توجه به داشته ها، راهِ رسیدن به خواسته ها - صفحه 1

ادامه پاسخ به قسمت دوم:

من یادم میاد از نوجوانی کتاب های موفیت را می خوندم و تمرین چرخ اقبال داشت که خواسته هاتون رو مشخص کنید و اشکالی که می خواهید در اون بگذارید . اون موقع ساخته بودم و یک گوشه ای گذاشته بودم .

از 13 سال پیش من خانه ایده الم و ماشین را ساختم . الان هم همان ها دوباره برگشتند شکل کلی هدفهایم همان است جالب است هنوز همان ماشین و آپارتمان را به عنوان شروع و پله اول می خواهم هر چند جزئیاتش الان بیشتر شده است . اما انگار هدف های ما واقعا الهی هستند چون بعد یک مدت که تمرینات را رها می کنیم و دوباره احساساتمان را خوب می کنیم همان ها برمی گردند .

یادم بود در یکی از این هدف ها ازدواج خواهرم را نوشته بودم که برآورده شده بود .

اما ادامه ندادم تا 6 سال پیش مطالب دکتر فرهنگ و دکتر آزمندیان را برای مدتی دنبال می کردم .

هنوز تمرینات تغییر در عادت ها و الگوهای دکتر آزمندیان را هر ماه انجام می دهم تغییری در شرایط پیرامونم مدل لباس پوشیدنم تغییر آهنگ و تنظیمات گوشی و کامپیوترم انجام می دهم . تغییرات را دوست دارم.

برخی خواسته هایم تازه هستند مثلا داشتن ویلا و ..

ارتباط بهترم با خداوند راستش هدفی است که می توانم بگویم زمان بیشتری است که آن را می خواهم شاید 20 سالی بشود . همیشه درونم دنبال زیبایی می گشت همیشه می پرسیدم چطور به کمال برسم ؟ چطور زیبایی ها را درک کنم؟

البته هدف ها برمی گردند .تازه هدف های جدید هم به انها اضافه می شوند.

اتفاقات خوب امروزم که بهم احساس خوبی داد:

رفتن به پارک با خواهرزاده هایم

امروز کمی دلخور بودم خواهرزاه ام که پنج سالش پیشم آمد و گفت خاله جون چرا ناراحتی و دلیل موضوعی که باعث ناراحتی ام شده بود را بدون این که من ازش بپرسم بهم گفت و من آروم شد . واقعا تعجب کردم بچه ها گاهی اوقات چه آگاهی هایی دارند.

یکی از همسایگان فوت شده است که دوست پدرم بود مرتب پیش هم می رفتند اینجا هم زیاد زنگ می زد حرف می زد . شخص باحوصله و مهربانی بود و خیلی راحت از دنیا رفت . به خودم گفتم من هم دوست دارم مثل این شخص بی خیال باشم و وقتی مردم همه احساس خوبی بهم داشته باشند . خداوند بهم می گوید مرا همین طور که هستم دوست دارد به خاطر خاص بودنم .

فکر می کنم تنها بودن رفتن به طبیعت بهم حس بسیار خوبی می دهد شاید به همین خاطر است چون می خواهم ماشین داشته باشم . چرا که بدون در حس خوب مهم ترین است . خداوند بهم می گوید شروع کردن همیشه از درون است از خودت است باید ابتدا باید در خودت صلح را ایجاد کنی . در خودت آرامش را بیابی . اول رابطه خوب با خودت ایجاد کنی.

می گویم چرا به هدف هایم نمی رسم مثلا در طی این سال ها نتوانستم به ان خواسته برسم می گوید اصلا خواسته یا هدف مهم نیست مگر به برخی از نتایج نرسیدی و باز هم انتظار داری گاهی عجله می کنی گاهی حست بد می شود . می گوید اصلا رسیدن به هدف در قیاس با حال خوش و احساس خوب قابل مقایسه نیست . فراموش نکن همه اینها برای ارتباط خوب با خدا است و ارتباط خوب با خدا از طریق احساس خوب آرامش و هماهنگی است که لازمه اش همیشه کنترل کردن احساسات است.

اگر می خواهی بدانی چقدر مثلا امروز موفقی ببین امروز حالت احساسات چقدر خوب بوده است آرامش را رهایی را هم مداری با خداوند را چقدر تجربه کردی و اگر راضی نیستی هر زمان بخواهی وقت داری .

وقتی سایت عباس منش تخفیف گذاشته بود خیلی دلم می خواست بسته ثروت 2 را بخرم شرایطش برایم مناسب بود و گفتم الان وقتش است روی باورهایم کار کنم . اما بر خلاف تصورم این نیروی درونی بهم گفت نه اصلا چیزی نخر . گفتم فرصت از دست می رود و قیمت محصولات در سال جدید بالا می رود . گفت فرصت همیشه هست الان نیاز نداری. بالاخره من بهش اعتماد می کنم چون می دانم هدایتگر همه ما خداست و از هر طریقی مار را هدایت می کند . باالهامات یا هزاران روش دیگر..

گفت نیایم نظر بدهم یک فرصت یک ماهی صبر کنم و این قدر مشتاق نوشتن نظراتم نباشم . گفت مگر ادعانمی کنی دنبال اندیشه توحید و یکتا پرستی هستی و می خواهی حست خوب شود . چرا این قدر برایت مهم است نظرت را نمایش دهی و تمرین کن مدتی سکوت اختیار کن .الان عجله کردم کمی بیشتر باید دست نگه می داشتم بهر حال مشتاق بودم نتایج خودم را بنویسم تا در ذهنم منظم تر شوند و خواسته هایم برایم مشخص تر شود . اشکالی ندارد از اول شروع می کنم..

خب دوست دارم تحسین شوم و از من قدردانی شود . گاهی پیش امده دوستان در سایت تشکر می کنند امتیاز می دهند. یک بار هم یکی از دوستان خواست بروم نظرش را بخوانم خیلی خوشم امد . چون معمولا تصادفی نظرات را می خوانم بعد می بینم چه خوب بوده است برای من نکته ای داشته است . این که از من دعوت شود نظراتشان را بخوانم را دوست دارم می تواند نکات خوبی برایم داشته باشد .شاید خودم خیلی وقت نکنم بیشتر فعلا که دوست دارم بنویسم البته اگر درونم اجازه این کار را بدهد.راستش آن قدر این خداوند با وحی و الهاماتش مطالب زیبا می گوید و زیبایی ها را می شنوم و حس می کنم که کمتر از بیرون خودم نیاز به دریافت دارم .اما گاهی از طریق نشانه ها دوست دارم زیبایی ها را ببینم.

هدفهای سال گذشته را نگاه می کردم به 3 تا از آنها رسیده بودم هدف های امسالم را نوشتم . پیش خودم فکر کردم خب اگر به اینها نرسم دوباره سال بعد همین ها را می خواهم تا کی حاضرم انها را دنبال کنم/ ؟ بهم گفت چرا باورت این قدر ضعیف است فکر نمی کنی تا چند ماه آینده به همه اش می رسی و هدف های جدید را برای سال بعد انتخاب می کنی.!واقعا می خواهم تنوع و تازگی را خیلی دوست دارم .

آره کاری است که از سال قبل شروعش کرده ام باید باور کردن را یادبگیرم باوری که احساس خوب در پیش است . باوری که به آگاهی و خداوند نزدیک و نزدیک تر می شود . من فهمیدم باورهای خوب و زندگی خوب فقط یک انتخاب است یک انتخاب درست به همین سادگی … واین خواسته من است که همیشه با کمک از خداوند انتخاب های درست داشته باشم.

ادامه پاسخ قسمت دوم:

در عیددیدنی ها با تضادی روبرو شدم همان قضیه توجه به نکات منفی و حرف زدن از گرانی و جامعه و دولت و دلار و …

که البته این تضاد برای همه آشناست . خیلی جالب است ادم می ماند چه بگوید باید همش بگی بله بله سرت را تکان دهی .بخواهی نظرت مثبت ابراز کنی بدتر می شود . یک جاهایی با مهارت می شود بحث را عوض کرد اما بعضی ها ان قدر حراف هستند و صدایشان بلند که نمی شود بهترین راه این است به جمع تمرکز کنید که تعداد شنوندگان بیشتر شود .

در عیددیدنی خاله و شوهر خاله ام آمده بودند . صحبت می کردیم در مورد ماشین و رانندگی صحبت شد و شوهر خاله ام که فرد رک و حاضر جوابی است بهم گفت آزی به تو نمی آید اصلا رانندگی کنی.! من هم کمی فکر کردم گفتم رانندگی که کاری ندارد . همان موقع در ذهنم این شکل گرفت که باید راننده خوب و ماهری شوم من مدتهاست رانندگی نکردم ماشین ندارم و وقتی می بینم کسی پارک دوبل می کند یا در جاهی سخت پارک می کند فکر می کنم چه کار سختی کرده است !. قبلا می خواستم ماشین دنده اتوماتیک داشته باشم تا راحت تر رانندگی کنم بدون نیاز به تعویض دنده . اما نظرم تغییر کرد می خواهم مهارت های بالایی داشته باشم . الان تصمیم دارم دست فرمانم هم خوب شود .علاوه بر احتیاط و رانندگی با آرامش (دوست ندارم مثل بقیه با عصبانیت برانم و در دلم به بقیه فحش دهم از نظرم راننده خوب آن نیست که می خواهد همه را زیر کند و به سپر ماشین های جلویی می چسبد) در پارک کردن و کنترل رانندگی هم مهارت داشته باشم .بعد هم شوهر خاله ام در مورد کار حرف می زد خب برادر من کارش بیمه ای است و مرتب ماموریت کاری می رود . به من گفت کارش به درد نمی خورد برود در فیلد طراحی .حالا برادرم ساکن کانادا است و تحصیلات عالیه دارد و از نظر اکثریت خیلی موفق است !چون دخترش وخودش طراحی می کنند البته الان استاد دانشگاه است بقیه هم باید مثل انها فکر کنند. من هم گفتم اتفاقا من خودم نظارت دوست دارم طراحی دوست ندارم . در ذهنم می دانم که از کارهای نشسته خوشم نمی آید شغلم انتخاب خودم بود که آزادی و تحرک داشته باشم . قرار نیست همه مثل هم فکر کنیم .

بهر حال از تجربیات عیددیدنی امسال م می گویم: دایی های مادر که به خانه امان آمدند . دایی بزرگش امسال که خیلی به نحوه کار من گیر داده بود دقیقا چه می کنم مثلا سوال می کرد بتن را چگونه چک می کنی ؟ حالا اصلا خودش مهندس عمران هم نیست و تازه اگر هم باشد الان از شرایط کاری و بازار کار اطلاعی نداشت وزارت راه و شهرسازی و آیین نامه های جدید و غیره که به روز نبود .مقررات ونحوه ساخت و ساز مرتب در حال تغییر و اصلاح است.واقعا حس کردم خیلی دوست ندارم در عیددیدنی ها از جزئیات کارم حرف بزنم وهمه از زن داییها و خانواده همه به گوش نحوه کار من باشند . دوست دارم در مورد مسائل کلی تر حرف بزنیم یا موضوعات مثبت تر .کلا این دایی مادرم خیلی در زندگی ها و جزئیات سرک می کشد چرا کارت این طور است چرا الان کار می کنی چرا کار نمی کنی ؟ چرا فلان کس طلاق گرفته است ؟ در هر حال دوست نداشتم زیاد باهاش حرف بزنم چون خیلی دقیق و کنجکاو است و موشکافی می کند البته نیتش خیر است . این خواسته برای من ایجاد شد که خیلی در مورد جزئیات هر موضوعی نحوه کارم و غیره به افراد غیرمتخصص یا جمع های خانوادگی حرف نزنم.

تجربه بعدی : آن هم شوهر دختر عمه ام بود که او هم همرشته ام بود اما اتفاقا با هم شغل هستیم و او هم نظارت می کند .از تجربیاتش می گفت پرسید چه خبر خانم مهندس و شروع به صحبت کرد البته زیاد مجال به من نمی داد ماشااله خودش پرحرف بود اما بهر حال خیلی خوش صحبت است و کلا بهتر است در مهمانی و جمع کلا این قدر درگیر کار نشویم بهر حال راهنمایی هم می کرد .و می گفت هم وقت کمک نیاز داشتید من هستم البته تعارف نمی کرد و واقعا قصد کمک دارد اما من به خاطر باورم به خدا تصمیم دارم دیگران را من بعد وسیله بدانم و خیلی توصیه ها و تعارفات را جدی نگیرم . هر زمان کمکی نیاز دارم خداوند توانا و قدرتمند یاری ام می کند . اما وقتی عیددیدنی منزلمان با عمه ام آمدند شروع به صحبت کرد و از انتقاد از دولت گرفت تا گرانی و حتی شکایت از کالای ایرانی .! آن قدر بدبین بود که نظرم تغییر کرد مگر می شود این همه شکایت کرد بالاخره اگر این قدر ناراضی باشی که نمی دانم به نظرم کار و وضعیت زندگیش هم بد نیست . اما نمی گویم دولتمان خوب است اما اگر از چیزی ناراضی و ناخوشنودیم چرا اصلا در موردش حرف بزنیم ؟ خب تصمیم ندارم دیگر در سال های اتی خودم را در معرض این قدر ناشکری و نکات منفی قرار دهم .

این خواسته برایم ایجاد شد و از خداوند خواستم افراد و شرایطی وارد زندگیم شوند فارغ از نتایج زندگی اشان که روی احساس خوب کلمات زیبا و شکرگذاری تکیه دارند و از صحبت با آنها به نکات آموزنده ای برسم و هر چه در عمل ببینم موفق تر هستند نتایج بهتری هم و تاثیر بهتری هم رویم دارند .

سلام و ممنونم آقای کشوری عزیز.

با آرزوی موفقیت و رسیدن به خواسته های شما از طرف خداوند .

انشالله همه امان بتوانیم از تجربیات و زیبایی ها در هر جایی به بهترین شکل بهره ببریم.