الگوبرداری از افراد موفق | قسمت 4 - صفحه 4 (به ترتیب امتیاز)

سلام خدمت استاد عزیزم

چقدر لذت میبرم که میبینم شما شمایی که سالهاست در بهترین کشور در یکی از بهترین ایالتها در بهترین شرایط و مکان داری زندگی میکنی اما بازم اینقدر روحت لطیف و زیباست و جستجوگر و تایید تحسین کننده زیبایی که هیچ کدوم از این زیبایی ها براتون تکراری نشده و هنوزم مثل یک کاشف جدید هر کدوم از این زیبایی ها تایید و تحسینشون می‌کنی و از همه مهمتر میدونید براشون شور و شوق دارید ذوق میکنید مثل یک کودک آفرین بر شما.اینا حرف داره برای گفتن به من.

موضوع اول بحث الگو برداری هست که چقدر مهمه الگوی ما چه کسی باشه چون الگوها به راحتی می‌تونند خط مشی به ما بدند و کل مسیر زندگی ما رو عوض کنند و این جاست که اگر ما آدمهای ضعیف وباری به هر جهتی باشیم هیچ اصول و قاعده و هدفی تو زندگی نداشته باشیم براحتی کل عمرمون رو میبازیم چون مسیری که انتخاب کردیم راهی بجز تباهی نداشته.اینقدر غرق حواشی شدیم که هرگز حتی بفکرمون نرسیده که اصلی هم وجود داره چه برسه که دنبالش کنیم اینقدر هدف نداشتیم که هر بار سوار یک موجی شدیم و توی جریان زندگی گم شدیم سردرگم شدیم همه ی روزهامون مثل هم شده.وهدف داشتن باعث میشه ما بچسبیم به اصل اصلی که ما رو به اهدافمون میرسونه اصلی که ما رو جز اون یک درصد موفق جامعه می‌کنه اصلی که باعث رضایت ما میشه باعث رشد و پیشرفت ما میشه.اصلی که به زندگی ما عمق و معنا میده.

موضوع بعدی در صلح بودن با خودت و جهان اطرافت هست وقتی برای خودت اصول و قواعدی داشته باشی اینقدر پر میشی و این قدر در صلح قرار میگیری که اجازه میدی دیگران کار خودشون راه خودشون رو برند و تو هم راه خودت رو و میپذیری که اختلاف سلیقه و نظرها هست حتی اگر زیدان باشی مسی باشی یا ایلان ماسک اما میدونی من اهدافی دارم و اصولی دارم که منو به اینجا رسونده پس دلیلی نمی‌بینی بخوای خلاف اصولت کاری یا عملی انجام بدی و تمام تمرکزت رو میگذاری روی خودت و جهانم به خدمت تو در میاد تو رو بیشتر در مسیر رسیدن به خواسته هات یاری می‌کنه و کاری می‌کنه اون حواشی کلا از زندگیت برند بیرون چون تو کوچکترین تمرکزی روشون نگذاشتی کوچکترین توجهی بهشون نکردی و این آخر عدل الهی هست.

موضوع بعدی بازم درک کردن یک اصل مهم هست و اونم قدرت دادن تنها و تنها به یک نیروی برتر همون نیرویی که تمام این جهان رو خلق کرده و چنین نظمی بوجود آورده و قوانینی وضع کرده که حتی خودشم نمیتونه بر خلاف اون قوانین عمل کنه.نیرویی که ما رو خلق کرده و قدرت خلق زندگی خودمون رو به دست خودمون داده بواسطه فرکانسهایی که به جهان ارسال میکنیم نیرویی که در هر لحظه در هر لحظه در حال هدایت نه تنها ما بلکه کل جهان هستی هست و در حال پاسخ دادن به درخواستهاشون.نیروی برتر و تنها قدرتی که همیشه و در همه حال با ما و هدایتگر و حمایتگر ماست و تنها قدرتی هست که میشه و باید روش حساب کرد.قدرتی که ما رو از یه نطفه از یک لخته خون بوجود آورد که اگر ذره ای تنها ذره ای به خلقت خودمون و عملکرد بدنمون و رشدی که کردیم نگاه کنیم نمیشه سر تعظیم و سجده شکر بجا نیاریم.

یه موضوع خیلی مهم دیگه کمتر لذهنمون هست در هر شرایطی و این امکان پذیر نیست جز کنترل ورودی های ذهن جز تمرکز فقط و فقط روی خواسته جز چیزهایی رو دیدن و شنیدن و خواندن و مدام به یاد آوردن که به ما احساس قدرت میده احساس امید میده احساس توانستن و توکل میده.این کنترل احساسات و کنترل ذهن دقیقا می‌تونه دنیایی به آدم ببخشه یا می‌تونه دنیایی از آدم بگیره می‌تونه ما رو از فرش به عرش یا عرش به فرش برسونه و بقول قرآن روزهای سخت برای همه هست برای همه ترس از انفس اولاد مال اما بشارت بده به صابرین به کسانی که میگویند ما از اوییم و به سوی او باز میگردیم ما چیزی نداشتیم و نداریم ما هر چی داریم از اون داریم همش امانتی هست که باید بگذاریم و بگذریم ما فانی هستیم باقی اوست.و این جور باذکر خدا(همون گفتگوهای مثبت ذهنی)قلب ما آرام میگیره و اون وقته که میتونیم بر احساساتمون مسلط بشیم نشانه ها و الهامات خدا رو دریافت کنیم عمل کنیم و نتیجه کلا 360 درجه بچرخه و عوض بشه به نفع ما همون لحظاتی که همه میگفتند آخر کارش و راهش هست.

موضوع بعدی تضاد ها هستند که میتونند سکوی پرتاب زندگی ما باشند به سمت جهش ها و پیشرفتهای بزرگ یا نقطه سقوط و نابودی ما.خیلی مهمه که وقتی به تضادی بر میخوریم قانون رو بیاد بیاریم و خواسته هامون رو از دل تضادها بشناسیم و تمرکزمون رو بگذاریم روی خواسته هامون نه اینکه احساس قربانی بودن پیدا کنیم و به زمین و زمان فحش بدیم ناله کنیم و دیگران رو باعث و بانی بدبختی ها و مشکلاتمون بدونیم.

اگر از قانون تضادها تو زندگیمون به نفع خودمون استفاده کنیم و بدونیم این تضاد و ناخواسته اومده که ما خواسته هامون رو بشناسیم و ما رو رشد بده با آغوش باز میپذیریمشون و در صلح قرار میگیریم و تمرکز میکنیم روی خواسته ای که در دل اون تضاد هست و رشد میکنیم.

مهم بعدی مسأله اعتماد کردن به برنامه ریزی خداست.درسته که ما شدیداً خواسته هایی رو داریم اما بدونیم و باور کنیم اونی که داره این جهان با این عظمت رو رهبری و مدیریت می‌کنه می‌دونه زمان و مکان مناسب رسوندن ما به خواسته هامون کی هست.چه زمانی هست که ما اینقدر از لحاظ ظرف باوری بزرگ هستیم و آمادگی دریافت و استفاده و لذت بردن از اون خواسته رو داریم.