نظارت بر ورودی های ذهن - صفحه 15

به نام پروردگار هفت افلاک

سلام بر اساتید خوبم: استاد عباس منش، خانوم شایسته و تمامی اعضای سایت

سالهای سال زندگیم با دیدن فیلم های منفی گذشت. مسائلی نه دقیقا به همون شکل ولی از همون جنس وارد زندگیم شد، از جنگ و دعوا و بحث تا افسردگی و…

ذهن بیمار من سالها متوجه نشد که چرا دقیقا بعد از دیدن فیلمهای منفی این اتفاقات بد داره می افته!! چرا دقیقا از همون جنس بدبیاری ها رو دارم وارد زندگیم میکنم؟ نه من نفهمیدم، نفهمیدم و نفهمیدم…

نفهمیدم که باید ورودی های ذهنم رو کنترل کنم، نفهمیدم که باید به نکات مثبت توجه کنم و فقط روی خدا حساب باز کنم. فایل های روانشناسی بسیاری گوش دادم چه ایرانی چه خارجی، اما عمق مسائلی که مطرح میکردن درباره باورهای مخرب ما بود و صرفا میگفتند امیدتون رو از دست ندید و به راه ادامه بدید اما هیچکس نیومد که بگه چطوری باورهامون رو تغییر بدیم و هیچکس توضیح نداد که آقااا بغیر از باورهات هزارتا چیز دیگه هم هست که باید تغییر کنه. آیا فقط رو خدا حساب میکنی؟ یا به مردم اطرافت که مقام بالایی دارن قدرت میدی و پیششون سر کج میکنی؟ واقعا یاد گذتشتم میوفتم که به دوستانم میگفتم: ببین!!! روت حساب باز کردما!!

اما امروز تازه میفهمم که چون این قدرت رو بهش دادم و روش حساب باز کردم درواقع این قدرت رو بهش دادم که منو زمین بزنه و بهم آسیب بزنه. خدا هزاران بار خواست من رو هدایت کنه اما کو گوش شنوا؟ درونم پر شده بود از نجواهای شیطانی و ناخودآگاهم پر بود از باورهای مخرب که از فیلم ها گرفته بودم. بخاطر همینه که انقدر مجذوب گفته هاتون میشم استاد. خدارو شکر میکنم که امروزم ۱۸۰ درجه با گذشته ام فرق میکنه. خداروشکر که وقتی فایل جدید میزارید با تمام ذوق و شوقم میام که به حرفاتون گوش بدم. به پیغام هایی که از طرف خدا برامون میارید تا ما رو هم آدمهایی موحد بشیم. خداروسپاس میگم بخاطر این که روزانه تمام فکر و ذکرم خداست و خودش میدونه چه عشق بزرگی بین من و اونه…. که قابل وصف نیست‌. که اطرافیانم نمیبیننن و دلیل لبخندهای ممو نمیدونن و صرفا فکر میکنن بخاطر حرفهای اونا یا وجود اونا لبخند میزنم ولی این روزها یه حس و حال دیگه دارم…. باهم حرف میزنیم، حرف های عاشقونه رد و بدل میکنیم. آهنگهایی که گوش میدم به اون فکر میکنم، دلیل بودنم اوست… نوازشش میکنم، نوازشم میکنه…

بهش لبخند میزنم، بهم لبخند میزنه…

خدای عشقم:) وقتی فهمید بهش نزدیک شدم شادی کرد و خوشحال شد، برام جشن گرفت. یک جشن دو نفره که فقط من هستم و خدای من.. بهم کلی هدیه داد، اطرافم رو پر کرد از زیبایی و چشمام رو باز کرد. گفت ببین من چقدر دوستت دارم… با هم میخندیم…از شادی گریه میکنم. بغض میکنم، (مثل الان که مینویسم و چشمام پر از اشکه)

خلوتی دارم من با معشوق خودم خدا

کس نداند چه در خلوت گویم جز خدا

در سرم شوریست و شوقیست

اشک میریزم امروز، پر شده ام از حس خدا

جهانم خوش بو شده، پر شده از بوی خدا

گفت اینجا تاریک است با من بیا

اکنون دست من را بگیر دنبالم بیا

مرا با خود بِبُرد با ساز و دهل به خانه‌ی خود

آتش و شمع و گل و پروانه بود

هر چه بود خوب و خوش و ساده بود

آنچه من دیدم در آنجا رویا نبود

خوابی عمیق یا یک خیال نبود

آنجا بود که فهمیدم، با یک نگاه

به دامن بلند و پر گلِ زیبای خدا

که قلبی دارد رئوف و مهربان

خانه اش از طلا و یاقوت نیست

آنچه میخواهد برایم یک تابوت نیست

خشم و کینه در دلش جایی ندارد

آدمی از گفتن رازش به او ابایی ندارد

خانه اش وسیع اما جایی برای همگیست

هدفش از آمدن کمک به جانِ همگیست

دست هایش را از هم گشود

مرا در آغوش گرمش میفشرد

گفت برای چه میترسی، نترس

من همیشه پشتت هستم،نترس

من برایت پدرم، یک پدر مهربان

شب ها منم آن جا برایت پاسبان

حال برو دنیا را برایم زندگی کن

نگرانی را کنار زده برایم زندگی کن

لذت نبردن از زندگی کاری خطاست

چو من هستم نگرانی کاری خطاست

بعد دستی بر قلبم کشید

در دورنش روحی دمید

گفت نیازی نیست در عمق آسمان یابی مرا

یا با صدایی عمیق فریاد زنی نام مرا

من نشسته ام گوشه ای در قلب تو

در چشم و گوش و زبان خوب تو

عقل تو رودی از دریای علم من است

مهر تو یک شاخه از صدشاخه‌ی مهر من است

دستم را گرفت، باری دگر، باری دگر

شمع و گل و پروانه خواندند آوازی دگر

چشمانم را گشودم یکدفعه

نوری در قلبم دمیده شد یکدفعه

برگی از صدهزاران برگ دفتر کندم

نوشتم با نام پروردگار هفت افلاک

شعری خوب و آشنا از جنس خدا:

خلوتی دارم من با معشوق خودم خدا….

.

.

.

این شعر بداهه ای بود که با جاری شدن اشکهام همین الان بعد این فایل ، در قسمت دیدگاه نوشتم. میدونم قافیه هاش مشکل داره اما چیزی بود که بهم الهام شد. شاد باشید??