نظارت بر ورودی های ذهن - صفحه 3

سلام . از آقای عباس منش بسیار سپاسگذارم که با اشاره درست به موضوع فیلمهای تخریب کننده باعث شدن که من در روند کاریم دقت بیشتر و دلخواهم رو انجام بدم. من نویسنده متون نمایشی هستم و هرچند که کارم از گذشته سخت تر شده اما خوشحالم که با این اطمینان به موضوعات نگاه میکنم. چند سال پیش متونی رو که می نوشتم حس درونی من اجازه پایان ناامید کننده نمیداد اما با این باور که موضوعات غمگین و پایان ناخوش طرفداران بیشتری دارن و به اصطلاح کلاس متن طبق ذهنیت این روزها حفظ میشه تقریبا دست از نوشتن برداشتم که سریال شهرزاد (البته تا این قسمتهایی که ارائه شده) یکی از این نمونه هاست. سریالی با کارگردانی خوب ، بازیگرانی محبوب که متاسفانه با دیدن تصاویر و دنبال کردن داستان حسی جز ناامیدی اونهم در مورد مساله ای مثل عشق که بنیادی ست نداره. همچنین ترانه ای که می بینم در دست دختران و پسران جوان به وفور می چرخه و متاسفانه خیلی هم طرفدار داره. ترانه جدایی با صدای محسن چاوشی که سراسر ماتم و اندوهه.اما من خوشحالم طی یکسال گذشته که با آموزه های آقای عباس منش آشنا شدم نوشتن اونهم با فلسفه جدید رو جدی ترگرفتم و درحال انجامش هستم. راه سختیه اما من تصمیم گرفتم این کار رو انجام بدم و متعهدم به این راه.باز هم از آقای عباس منش و همکارانشون تشکر میکنم و امیدوارم همواره در این مسیر موفق و کامیاب باشن.