توانایی کنترل ذهن - صفحه 65

سلام

خدا رو سپاس می گم برای نعمت کنترل ذهن

خود کنترل ذهن یک نعمت بزرگ است که خداوند به ما عطا کرده است. همان که در قرآن از آن به تقوا یاد شده است.

وقتی کنترل ذهن می کنی حالت خوبه ، حست خوبه ، احساس می کنی این تویی که از مسائلت اومدی بالاتر احساس می کنی که داری بیرون از مساله اون مشکل را حل می کنی یا حتی اگر حل نمی کنی داری به آن نگاه می کنی و آن را کوچک می بینی.

پدر همسر من شخصی بسیار مذهبی است و سن بالایی دارد و بسیاری از رفتارهای خانواده من و پوشش من مورد پسند ایشون نیست حتی پوشش فرزندانم مورد انتقاد ایشون است.

اما من همیشه با احترام با ایشون صحبت کردم و از فرزندانم خواستم همیشه با احترام با ایشون سخن بگویند حتی اگر به آنها تذکر می دهد که مخالف فکر و نظر آنهاست حق ندارند احترام ایشون را خدشه دار کنند.

با اینحال ممکن است گاهی اوقات صحبت های ایشون باعث شروع نجوای در ذهن من کند که بخواهد مسیر من را به سمت یک عکس العمل دیگر ببرد. اینجاست که می گویم نعمت کنترل ذهن چقدر می تواند به ما احساس آرامش دهد و برای ما نعمت باشد.

اینکه من با خودم می گویم این شخص باید در این جهان حضور داشته باشد تا من را با افکار مخالف خودم آشنا کند و خواسته هایم را به من بشناساند و می دانم در قلب او چیزی جز احساس محبت نیست و به قول معروف خیر و صلاح ما را می خواهد اما او هم با افکار گذشتگان خود بزرگ شده است و من قرار نیست با او بحث کنم و اصلا بخواهم ایشون را تغییر بدهم.

بنابراین از خدای خودم می خواهم من را درمسیر هایی قرار دهد که نیازی نباشد با ایشون بحث کنم و وقتی اینطوری می اندیشم موقعیت ها به سمتی پیش می رود که او فرصت اینکه بخواهد به ما تذکر بدهد را پیدا نمی کند و …

این نیروی کنترل ذهن را من این چند سال با آموزه های استاد شناختم و قبلا یا واکنش نشان می دادم یا اگر واکنش نشان نمی دادم بسیار حالم خراب می شد.

خدایا هزار مرتبه شکر که به یُمن ارتباط با خودش، بخاطر کار کردن روی خودمان و شناخت خودمان و شناخت جهان و قوانین جهان به ما نعمت کنترل ذهن را عطا کرد.

مورد دیگری که می خواستم در موردش صحبت کنم این بود که من در مورد مسافرت ترمزی جدی برای طولانی بودن مسیر داشتم که در کامنت های گذشته به آن اشاره کرده بودم که اگر مسافت یک شهری از یک مقدار مشخص بیشتر می شد من ناخوداگاه قید آن سفر را می زدم با اینکه خیلی دوست داشتم سفرهای مختلفی به شهرهای متفاوت داشته باشم.

امروز به دو دوست قدیمی خودم اندیشیدم که در تهران زندگی می کنند بعد از ازدواج به تهران نقل مکان کردند. قبلا اینگونه بود که با دوستانی که می توانستم ارتباط دوستانه ام را ادامه دهم که رفت و آمد خانوادگی برقرار کرده باشم. به همین دلیل سالها بود که این دوستانم را ندیده بودم. دیدم که من خودم را محدود کردم به رفت و آمدهای خانوادگی یک لحظه دلم خواست که تنهایی سفری به تهران بروم. با اینکه دوست دارم دوستانم را ببینم اما مهمترین هدفم غلبه بر ترمزهایم از جمله سفر کردن تنها و دوم اینکه خودم برای مقصد سفرم تصمیم بگیرم. سوم بتوانم با وسایلی غیر از اتومبیل شخصی هم سفر را تجربه کنم و همه این دلایل به من قدرت حرکت داد. با اینکه شاید خود دوستانم تعجب بکنند اما این تصمیم را گرفتم تا به خودم یادآوری کنم که یه سری کارها را برای خودم انجام دهم.

در راستای بالا بردن عزت نفس خودم.

امیدوارم سفری سرشار از آگاهی همراه با لذت باشد.