توجه به داشته ها، راهِ رسیدن به خواسته ها

دختر خانواده:

سلام به استاد خوبم و خانم شایسته گل و دوستان

امسال برای من سال اولین بارها بود و پر از تجربیات جدید بود.

از یک تحویل سال متفاوت شروع شد، برای اولین بار سال تحویل رو با دوست ام بودم و در سفر و نه خانواده و خونه و روتین همیشگی.

اولین شب عید و سال تحویلی بود که شمال بودم.

12 روز عید میزبان دوستم بودم شمال و با خانوادم و در سفر و گردش هرروزه، تولد گرفتیم برای دوستم، بهترین خوراکی ها رو خوردیم، بهترین هوا رو تجربه کردیم و طبیعت گردی کردیم.

شب جنگل رفتیم و آتیش روشن کردیم و نشستیم توی تاریکی.

و بعد از سالها اتاقی رو به مدت 12 روز با کسی به اشتراک می‌گذاشتم.

بعدش رفتم تهران 10 روز خونه تنها بودم‌.

تصمیم خانواده برای مهاجرت به شمال قطعی شد و شروع کردم کارهام رو تهران انجام دادن و تموم کردن.

رفتیم عید دیدنی مختصر در 3 روز و فشرده و چون دیگه از تهران رفتیم فکر میکنم اون آخرین مهمونی های عید دیدنی میشد!

و حتی خونه ی فامیل های جدیدی هم رفتم.

برای اولین بار رفتم خونه ی دوست هام و شب رو موندم و خونه ی مادر بزرگ دوستم.

و اولین باری بود که خانواده ی دوستام و حتی فامیل هاشون رو می‌دیدم و کلی آدم جدید دیدم امسال.

طی مدت کوتاهی بارها و بارها دوستام رو دیدم و خوش گذروندیم قبل از اینکه بیام شمال.

روز اول ماه رمضون برای اولین بار توی عمرم شروع کردم به مطالعه ی قرآن و کلی طولش دادم ولی با ترجمه های مختلف خوندمش و مطالعه اش رو به خوبی تموم کردم. و بار دوم حتما راحت تر میخونم اش.

یکی از دوستام برای اولین بار اومد ویلای شمال ما و میزبانش بودم و 3 روز کلی خوش گذروندیم و 2 تایی کلی گپ زدیم.

قبل از اینکه به شمال مهاجرت کنم کلی کارای عقب افتاده تهرانم رو انجام دادم که فکر می‌کردم وقت هست و پشت گوش می‌انداختم، مثل گرفتن مدرکم از دانشگاه! کارای دندانپزشکی داشتم اونم تکمیل کردم.

سیم کارت هام رو قبل از سن قانونی خریده بودم، به نام مامانم بودند، رفتم به نام خودم کردم، و دائمی شون کردم.

اولین باری هست که سیم کارت دائمی دارم اونم خط رند. کلی خدمات رایگان هم بهم تعلق گرفت.

برای اولین بار اینترنت 1 ساله و 6 ماهه خریدم، و پولش رو پرداخت کردم. چون همیشه ماهانه می‌خریدم.

و تیرماه برای اولین بار در عمرم به شهر دیگه ای مهاجرت کردم، از تهران به روستایی در منطقه بابلکنار مازندران. از پایتخت به روستا (برعکس بقیه آدم ها!)

توی خواسته های سال قبلش نوشته بودم دوست دارم یه جایی از نظر آب و هوا عالی زندگی کنم و خیلی دوست داشتم که پنجره ی اتاقم ویوی خوبی داشته باشه به کوه و درخت و… ولی فکرشم نمی‌کردم اینجوری بشه!

چون خونه ای که شمال در دسترس ما بود، 1 خواب بود مجبور شدیم تغییراتی ایجاد کنیم و 3 خواب بشه. برای من اتاق ساختند! بهترین جای پذیرایی! با ویوی عالی، درخت انار کنار پنجره است، ویو تپه ی سرسبز و دلباز و خونه های روستایی.

آفتاب خور ترین پنجره ی خونه رو داره!

امسال، چون از منطقه ی امنم خارج شدم، بیشترین جاهای جدید رو رفتم دیدم، از فروشگاه، خیابون، مسیر، جاده و محله های جدید، طبیعت گردی و سفر و شهرستان های اطراف بگیر تا آدم های جدید زیادی که دیدم‌.

آنقدری که حسابش از دستم خارج شده.

برای اولین بار بود که داوطلبانه آزمایش چکاب کامل خون می‌دادم، اونم در بهترین آزمایشگاه اینجا.

(کلا چون سرم گیج میرفت سر آزمایش دادن خوشم نمی‌اومد ازش و هزینه ی کاملش برام زیاد بود، ولی این بار داوطلبانه خودم آزمایشگاه رو پیدا کردم و اتفاقا تنهایی رفتم و خانوادم بعدش اومدند دنبالم هیچی هم نشد همه چی عالی بود)

این اوایل تابستان هست، و بعدش که هی توجه کردم به اولین بارها* هی بیشتر و بیشتر خودم آگاهانه رفتم دنبال تجربه ی اولین بارهای بیشتر و بیشتر به خصوص با شروع دوباره ی دوره ی عزت نفس.

بعد از چند ماه رفتم اولین سفر تفریحی به تهران همراه پدرم چون کارش هنوز تهران ادامه داشت تابستون، دوستام رو دیدم و کارامو کردم.

برای اولین بار طلوع خورشید از دریا رو رفتم نشستم قشنگ تماشا کردم‌.

قطع رابطه های جدیدی داشتم امسال!

برای من اولین باری بود که یکی از اقوام درجه 1 فوت می‌کردند ولی فهمیدم که وقتی توی مدار غم نباشی جهان جلوی ورود غم به زندگیت رو میگیره.

تو که با غم قهر باشی غم هم دیگه تحویلت نمی‌گیره.

خیلی خیلی بیشتر به خودشناسی رسیدم، چون وقت زیادی گذاشتم و خودآگاهی ام رو حفظ می‌کردم و افکارم رو نظارت می‌کردم و سعی می‌کردم از هر اتفاقی درسی بیرون بکشم.

خیلی درس های زیادی گرفتم امسال.

یه تولد فوق العاده داشتم. یه روز آرام رو گذروندم و به خدا گفتم هدیه تولدم رو از خودت میخوام. و پدرم بهم کادو داد، پس اندازم 2 برابر شد، دوستام از راه دور بهم تبریک گفتند.

کتاب خوندم و نوشتم و کلی کیف کردم هوا هم بارونی و عشق بود.

یهویی 12 شب دوستام سوپرایزم کردند از تهران اومدند خونه ما! کادوهای قشنگی بهم دادند، چیزایی که لازم داشتم و تجربه ی اولین بار کمپ زدن شب توی جنگل رو باهاشون تجربه کردم.

یکی شون هم آقا بود و این اولین باری بود برای خودم و خانوادم که مهمونم آقا بود!

کلا خانوادم هم اولین بارهای زیادی رو تجربه کردند امسال.

یه دستگاه اسپرسو ساز عشق خریدم هرروز کیف میکنم باهاش.

بعد از 8 سال گذاشتم موهام بلند بشه.

برای اولین بار تمرکز لیزری گذاشتم روی دوره ها و سایت، برای اولین بار: کامنت گذاشتم، عکس پروفایل گذاشتم.

و خانوادم هم همینطور. اولین باری هم بود که تمام جلسات دوره هایی که داشتیم رو تصویری اش رو هم گرفتیم و دیدیم. قبلا بیشتر صوتی.

تمرینات بیشتری انجام دادم و بیشتر از همیشه وقت و انرژی گذاشتم.

و خداروشکر خیلی انرژی ام سال‌های پیش بیشتر بود و خوابم با کیفیت و زودتر.

نشستم برای خودم اکسل درست کردم از فایل ها، که به یه نگاه ببینم، موضوع شون چیه، تمرینش چیه، کی گوش دادم، نوت برداری کردم، کامنت گذاشتم یا چقدر کامنت خوندم.

من از اکسل هیچی نمیدونستم ولی از پس این کار بر اومدم!

توی گوشیم هم فایل هایی مثل مصاحبه ها رو عنوان اضافه کردم توی بخش البوم و خواننده و متن جلسه رو به لیریک اضافه کردم! با اپلیکیشن مناسب‌.

از عضو های فعالی که توی صفحه اول سایت میاد هم شدیم!

یه صفحه مجازی درست کردم فقط عکس و فیلم های گردش حال خوب میذارم، در حالی که قبلا اصلا فعالیت نمی‌کردم و دوست نداشتم چیزای شخصی بذارم. این سعی من بود و هست برای اهمیت ندادن به حرف مردم.

برای اولین بار کفش کتونی مارک خریدم!

فرداش رفتیم با قیمت پایین تر دومین کفش مارکم رو هم خریدم و خانوادم هم همینطور!

خداروشکر

امسال بلاخره فراق تمام شد و به رسالت ام هدایت شدم فهمیدم که نه، یادم اومد توی چی خوب بودم همیشه و همیشه بهش علاقه داشتم ولی به خاطر عدم احساس لیاقت و عزت نفس پایین و باورهای نامناسب‌ مالی، نمی‌تونستم درست ببینم اش.

که با کار کردن روی دوره عزت نفس بلاخره این پرده از چشمم برداشته شد.

و شروع کردم دارم مهارت هام رو دوباره کسب میکنم.

برای اولین بار تنهایی پاشدم رفتم تهران، خونه ی دوستام، همزمان روزه ی فکری هم گرفتم و موفق شدم اوقات عالی ای رو داشته باشم و از پس چالش ها بر اومدم.

کلی اولین بارهای زیادی رو توی همین سفر تهرانم تجربه کردم.

فهمیدم میتونم قوی باشم و میتونم کنترل ذهن داشته باشم‌.

یکی از همسایه های قدیمی مون اومد شمال 4 روز مهمان ما بود، طی همین 4 روز، اینجا 2 تا خونه اونطرف تر از ما ویلا اجاره کرد! و الان بعد 17 سال دوباره همسایه ی ما شد.

امسال یکسری از مسائل جسمی ای که داشتم حل شد خدا رو شکر، به راحتی.

الان رسما توی بهشت زندگی میکنم و کلی نعمت طبیعی توی زندگیم هست.

به یکسری از ترس هام غلبه کردم و ازشون رشد کردم.

برای خودم تبلت خریدم.

یک خرید کاملا غیر ضروری و برای ای ویش و مطالعه کردن و چون دوست داشتم داشته باشم اش، یه روز دیدم پولش رو دارم، و به ذهنم رسید، اتفاقا اولین باری بود که اینترنتی سفارش میدادم به روستا، ولی نمی‌اومد رفتم از شهر تحویل گرفتم. و برای اولین بار برای وسیله ای بیمه می‌خریدم.

نصف بیشتر پولی که برای تبلت داده بودم با کادوی روز دختر از طرف پدرم برگشت.

بعدش روز مادر برای مامانم گوشی سفارش دادیم.

امسال کلی کادو دادم مناسب های مختلف، کلی هم کادو گرفتم‌.

اولین سالی هست که اینقدر آزاد با لباس هایی که راحته از لحاظ حجاب میرم بیرون، چون تهران نمیشد، اینجا میرم طبیعت آدمی اصلا نیست که بهم گیر بده!

همه عکسام شده با کلاه و آستین کوتاه! هیچ مسئله ای هم نداشتم.

البته جاهای شلوغ شهر لباس مناسب میپوشم چون اولویت ام راحتی فکری خودم هست.

صلح بی نظیری برقراره در خانه ی ما چون هیچ خبری از خبرها نیست و چون ما تهران خودمون رو از اخبار جدا کردیم، جهان جای فیزیکی ما رو عوض کرد.

خداروشکر

امسال برای اولین بار توی عمرم، دارم توی خونه باغ کاملا دربست زندگی میکنم، قبلا همش توی آپارتمان و حداقل خونه 2 طبقه زندگی کرده بودم.

نه تنها همسایه بالا پایین نداریم بلکه همسایه بغلی ها تهرانی اند و خیلی کم میان انگار!

کتاب های عالی ای خوندم، چون عاشق کتابم از خدا خواستم کتابی که میخونم واقعا کمک کننده باشه برام نه ورودی منفی‌ و همینم شد خدا رو شکر.

امسال اولین باری هست که چند ماه 4 تایی با اعضای خانوادم صبح تا شب با هم هستیم و خدا روشکر صلح برقراره و همه چی خوبه.

اولین باری هست که مزرعه ی حیوانات داریم! (به لطف جذب پدر مادرم با دیدن سریال های زندگی در بهشت!!)

چندتا گربه ی ناز هم هستند میان و میرن، یکی شون کم کم اومده توی خونه دیگه.

امسال غذاهای جدید زیاد خوردم و ذائقه ام چندین بار عوض شد.

بابام روز پدر دلر شارژی خرید و برای اولین بار اوپن و شلف درست کرد، خونه کلی مرتب شد.

من تهران وسایل دست دوم مون رو فروخته بودم از طریق اپ، ولی اینجا اولین بار بود که آگهی میذاشتم اونم توی روستا ولی چندین و چند وسیله اضافی و جاگیر فروختم.

پدرم هم برای اولین کار قبلی اش رو ترک کرد و رفت دنبال علاقه اش، اینم خیلی جدید بود و انگیزه بخش.

امسال اولین باری بود که مناسبت های مختلف رو جشن می‌گرفتیم، قبلا اهمیت نمی‌دادیم.

اولین سالی که تمام لحظات تغییر فصل رو دارم میبینم توی طبیعت، هرروز.

اولین سالی که پدرم روزپدر و شب عید سر کار نیست، چون قبلا کارش پوشاک مردانه بود.

خانوادم هم کلی اتفاقات خوب داشتند که خودشون باید بنویسند.

و خیلی چیزای خوب دیگه.

برای تکمیل کردن این متن باید میرفتم سراغ خیلی از نوشته هام، متوجه شدم که اتفاقات ناجالب هم برام افتاده ولی اینقدر که با خودم تکرار کردم که امسال بهترین سال بود، و فقط چیزای خوبش رو لیست کردم و می‌خوندم، به عنوان سال خوب دارم ازش یاد میکنم.

خیلی درس جالبی داشت برام.

اینکه تصمیم با منه که سالی که گذشت سال خوبی بود یا نه؟ و سال بعد.

و اینکه فهمیدم باید چیزای جالب کوچیک اش رو هم اهمیت بدم و حتما حتما بنویسم شون چون از یاد میرند و حیفه.

چون می‌تونند بشن الگو برای باور اینکه زندگی من داره بهتر میشه.

و مورد زیبای آخر تا کنون:

توی دفترم نوشته بودم امسال زمستون دوست دارم از یه جای گرم و نرم بارش برف رو تماشا کنم. محل زندگی من هوا شرجی هست و اصلا برف نمیاد، تهران هم که دید من نیستم کلی برف اومد! و منم عاشق برفم.

21 بهمن صبح روز تعطیل ساعت 7 بیدار شدم دیدم داره برف میاد برف. یعنی گفتم خدایا تا اینجا اومدی برای من؟ تا توی حیاط؟!

اصلا توی رویام هم نمی‌دیدم اون جای گرم و نرم اتاقم و زیر پتوی خودم باشه‌.

برف اون روز ساعت 5 صبح اومد و کلی نشست و ساعت 11 همون روز آب شد و رفت.

انگار فقط برای دیدن من اومده باشه.

تبدیل شد به یکی از دعاهام.

دعای سال جدید من، برای خودم و خانوادم و دوستان سایت و استاد و خانم شایسته، این هست که امیدوارم اتفاقات خوب و نعمت ها مثل برف نم نم و بی صدا بیان و بشینند توی زندگی مون و قبل از اینکه همه جا سفید بشه بتونیم متوجه شون بشیم، که از تماشای بارش شون هم لذت ببریم.