منطق هایی قوی برای «تغییر بنیادینِ باورها»

به نام رب العالمین

روز 102 ام روزشمار من

سلام بر استاد عزیزم

سلام بر مریم جان و تشکر بابت مقالات ابتدای فایل

سلام بر دوستان عزیزم و تشکر بابت کامنت های زیباتون.

من در مورد این سوال استاد و پیدا کردن ترمزهای ذهنی خودم که قبلا در فایل نوشته بودم به مورد جدیدی در خودم رسیدم .

من امروز بعد از خوندن دوباره کامنت های بچه ها در این فایل و فایل اصلی سوال به این باور رسیدم که از زمانی که من پذیرفته ام که من هیچ حقی و هیچ اراده ای برای تغییر دیگران ندارم انگار پاسخ اون سوال برام داده شده.

چون مثلا من ثروت را قبلا از خدا درخواست میکردم تا زندگی دیگران را هم تغییر بدم مثلا کار خیری بکنم و یا فلان مدرسه و بیمارستان ساخته بشه تا من تغییری در زندگی دیگران بدهم.

ولی از زمانی که این باور برام پررنگ شده حدود شاید یک ماه بشه که این باوره داره برام پر رنگ و پر رنگ تر میشه که من فقط و فقط مسئول زندگی خودم هستم و چه بخواهم و چه دوست داشته باشم در تغییر دیگران کاری انجام بدهم نه میتوانم و نه قدرتش را دارم. چه در زمینه مثبت و چه در زمینه منفی من هیچ قدرتی ندارم .

اینکه بفهمم که قدرتش را هم ندارم برام پر رنگتر هم شده.

زندگی ما بر اساس فرکانس های ما است. یعنی هر آنچه من توجه بهش بکنم و بعد از آن، آنچه احساس میکنم اون حس من یه فرکانسی را به جهان میفرسته که سیستم منظم و بی نظیر جهان بر اساس همون فرکانس به من پاسخ میده . پس با درک همین موضوع من چجوری میتونم فرکانس دیگران را تغییر بدم تا خودش نخواد. من چجوری میتونم کانون توجه دیگران را تغییر بدم .

اگه کسی بخواد و در فرکانس مناسب قرار بگیره پس شامل دریافت نعمت های خدا میشه . توسط چه کسی؟ ما نمیدانیم . خداوند دستانش را میفرستد.

حالا یک روز اون دستان خدا میتونه من باشم. اما من فقط دستان خدا هستم نه اینکه من خواستم به کسی کمک کنم.

درک این موضوع خیلی سخته ولی باید تمرین کنیم که اگر داریم به کسی کمکی میکنیم حتما بخاطر درخواست اون شخص از خدا بوده که ما شدیم وسیله ای برای اجابت درخواستش.

پس با حال خوب و احساس خوب زندگی خودمون را بکنیم. هر وقت احساس کردیم باید با یه حس عالی به کسی کمک کنیم چه مادی چه معنوی . اون احساس ماست که به ما میگه چیکار کنیم وقتی اون کار را میکنیم نه منتی سر کسی گذاشته ایم و نه درخواست و توقعی از اون داریم . چون قانون را میدانیم.

این یعنی همون موضوع که استاد میفرمایند : “شماها در فرکانس شنیدن حرف های من بوده اید. من کاری نکردم من صحبت هایم را با عشق میگم حالا هرکسی در فرکانس شنیدنش باشه وارد سایت میشه و اون چیزی را که باید بشنود میشنود‌ . آنچیزی را که باید بخرد میخرد.

اگر در فرکانس مثلا خواندن یک کتابی باشید خدا هدایتتون میکنه به اون کتاب. یا شنیدن یه جمله از یه کسی .

پس من فهمیدم که فقط و فقط باید کار خودم را درست انجام بدم و هر چیزی را برای خودم بخوام و اگر خداوند بخواهد توسط من کاری انجام بشه منو هدایت میکنه به اون کار و من خالصانه اونو انجام میدم چون خودم را وسیله و دست خدا میدونم.

یه مثال واضح اینه من میرم خرید . اینهمه مغازه است ولی خداوند من را دستان خودش میکند برای خرید از مثلا فلانی. اون درخواست داده بوده و من هم طبق درخواست اون واسطه شدم هم خرید کردم و لذت بردم و هم اون طرف خوشحال شده و فروش داشته.

یعنی به همین راحتی میشه اون ترمز غلط سالیان سال خودمون را فقط و فقط با باور اینکه من فقط و فقط میتونم خودم و زندگی خودم را تغییر بدم جایگزین کرد‌

من فقط و فقط خالق زندگی خودم هستم اونم با ارسال فرکانس های خودم.

من وقتی فرکانس رادیو را تنظیم میکنم مثلا به شنیدن رادیو آوا فقط فقط میتونم رادیو آوا را بشنوم و نمیتونم مثلا رادیو اخبار را گوش کنم‌ . حالا ماشین بغلی من دوست داره فرکانسش را تنظیم روی رادیو خبر بکنه منکه نمیتونم بگم تو باید این رادیو را گوش کنی نه میتونم نه قدرتش را دارم . اون تو ماشین خودش سواره.

یعنی شاید داریم توی یک شهر زندگی میکنیم اما مدارهامون متفاوته. درخواست هامون متفاوته. دیدگاهمون و نگاهمون متفاوته.

و تا کسی خودش نخواهد هیچ کسی نمیتونه زورش کنه . نه وظیفه داره و نه قدرتش را داره.

پس من ثروت را برای خودم میخوام حالا با این پول و ثروت اگه رفتم خریدی کردم دارم به درخواست اون طرف پاسخ میدهم . نه درخواست به من بلکه درخواست او به جهان . ولی من دست یا واسطه جهان برای اون شدم بدون اینکه بفهمم و بخواهم.

من کار خودم را میکنم و از خریدم لذت میبرم.

من این آگاهی ها برایم جدیده جدیده . یعنی اون موقع یعنی وقتی پاسخ به اون سوال را داده بودم فقط ترمز را پیدا کرده بودم . اما امروز باور کرده ام که من فقط و فقط خالق زندگی خودم هستم . و اصلا ناراحت کسی نیستم که در چه وضعیتی هست . چون ناراحتی و همدلی من برای اون سودی نداره . چون باید خودش بفهمه و تکاملش را طی کند تا از اون فرکانس تغییر کند. و بعد از تغییر جهان بلافاصله اونرا در مدار مناسب قرار میده.

با درک این موضوع دیگه اگه به کسی کمکی هم میکنم میدونم که من انجام نداده ام بلکه خدای من انجام داده. پس توقع از کسی هم ندارم .

چون دستان خدا خیلی زیاده و من نمیتونم برای خدا دستانش را تعیین کنم. بگم مثلا من ثروت میخوام توسط بابام بهم بده .یا توسط همسرم و یا ….

نه این همون اشتباهه. به من ربطی نداره چجوری و توسط چه کسی.

من فقط درخواست ثروت میکنم من فقط درخواست خونه میکنم و ….

خیلی سخته درک این موضوع. خودم هم که دارم مینویسم الان فقط یه کوچولو درک کرده ام و خوب شده ام . هنوز که هنوزه اینقدر توی ذهنم این و اون میکنم . چون ذهن محدود خودمون را با خدا و آگاهی کل مقایسه میکنیم.

مینا تو چیکار داری چجوری و توسط چه کسی بهت بده. تو درخواستت را بگو و رها کن و بقیه اش را بسپار به آگاهی کل به رب العالمین . اون خودش کارش را خوب بلده . تو دخالت نکن.

من چقدر خوشحالم که این جملات را نوشتم . انگار این من نبودم فقط من دارم تایپ میکنم.

و این ردپا برای خودم و برای دوستانی باشه که به این درک رسیدن و هم مسیر من هستند. خدایا شکرت.

استاد عزیز ممنونم از خدای خودم که شما را در مسیرم قرار داد تا بشنوم کلام خدا را از زبان شما و درک کنم آن چیزی را که الان وقته درک اون مطلب بوده است.

خیلی خیلی دوستتون دارم و سپاسگزارم