الگوبرداری از افراد موفق | قسمت 4 - صفحه 6 (به ترتیب امتیاز)

الگوبرداری از افراد موفق

به نام خدایی که حامی منه در مسیر تغییر باورها و افکارم

با سلام خدمت استاد عزیزم و دوستان همراه و همسفرم

خدا رو شکر که باز هم فرصتی فراهم شد تا با جریان این آگاهی همراه بشم و با اونها بزرگ و متواضع

خدا رو شکر که با چشمانی اشک بار دارم می نویسم هرآنچه رو که قراره جاری بشه برای دل خودم نه برای اینکه لایک و امتیاز بگیرم کاری که قبلا توی اوایل مسیر انجام میدادم

استاد عزیزم ی زمانی میگفتین که وقتی با توحید آشنا شدین قلبتون پاک شده بود رو حتون لطیف شده بود و اشک ها بود که جاری میشد از چشم هاتون اشکی که سرمنشاش قلبتون بود اون موقع ها درک نمیکردم یعنی فکر میکردم درک کردم ولی نکرده بودم .اون موقع میگفتم یعنی میشه منم ی روزی این جوری بشم که وقتی صحبت از توحید میشه اشک های منم جاری بشه

و الان خدا رو شکر دارم تجربش میکنم که نه تنها وقتی که شما از توحید حرف میزنین بلکه هر کدوم از شاگردهای شما هم صحبت میکنه اشک من جاری میشه و چه سعادتی از این بالاتر

الان دارم درک میکنم اون شعر ملاصدرا رو که میگفتین خدا همه چیز می شود همه کس رو به شرط پاکی دل به شرط ایمان به شرط طهارت روح به شرط دوری از ابلیس

الان دارم احساس میک نم که ابلیس وجودم توی این لحظات خاص خیلی خیلی ضعیف شده و نای وسوسه کردن و اغوا کردن رو نداره و سر تسلیم فرود آورده در برابر شیطان دورنم

الان احساس میکنم صدای خدای درونم خیلی خیلی بلندتر شده

من ی بار این فایل رو گوش دادم و هنوز دقیق نشدم روی صحبت هاتون اما همینکه ی دست خدا راجع به تجربه ی توحیدی خودش صحبت کرد و صحبت های شما توی این فایل اشک امانم نمیده و وقتی اینجوری میشم میدونم که اتصاله برقرار شده تا من درک کنم که ی فردی مثل مسی رو خداش به اینجا رسونده چون دستش رو داده دستش چون بقول خودتون از رو درخت پریده توی آغوش اون ی عین همون بچه که میترسه اما میپره توی بغل پدرش چون بهش اعتماد داره چون میدونه جاش امنه

همون خدایی که شما به من نشونش دادین وقتی 4 سال پیش احساس کردم خیلی تنهام چون هیچ کسی نبود که من بپرم بغلش هیچ کس. من بودم وخودم .تازه فهمیده بودم که اون بیرون هیچ کسی نیست که من بخوام دستم رو بگیره ویا حتی سر بزارم روی شونه هاش که چه برسه به اینکه بخوام بپرم بغلش تا آروم بشم حداقل .

با شما فهمیدم باید اول خودم رو بغل کنم .خودم رو دوست داشته باشم دست نوازش روی سر خودم بکشم با خودم مهربان باشم و نمیدونستم که همه ی اینها مقدمه بود برای اینکه من ربم رو پیدا کنم :

من عرف نفسه فقد عرف ربه

چقدر شنیده بودم این رو اما درک نکرده بودم چقدر بیست هایی که توی درس معارف گرفته بودم که هیچ معرفتی در من ایجاد نکرده بود 13 سال مدرسه و 8 سال دانشگاه چیز کمی نبود که یکم خودشناسی من رو ببره بالا و منجر بشه به اون عرف ربه اما نشده بود حتی ی اپسیلون

اما همه ی اینها که مجموعش شده بود 40 سال باید سپری میشد تا بشه نقطه ی شروع تغییرات من درست مثل محمدی که شما ازش صحبت کردین که قرآن درخواست محمد از خداوند بوده

آشنا شدن من با شما درخواست من بود از خداوند نه انتخاب خداوند

بعد از اینکه از شما یاد گرفتم که باید خودم رو بغل کنم کم کم یادم دادین که یکی هست ی انررژی ی سیستم حالا هرچی که میخوایم اسمش رو بزاریم که من میتونم دستم رو بزارم توی دستش و سعی کردم این کار رو بکنم اما چون ازش دور بودم کم کم بهش نزدیک شدم اول دستم رو دراز کردم به سمتش چون دستم بهش نمی رسید و سعی کردم یواش یواش اونقدر بهش نزدیک بشم که بتونم دستش رو بگیرم و کم کم این اتفاق افتاد

استاد عزیزم من زمانی که با شما آشنا شدم تمام خصوصیات شعر ملاصدرایی که شما با اون لحن زیباتون خونده بودین و میکس شده بود با تصاویر زیبا و مناظر سرسبز شمال توی ی کلیپ از شرکت چای نیوشا و من بارها گوشش دادم رو داشتم :

خداوند بی نهایت است و لا مکان و بی زمان

اما بقدر فهم تو کوچک میشود

و بقدر نیاز تو فرود می آید

و بقدر آرزوی تو گسترده میشود

و بقدر ایمان تو کارگشا میشود

و به قدر نخ پیر زنان دوزنده باریک میشود

و به قدر دل امیدواران گرم میشود

یتیمان را پدر می شود و مادر

بی برادران را برادر می شود

بی همسرماندگان را همسر میشود

عقیمان را فرزند میشود

ناامیدان را امید می شود

گمگشتگان را راه میشود

در تاریکی ماندگان را نور میشود

رزمندگان را شمشیر می شود

پیران را عصا می شود

و محتاجان به عشق را عشق می شود

خداوند همه چیز می شود همه کس را

به شرط اعتقاد

به شرط پاکی دل

به شرط طهارت روح

به شرط پرهیز از معامله با ابلیس

من هم یتیم بودم

هم کسی دور و برم نبود

هم گمگشته بودم و در تاریکی وجود خودم سرگردان

هم احساس میکردم اونقدر دیگه پیر شدم که نای راه رفتن رو ندارم

هم نا امید بودم و میخواستم که نباشم اما جرات نبودن رو هم نداشتم

هم محتاج عشق بودم و بی همسر و دنبال این عشق بودم در بیرون از خودم و با ابلیس معامله میکردم

هم عین ی رزمنده ای بودم که میخواستم مبارزه کنم اما سلاحی نداشتم

و خداوندی که شما به من نشان دادین با فایل های رایگان و بعدش خوندن کتابهای الکترونیکی و بعدش خرید محصولاتتون

همه چیز من شد البته به اندازه ی ذره ایمانی که بهش پیدا کردم که برای من اقیانوس شناخت بود در برابر اون جهالتی که داشتم

الان من دیگه یتیم رها شده نیستم الان خداوند من رو به فرزندی قبول کرده و من دست در دست اون دارم میگردم ومیخندم و لذت میبرم

الان من تنها نیستم منم و اون حالا بعضی وقتها دستش رو ول میکنم اما اون حواسش بهم هست

الان دیگه احساس پیری نمیکنم و به عصا نیاز ندارم که لنگان لنگان راه برم

الان دیگه سرگشته و حیران توی تاریکی ها نیستم الان با عشق دارم توی روشنایی قدم بر میدارم

الان حتی مبارزه هم نمیکنم بی هیچ جنگ و دعوایی دارم از سلاح قوانین استفاده میکنم

الان حتی خداوند انگشترم رو هم برام پیدا میکنه چون من بهش گفتم من حوصله ندارم بگردم پیداش کنم خودت تو همین خونه برام پیداش کن و اون هم گفت چشم و برام پیداش کرد

آره خداوند برا من همه چیز شده

البته قبول دارم که خیلی عالی عمل نکردم و میتونستم بهتر باشم و بهتر عمل کنم اما به همون اندازه ای که باور کردم و عمل کردم زندگیم از این رو به او رو شده جوری که هیچ وقت توی زندگیم اینقدر حال و احساسم خوب نبوده و اینا همش نتیجه باور کردن این بود که ی قدرت برتری هست که من میتونم بهش وصل بشم و اون کارها رو برام انجام بده البته با حرکت و اقدام خودم

سپاسگزارم استاد