معلولیت ذهنی درباره ثروت - صفحه 47

رد پای 48 ام ، الهی شکر

کامنتی که داشتم مینوشتم به دلیل سرعت بالای تایپم نفهمیدم چی شد که دستم خورد و رفت و همش پاک شد اشکالی نداره ، دوباره مینویسم !!

سلااااام و ارادت ‍️

همین دیشب در مورد یه تصادف با یکی از دوستان داشتم صحبت میکردم ، تصادفی که یه پسر جوون و نا پخته بر اثر شیطنتش با یه ماشین میلیاردی گذر موقت داشته بود و در رفته بوده از ترسش ! ( اون پسر جوون یکی از بستگان اون دوستمون بود )

صاحب ماشین نفهمیده کی بوده ، ولی بعد که شماره ماشین و اینا ثبت شده ، تماس گرفته بوده به فرد مقصر و گفته :

چرا فقط در رفتی ؟! من که نمیکشتمت !!!

و اون شخص مقصر را میبخشه !!!

در صورتی که هر کسی این قضیه را دیده بود میگفته : اون پسر ماشین که هیچی باید هر چی داشته توی زندگیش را میداده برای خسارت !

البته که خدا را شکر به اون ماشین زیبا و لاکچری خسارت زیادی وارد نشده بود ( توجه به نکته مثبت و کیفیت ساخت و عالی یک ماشین اسپرت )

ولی با این حال اون صاحب ماشین از فرد مقصر گذشته بود ، این را تعریف کردم که برسم به این که :

وقتی داشتم در مورد این قضیه با دوستم صحبت میکردم ، چقدر با هم اون فرد ثروتمند را تحسین کردیم ، گفتیم چقدر بخشنده بوده و این یعنی یه ثروتمند واقعی !

داشتم میگفتم ثروت آدم را bold میکنه ، نمایان میکنه ! و دمش گرم و چقدر مرد بوده

…………………………………………………

چقدر خوبه ثروت که میتونه ما را :

مهربان تر ، شاد تر ، قوی تر ، سالم تر و بخشنده تر کنه ، الهی شکر

…………..

یاد یه سری افکار سمی دوران کودکی ام افتادم ، یادمه که در زمان 10 الی 11 سالگی خودم ، دوست داشتم در آینده هتل داشته باشم ، کسی ازم میپرسید دوست داری چیکاره بشی ؟ میگفتم هتل دار !

امااااااا

نکتش اینه که آیا یه هتل لوکس را تجسم میکردم برای خودم ، نه !! چرا ؟! به دلیلی که همه ما میدونیم ، افکار محدود خانواده و محیط جامعه ! من توی ذهنم یه هتل نسبتا خوب و نه خیلی بزرگ را تجسم میکردم

ماشین چی ؟! یه bmw خوشگل ؟! نه بابا ، با اینکه عاشق bmw بودم ولی ناخود آگاهم پسش میزد ، و برای خودم یه ماشین پژو پارس تجسم میکردم ، ناخود آگاهم میگفت ماشین زیادی گرون و خونه خیلی بزرگ ، از راه درست به دست نمیاد و گرمی خانواده را از بین میبره !!!

یه خاطره خیلی جالب و خنده دار ولی در باطنش شاید تلخ !!!

توی همون دوران و یه کم قبل ترش ، من با مایکل جکسون آشنا شدم !!

توسط موزیک ویدیوهاش ، همونطور که میدونید مایکل جکسون فوق العاده ثروتمند و متمول بود

با اینکه ازش خوشم میومد ، از رقصش و موزیک ویدیوهاش و …. ولی نمیدونم از کجا ، از زبان چه شخصی و چجوری این اومده بود توی ذهن من که :

مایکل جکسون یه بچه دزده !!!! باورتون میشه ؟!!

و چجوری این ثروت را به دست آورده ؟!

با بچه دزدی ، بعد بچه ها را چیکارشون میکنه ؟!! بهشون رقص یاد میده و میفروشه !!!!! ‍️

واااای آخه یه بچه ای که داره باورهاش شکل میگیره ، چراااا باید همچین چیزی توی ذهنش باشه ؟!

یعنی هر بار که یادم میفته ، از درون خودم ازش عذر خواهی میکنم و براش آرزوی آرامش و شادی روحش را دارم و پشت بندش تحسینش میکنم از کارهای خیر خواهانه ای که انجام داده در زمان حیاتش

……………………………………….

چقدر راحت و چقدر معلولانه ما و گذشتگان ما در مورد ثروت فکر کردند و اینو نسل به نسل به ارث رسوندند !!

……………………………………….

یه فکر سمی دیگه این بود که ( نمیدونم چقدر و چه زمانی این فکر را داشتم ولی سنم بیشتر از تعریف قبلی ام بودم )

پیش خودم فکر میکردم که خوب اگر من ثروتمند بشم ، بچه های من یا مثلا چون خودم پسر هستم میگفتم پسرم ، یه پسر تنبل و قدر نشناس میشه ! چون من به همه چی رسیدم و اون همه چی در دسترسش داره و مثل من کمبود نداشته در زندگیش و زحمتی نکشیده !! و شاید هم خوبه که من ثروتمند نشم ! که همچین پسری بار نیارم !!!

ای خدااااا پناه میبرم به خودت از این افکار سمی که بوده ‍️‍️

به همین راحتی

شرک

دوری از نعمت

زندگی بدون دستاورد

به همین راحتی ، با همین افکاری که همه ی ما به مدل های مختلفش داشتیم و بزرگ شدیم و صرفا اون افکار بچه گونه ای که مثلا مایکل جکسون بچه دزد بوده ، رسیده به اینکه ، با دزدی و راه درست نمیشه به ثروت زیاد رسید !!

در صورتی که ذهنمون بزرگ که نشده هیچ و بلکه کوچکتر هم شده و فقط به سنمون اضافه شده ! همین !! به همین راحتی !!

…………………………..

الهی شکرت بابت این آگاهی ها ، خدایا شکرت بابت وجود استادی که اینطور مسیر را برای ما روشن کرده ، مسیری که ثروت کوچکترین نتیجه ی اونه و نه بزرگترین دستاورد

بنازه به خدایی که از خود ما بیشتر میخواد که ثروتمند باشیم

بنازم به خدایی که با ثروت ما جهانی که خلق کرده گسترده تر میشه

بنازم به خدایی که هر چقدر ما ثروتمند تر بشیم ، نزدش عزیز تر و با ایمان تریم و ظرف وجودمون را بزرگ و بزرگ تر میکنه

بنازم به خدایی که همیشه و همه وقت نعمت هاش موجود بوده و هست و خواهد بود و قدرت انتخاب را به خودمون داده و لحظه شماری کرده که بیایم و از این نعمت ها بیشتر و بیشتر برداریم

یهویی یاد یه مثالی افتادم :

دیدید مامان های مهربونمون ، وقتی که غذا میخوریم منتظرند که غذای بیشتری برامون بکشند ، با مهربونی میگند بشقابت را بده تا برات غذا بکشم !

و اگر نخواهیم یا سیر شده باشیم ، میگند : تو که چیزی نخوردی !!

و با اشتیاق دوست دارند این زحمتی که کشیدند و غذایی که درست کردند را برامون بکشند تا آخرش بخوریم !

درسته !؟

خداوند هم همینطوره برای ما ، ولیییی با مقیاسی نمیدونم چندین میلیارد بیشتر

و با وجود اینکه هیچ وقت نعمت هاش تموم نمیشند و بلکه بیشتر و بیشتر میشند

و منتظرند تا ما بشقابمون را بهش بدیم و بیشتر برامون بکشه !

بگه بیا عزیزم ، بیا بردار این نعمت ها را برای تو خلق کردم بردار تا بیشتر بزارم برات استفاده کن تا بقیه هم ببینند که نعمت وجود داره و هست تا بیاند استفاده کنند و با عشق منتظر تا ما ( به قول استاد ) سطل بزرگتری ببریم زیر بارون نعمتش ، اینقدر که که حس میکنم اگر خودمون سطلمون را بزرگتر کنیم ، خودش میگه دیگه این سطل برات کوچیکه ، بیا خودم برات یه استخر درست میکنم تو فقط بخواه ، تو فقط اراده کن و ایمان داشته باش

تو بردار این نعمت و ثروتو ، تو به اندازه 70 برابر این دنیا هم برداری از من بخواهی و بهت بدم ، مثل اینکه که سوزنی را به آب دریا بزنی و در آورده باشی ، مگه این کار چیزی از آب دریا کم میکنه ؟!

.

ای خدایی که همین الان که این متن را نوشتم ، اشک تو چشمام حلقه زده و میدونم که هنوز یک صدم درصد از چیزی که نوشتم را باور نکردم !!!

ولی به لطف این سایت و آگاهی ها ، به لطف مخلوق ارزشمندت ، استاد عباس منش عزیز ، در مسیرم ، یه عااالمه عاشق داری که در مسیرند ، یکی آروم تر داره میاد ، یکی تند تر

یکی هر از گاهی میشینه و شک میکنه و یکی هر روز داره بارش را سبک تر میکنه که تند تر بیاد ، ولی داریم میایم و این مسیرو و همه چیز به انتخاب و احساس خودمون بستگی داره

الهی شکر ، الهی شکر ، الهی شکر

خدایا شکرت که امروز هم مارا جز لیست انسان های زنده نوشتی ، که میتونیم یه قدم به زندگی بهتر و توحیدی تر قدم بر داریم

.

دوستتون دارم عاااشقانه و ازتون ممنونم هر روز

در پناه حق