توضیحات بیشتر درباره سریال زندگی در بهشت - صفحه 13

به نام رب العالمین

سلام استادم. سلاممم بهترین معلم دنیا.

سلام مریم خانم گل

خدایااااااااا شکرت.

استاد اشک تو چشمام حلقه زده.

نمی شه نیای و ننویسی.

بخدا قسم این روزا من خودم نیستم. دارم آزاد می شم از خودی که خودش رو با زنجیر به دنیای بیرون وصل کرده بود.

مرسی از اینکه زندگیتون رو با ما به اشتراک می ذارین

مرسی از اینکه یادمون دادین باید نگاهی توحیدی داشته باشیم.

استاد من برای اولین بار تو عمرم فهمیدم تعهد یعنی چی وقتی از دل تضادهام یه کورسوی امید می دیدم که اونم شما و سایتتون بود .

فهمیدم باید یه تعهد بدم تا جهان کُرنش کنه.

باید تعهد بدم که یا مرگ یا حرکت در مسیر توحید و یکتاپرستی. یا مرگ یا موفقیت. چون من زندگی با ترس ها و نگرانی هارو گذرونده بودم و حلاوت و شیرینی درک توحید و تجربه ش رو هم داشتم مزه مزه می کردم.

و هر بار به تضادی برمی خوردم این سایت و صحبت های شما، مثل تابلویی بود که هر بار توی مسیر بهم می گفت : مستقیم بیا.

من تا قبل از آشنایی با شما زندگی نمی کردم به الله قسم. مُردگی بود.

تا قبل از کلمه ی توحید همه چیز برام مبهم بود .

تا قبل از درک اینکه چطور باید قرآن رو بخونم و درک کنم، قرآن خوندنم هیچ آرامشی و درکی بهم نمی داد .

شما بهترین معلمی. شما بهترین استادی .

استاد نمی دونم چی بگم از عشق. از اینکه هر لحظه دارم تشنه ی درک توحید می شم. درک این خدایی که به زیبایی منو با شما آشنا کرد.

دارم تشنه ی درک خدایی می شم که دستامو که به روی آسمونش دراز بود، گرفت گفت اون دستارو بذار روی گردنت . من از رگ گردن به تو نزدیک ترم.

همیشه توی آسمونا دنبال خدا بودم، شعار نیست. به خودش قسم تا به آسمون زل نمی زدم و باهاش حرف نمی زدم آروم نمی شدم چون فکر می کردم واقعا تو آسموناس. فکر می کردم محدوده به زمان و مکان خاصی.

کنج حیاط خونه می نشستم و تو دل شب با سکوت یا با کلام از زندگیم می گفتم امااااا آسمون حیاط تبدیل شد به ورقه های آهنی برای پوش و اون موقع بود که برای فرار از ترس هام دنبال درک خدا گشتم.

گفتم اگه حجاب بگیرم شاید بهش نزدیک تر بشم اما غافل از این بودم که حجاب، خودِ خودم بودم. باورهای شرک آلود و محدودم بودن…. .

گفتم اگه شب و روز نماز بخونم و دعا و زیارت، شاید احساسم بهتر بشه و بیشتر بهش وصل بشم اما بجای گرفتن شماره ی مستقیم : ایّاک نعبد و ایّاک نستعین، شماره های دیگه بینش قرار گرفت و ارتباط یه ارتباط مستقیم نبود.

توی شرک غرق شدم…. شرک هایی که یکی یکی با درک هر یک از فایلهاتون و درک هر جمله تون، ازم گرفته شد. کمرنگ و کمرنگ تر شد و رسیدم به خودِ خودِش. هنوز اول راهم. اول صراط مستقیم نعمت داده شدگان.

نگاهم زیبا شد، کلامم شیرین شد و گوش هام زیبا شنو . تأمّل و تفکرم بیشتر و عمیق تر شد به درک خداوندی که جاری و ساری تو تمام لحظاتمه.

چی بگم.

از اینکه منِ فرسوده و ترسویی که برای خوشآیند دیگران از خودش می گذشت، خودش را قربانی شرایط می دونست و و و …. ، هیچی نمونده و به جاش منی متولد شده که، من نیست و وصله به اصل کاری .

منی نمی بینه وقتی نگاهش رنگ وحدت گرفته.

استاد تشنه م. تشنه ی درک بیشتر قرآن.

درک اینکه من و خدای من در مرکز دنیای من هستیم و هیچ کسی و هیچ چیزی و هیچ شرایطی، هیچ قدرتی توی زندگی من ندارن. درک اینکه من خالق صد در صد زندگی خودم در تمام جنبه هاش هستم.

درک اینکه اگه خدا رو بهتر درک کنم، اگه توحید رو بیشتر درک و باوررر کنم و توی زندگیم و نگاهممم به زندگی اجراش کنم، هر اتفاقی بیفته در جهت رسیدن من به خواسته هامه.

هر اتفاقی بیفته به نفع منه.

اگه کسی بخواد کاری کنه که به من ضربه بزنه فقط به پیشرفت من کمک کرده.

جسمم در جهت توحید سلامت تره. و و و و

آخخخخخخ.

استاد درک می کنم وقتی دارین از توحید حرف می زنین و بین حرفاتون سکوت می کنین و نفس عمیق می کشین، چه حس و حالی دارین. یعنی شاید فکر می کنم که دارم اندکی درک می کنم چون من اول راهم و این حلاوت رو تازه دارم می چشم و برای فردا و فرداها انتظار درک بیشتری دارم.‌

من تشنه ی درک توحیدم، درک ربوبیت وقتی خداوند می گه : من رب آسمان ها و زمینم. من تشنه م چون وقتی با چشمای خودم دیدم حساب باز کردن روی یه بنده ی خدا، به جای خدا چطورررر نتیجه ی عکس می ده، بیشتر دوست دارم درک کنم خدا با قرآنش چی می خواد بهم بفهمونه.

تشنه م ، تشنه ی درک توحید چون وقتی با چشمای خودم می بینم چطورررر وقتی جلوی هیچ کسی سر خم نمی کنی، وقتی فقط با خودش می بندی، خدا دلهارو به سمتت نرم می کنه. به خداوندی خدا دیدم. هم دیدم و هم دارم می چشم و از وقتی چشیدم، تشنه تر شدم.

همیشه می گن بدنت تا وقتی به آب نیاز داشته باشه، آب می خوری و وقتی حس کردی سیراب شدی دست برمی داری از آب خوردن.

اما من روحمه که تشنه س. و این روح سیرآبی نداره و به وسعت هر بار درک، ظرفش بزرگ می شه و می گه، بازم می خوام…. .

خدایا شکرررت.

هنوز دوست دارم بگم و بنویسم.

از احساس خوبم.

از ثروت (نعمت و رزق و روزی ) که میاد و میاد و هر بار به طریقی ظرفم بزرگ می شه.

از حس خواستن، حس بززرررگ خواستن که انتهایی نداره.

از سلامتی روز افزونم.

از بهتر شدن زندگیم از هر جهت.

بهترین استاد دنیا، شما بهترینی 🌺🌺. نیازی به پیدا کردن الگوی دیگه نیست وقتی گفتین می خواین ابراهیم وار زندگی کنین و یکتاپرستی رو گسترش بدین.

بهترین الگوی شما، همون ابراهیمی هست که خداوند به زیبایی ازش یاد می کنه.

بهترین راهنمای شما همون خدایی هست که ابراهیم رو هدایت کرد

و من چقدرررر دوست دارم مثل شما، ابراهیم زندگی خودم باشم و ابراهیم وار زندگی کنم. چقدررر دوست دارم برای ثانیه به ثانیه ی زندگیم از این خدا هدایت بطلبم. یاری بخوام که خودش برام کافی ترینه.

کافی ترینه وقتی توی تمام انسان ها، توی تک تک ذرات عالم جاری هست و برای خواستن و درخواست دادن نیازی به شماره گیری های بیشمار نیست.

کافی ترینه وقتی تو هر زمانی، هر مکانی که باشی فقط کافیه حسش کنی. کافیه به خودت یادآوری کنی ارتباطت با اصل کاری همیشگیه فقط در لحظه باش.

کافی ترینه وقتی براش شریک قائل نمی شی. آخخخخ. خدایا شکرررررت.

خدایا شکرررررت تا بی نهایت که وقتی وقت اذون دست به آسمون دراز می کردم و می گفتم خدایاااااا، عاقبتم رو خیر قرار بده و خودت هدایتم کن، دستامو گرفتی و گذاشتی توی این سایت.

گفتی اگه عاقبت خوب می خوای، دست از شفاعت گرفتن به هر طریقی بردار . من بخشنده ترینم. من توّابم.

گفتی اگه عاقبت خوب می خوای و دوست داری هدایت بشی به راه راست نعمت داده شدگان، به قرآنم چنگ بزن.

گفتی اگه عاقبت خوب می خوای، فقط با من باش. فقط منو بپرست و فقط از خودم یاری بخواه و نه ترسی از آینده داشته باش و نه غمی از گذشته‌ چون تا من نخوام برگی بی اذن من روی زمین نمیفته و مورچه ای بی اذن من بارش رو حمل نمی کنه.

گفتی تو بندگی کن، منم خدایی می کنم.

خدایااااااا شکرررررت. بالاخره یکم قلبم آروم گرفت ولی می دونم می خوای پرده های بیشتری رو از قلبم کنار بزنی.

خدایا شکررررررت تا بی نهایت.

استاد خوبم، برای شما و عزیز دلتون، برای خودم و تک تک دوستان زیباترین خیرها و نیکوترین عاقبت هارو از خداوند طلب می کنم.

در پناه حق

یا رب