالت رو با معبود که کلامِ او بر جان و دلت اینچنین زیبا میباره..
او نزدیک است،
همان نفس که به سینه میبرم،
همان باران که از ابر چشمانم میبارد…
بینهایت شکر که این چشمانی که میخوانند بیدارند و ما مست میشویم و مچرخیم و میدانیم که او بشدت برایمان کافیست…
در آغوش میفشارمت نازنینم و بدون عاشقتم💓💓💓💓💓
عشق جانم عزیزم سلام به روی ماه و زیبا و الهیت💓💓💓💓💓
این خدا عاشقی داره،
این خدا غرق شدن داره،
این جهان مست شدن داره،
و ما مستِ میِ عشقیم و چه زیبا بیدار شدیم…
گوارای وجودمون این بیداری
گوارای وجودمون این عشق
دلم بی حد و مرز همیشه در آغوشت میگیره عزیز دلم💓💓💓💓💓
سلام دوست عزیزم💓
ممنونم
همه از خداست و اوست که با دستان من، با کلام دلبری میکنه…
الهی هر لحظه رها تر،
تا هر لحظه دلبسته تر به معبود💓💓💓💓💓