تاثیر رسانه ها در شکل گیری باورها

به نام خدای فراوانی ها

سلام خدا جانم…

سلام استاد عزیز!

سلام بانو شایسته جان!

و سلام دوستان عزیز در این محفل بهشتی…

استاد جان!

تمام اون قسمت هایی از سفر به دور امریکا رو که یادآوری کردید چون اکثرشون رو دیدم دوباره برام مرور شد خاطرات زیبایی که در هر فصل رقم زده بودید و انگار ما دانشجویان هم همسفر شما در این سفرها بودیم چون این قدر لذت بخش و عالیه که هر بار با تکرارش همان خاطرات خوش شما با ما هم تکرار میشه!

یادمه یه گزارشی از مردم کشور امریکا گرفته بودند و از اونها درباره ی مردم ایران سوال می کردند و اون قدر غریبه بود برای اکثرشون که انگار تا به حال نشنیده اند نام کشور ایران رو و واقعیت هم داشت!

اون قدر که به ما از بچگی و مدرسه و جامعه و …درباره ی امریکا و مردمانش صحبت کرده اند و هر چقدر که بلد بودند از معایب و بدی های این ملت و مردم که در واقعیت هیچ کدوم نبوده اند گفته اند که در ذهن ما و در ضمیر ما نقش بسته که مردم امریکا مردم خوبی نیستند و این در ناخوداگاه ما بوده تا زمانی که باسایت آشنا شدیم…

اولین چیزی که سریال سفر به دور امریکا منو مجذوب خودش کرد اون آبادی و سرسبز بودنش و اینکه همه جا گل و بلبل بود و کوچکترین درگیری و خشونتی در هیچ کجا نبود و حتی مردم با خیال راحت کنار دریا و ساحل به دور از کوچکترین تبعیض و اختلاف اجتماعی و طبقانی و بدون کوچکترین نژاد پرستی بودند و این در حالیکه اگه یه نفر امریکایی رو ما ببینیم هزاران دلیل برای برخورد باهاش داریم و این نتیجه ی باورهاییه که سالیان سال هر زمان تلویزیون را باز کرده ایم از خشونت های مردم امریکا،از ناهنجاری های اجتماعی،از تیراندازی در مدارس و بیمارستان ها،از روابط نامشروع،از بی بند و باری ،از کودک آزاری ها،از خشونت علیه زنان و سیاه پوستان و هزاران دلیل دیگه که فقط و فقط این ها رو شنیده ایم و یکبار نشده از این همه طبیعت زیبایی که سراسر امریکا رو در برگرفته،از جنگل های رد وود،از آبشار نیاگارا،از شهرهای مدرن امریکا،از نظم و امنیتش،از تمیزی و پاکیزگی که این مردم دارند و ما در طول دیدن این سریال ها هیچ وقت ندیدیم کسی زباله ای رو زمین بیندازه،از با صلح بودنشون، از سواحل بسیار تمیز و رویایی دریاهاش،از طبیعت فوق العاده سرسبزش،از راحتی و آزادی زنان و مردمان،از فروشگاههای مدرن،از ثروت های بی نهایتش،از مردمان همیشه در صلح با خود،از درآمدهای زیاد مردمانش،از پارک های جنگلی و ساحلی،از نشنال پارک هاشون،از تریل هایی که در هر نشنال پارکی هست،از آزادی هر چیزی که به ذهنت میرسه،از اینکه هر باری کارگری اومد کارهای پرادایس رو انجام بده بدون اینکه استاد اونجا باشند در امنیت کامل خانم شایسته از انجام کارهای اون کارگرها بدون حضور استاد حتی فیلمبرداری کردند و بدون احساس کوچکترین ترسی اونجا زن تنها حضور داشتند و این نشون میده چقدر این مردم حریم شخصی یه فرد رو رعایت می کنند و چقدر احترام میزارن و چقدر امنیت کامل در این کشور برقراره و همین موضوع رو در کشور خودمون تجسم کنید که یه خانم در ملک به اون بزرگی با تمام امکانات تنها باشند و…

حتی اون کارگر ها بااینکه استاد بالای سرشون نبود از انجام کارها نزدن و با تعهد کامل اون کار رو به پایان رسوندن و کوچکترین چشم داشتی به اون همه امکاناتی که در سراسر پرادایس در همه جا هست نداشتند و این در حالیکه همین موضوع اگه در کشور خودمون بود برنامه های زیادی پس از انجام اون کار داشت!

راحتی بچه ها و نوجوان ها در کنار ساحل بدون اینکه کوچکترین اذیتی حتی با نگاه مردم داشته باشند برایم بسیار لذت بخش بود و یه بچه و نوجون میدونه که هیچ فرقی بین اون و جنس مخالف نیست و هیچ نگاه سنگینی نسبت به بدن اون و اندام هایش نیست و کوچکترین دلیلی برای پنهان شدن و پوشاندن نداره چون میدونه جامعه اش به زن و مرد به جنس مخالف هم نیاز داره و اندام زن جزوء ویژگی های یه زنه و دلیل برای آزار و اذیتش نیست!

کلا تمام باورهایی که سالیان سال مدرسه و جامعه و تلویزیون در ذهن من ساخته بودند امریکا و مردمش رو خشن ترین مردم جهان میدونستم و هزاران باور دیگه ولی وقتی فایل های سفر به دور امریکا و سریال زندگی در بهشت رو دیدم کلا هر آنجه که در ذهنم بود مثل آوار فرو ریخت و وقتی که اوایل میدیدم بسیار تعجب میکردم و اون چیزی که تو ذهنم بود رو باهاش مقایسه میکردم می گفتم یا استاد خودشون فوق العاده ان و به چنین انسان ها و جاهایی هدایت میشن یا کلا ما اشتباه درک کرده ایم و فهمیدم که هر آنچه که گفته بودند باورهایی بود که به ذهنمان داده بودند و خودشون هم آگاهند به این قوانین که فقط از بدی و معایب اون کشورها میگن چون میدونن کارکرد ذهن رو که وقتی چیزی رو بیشتر ببینه و بشنوه اون یه باور میشه تو ذهنش و به این زودی ها اگه آگاهانه کنترلش نکنه نمیونه فرد از پس کنترلش و تغییر اون باورها بر بیاد!

و استاد همچنان این برنامه ادامه داره و به بچه های ابتدایی که هیچ گونه ذهنیتی از امریکا ندارن در مناسبت ها شعار مرگ بر امریکا رو میدن و کودکان بااین افکار بزرگ و بزرگتر می شوند…

من اگه به شخصه خدا بهم بگه که هر کجایی رو دوست داری برای ادامه ی زندگیت انتخاب کن به احتمال صد در صد امریکا رو انتخاب میکنم چون من در طول این سه سال چیزی جز آرامش،امنیت،ثروت،خداپرستی،ایمان،توحید به یگانگی خدا،مشرک نبودن،فراوانی،عشق،در صلح بودن با خود،ایمان داشتن به خدا و قدرتش،ایمان به خود و نیروی درون و هر آنچه که خوب است رو در این مردم دیده ام و آرزویم بودن در میان چنین مردمی است که بی ریا و بدون کوچکترین حاشیه و تمارض دارن زندگی می کنند!

استاد جانم!

سپاسگذارم از شما از اینکه چقدر خوب مرز بین باورهای خوب و بد رو جدا می کنید و ذهنیت تازه ای به ما درباره ی هر موضوعی رو میدین،چقدر خوبه بودن در این سایت،بودن با شما،بودن با جریان خداوند که همگی از لطف بی نهایت الله مهربان است که دستانی چون شما هست که به ما بگه و یادآوری کنه که هر چیزی رو شنیدیم باور نکنیم،باور خوب و سازنده درباره اش بسازیم تا زیبا زندگی کنیم و جهان رو جای زیباتری برای زندگی کردن کنیم…

استاد جانم،دوستت داریم…