تاثیر رسانه ها در شکل گیری باورها - صفحه 19

سلام به همه دوستان و استاد عزیز

بچه ها من الان در حال تحصیل در مقطع دکتری در یکی از دانشگاه های آمریکا هستم و میتونم بگم یکی از دلایلی که باعث شد به اومدن به آمریکا فکر کنم ویدئوهای سفر به دور آمریکا بود.

یادمه توی یکی از فایلا توی فلوریدا بودید و اون شنهای نرم و سفید رو نشون میدادید و اون خیابونای قشنگش و من به خودم گفتم من حتما یک روز باید برم اینجا رو ببینم. قسمت 109 سریال سفر به دور آمریکا. کامنتم هم میتونید برید بخونید اونجا. خداروشاکرم که همه چیز به خوبی برام درست شد و کمتر از دو سال بعد من آمریکا بودم. البته از زمان تصمیم جدی ام تا رسیدن به امریکا حدود 8 ماه طول کشید (از قبلش همیشه زبان رو میخوندم هم بخاطر علاقه ام هم به خاطر اینکه میدونستم برای اینکه حرفی برای گفتن داشته باشم توی رشته ام باید زبان انگلیسیم خوب باشه) چون توی اون فایل فقط یه خواسته در من شکل گرفت و من به خودم گفتم یه روزی میرم ولی نه الان. میخواستم یک سری کارهایی رو ایران انجام بدم و بعدش برم.

واقعا مسیر گرفتن ویزا و وارد شدنم از پورت خیییییلی عالی انجام شد چون همش اون فایله استاد یادم بود بین ایرانیهای لس آنجلس که یک خانومی اومده بود گفته بود اگه استاد عباسمنش تونسته براحتی بره امریکا من هم میتونم. من هم یجورایی اون رو به خودم تکرار میکردم و تا حد خیلی زیادی تونستم به خوبی به خدا توکل کنم و تسلیم باشم و همه چیز برام عالی پیش رفت. خدایا شکرت

یکی از چیزهای خیلی جالبی که به هرکس توی ایران میگم تعجب میکنن اینه که ما دانشگاهمون یه انجمن اسلامی داره که خیلی هم فعال هست و حتی روزهای جمعه نماز جمعه برگزار میشه و در ماه رمضان گذشته یک روز در میون به همه بچه ها افطار رایگان میدادن و قسمت زیادی از فاندش مستقیم از خود دانشگاه میاد و این یکی از بهترین ماه رمضان های عمرم بود که حتی توی ایران هم تجربه نکرده بودم و خیلی خوش گذشت.

از نظر پوشش توی اون مراسم هرکسی با هرنوع پوشش میومد چه با روسری چه بی روسری و واقعا این توی فرهنگ مردم آمریکا هست که هرکسی آزاده توی انتخاب پوشش و یک جورایی اون افطاری ها یک اتفاق فرهنگی حساب میشد چون من دیدم حتی از مذاهب دیگه هم دانشجوها میان و شرکت میکنن.

یادم میاد که من چندماه پیش اینجا یک خانومی رو دیدم با روبنده و حجاب کامل که فقط چشمهاشون مشخص بود و برای من که مسلمون هستم هم خیلی جالب و عجیب بود و ناخوداگاه داشتم نگاهش میکردم ولی وقتی به نگاه بقیه افراد دقت کردم دیدم حتی بقیه نگاه هم نمیکنن و اصلا براشون عجیب نیست. واقعا این ویژگی این مردم فوق العادست که اصلا من ندیدم بخاطر پوشش کسی بهش زل بزنن چه کسی که با حجاب کامل هست چه کسی که نیمه برهنه.

یک جیز جالب دیگه هم بگم که بخاطر یک سری حاشیه های سیاسی که پیش اومده بود، رئیس دانشگاه به همه ایمیل زد که هیچکس حق نداره اسلام هراسی رو توی دانشگاه انجام بده و تاکید کرده بود همه دانشجوهای این دانشگاه یکسان هستند و باید به همه عقاید و مذاهب احترام گذاشته بشه.

در مورد فرهنگ خانه و خانواده بگم که اینجا به شدت اهمیت میدن به خانواده و یک جورایی خط قرمزشون هست. درسته که بچه ها رو جوری بار میارن که تقریبا بعد از 18 سالگی مستقل میشن (که چقدر این فرهنگ فوق العادست) و لی به این معنی نیست که بچه هاشون رو دوست ندارن که برعکس میخوان بچه های قوی بار بیان.

یه داستان دیگه هم میخوام براتون بگم که توی یک کورسی توی دانشگاه، من و دو نفر دیگه از بچه ها که آمریکایی بودن (یک پسر و یک دختر) بصورت مشترک روی یک پروژه کار میکردیم در قالب یک گروه. من از قبل اصلا اون بچه ها رو نمیشناختم ولی بعد وقتی با گروههای دیگه مقایسه کردم متوجه شدم این بچه ها فوق العاده بودن هم از نظر اخلاقی هم کاری. وقتی که ترم تموم شد و ما جز یکی از بهترین گروههای کلاس شدیم، اون دختر پیشنهاد داد که بریم یک رستوران و جشن بگیریم. در حال بحث در مورد اینکه کدوم رستوران بریم بودیم و من میدونستم که اینجا رسم هست خیلی وقتا با نوشیدنی الکلی جشن میگیرن. بچه ها پیشنهاد یک بار رو دادن که رستوران بود وغذا هم داشت. من بهشون گفتم من فکر نمیکنم بتونم بیام باهاتون چون اهل نوشیدنی نیستم. شما برید و بهتون خوش بگذره و در کمال ناباوری اونها گفتند نه تو هم حتما باید باشی و بدون تو نمیریم و اصلا هر رستورانی که تو بگی ما میایم و اگه راحت نیستی ما هم نوشیدنی نمیخوریم. که من گفتم نه من با این رستورانه مشکل ندارم و قبلا هم توی این رستوران بودم و گفتم که خب من میام و غذا سفارش میدم فقط و شما راحت باشید هر نوشیدنی میخواید سفارش بدید. این احترام برای من خیلی با ارزش بود که اونها حتی حاضر شدن هر رستورانی من بگم بریم و نوشیدنی نخورن و حتی میگفتن اگه توی بار اوکی نیستی میریم جایی که فقط رستورانه.

در نهایت بگم که در هرجای دنیا خوبی و زشتی هست و همونطور که همگی میدونیم ما انتخاب میکنیم کدوم بخش رو به سمت خودمون جذب کنیم.

امیدوارم که همه عزیزان یک روزی بتونن به این کشور بیان و زیبایی هاش و مردمش رو ببینن. من به شخصه بعد از اومدنم به آمریکا خیلی آدم بهتر و قوی تری از قبل شدم و جهان بینیم رشد پیدا کرد.

موفق و موید باشید در پناه خداوند یکتا