منطق هایی قوی برای «تغییر بنیادینِ باورها»

هدیه ی عزیزم کامنت شما چراغی رو در ذهنم روشن کرد که فکر میکنم ترمزی رو پیدا کردم که دوسال و نیمه با منه وهربار ازش ضربه خوردم و هربار هم اینقدر مخفی و حرفه ای ضربه اش رو زده که اصلا نفهمیدم از کجا خوردم.خداااااااای من خداااااای من ..

من الان دو سال و نیمه که با قانون آشنام و دارم رو خودم کار میکنم و چنین باوری بسیار بسیار مخرب رو تو ذهنم دارم ولی دریغ از اینکه یکبار متوجهش بشم.

با خوندن یه قسمتی از کامنت شما برق از سرم پرید

اون قسمتی که گفتین اشتباه منم عجله بود شاید به همین دلیل خیلی دیر تر از خیلیا نتیجه گرفتم.الله اکبر الله اکبر

خداوند دلم بزرگیتو شکر.

حالا چیزایی که تو دفترم نوشتم تا یادم نره عینش رو براتون مینویسم تا بگم که از کجا ضربه خوردم.

هر زمانی که چندروز پشت سر هم روی فایلا متمرکزم و خیلی خوب دارم پیش میرم انگار خودم با دستای خودم همه چیو خراب میکنم یعنی چند روز پشت سرهم همینجوری حسم عالیه همینجوری دارم متمرکز رو خودم کار میکنم و رگباری باورهای مخربمو پیدا میکنم و هی حسم بهتر و بهتر میشه و همینجور نتیجه های خیلی کوچیک کوچیک میگیرم.و خیلی حالم خوبه یهو شیطان میاد دم گوشم زمزمه میکنه که تو که داری عالی پیش میری تو که حست عالیه پس باید خیلی زود نتیجه ی بزرگ بگیری تا حالا که خیلی خوب پیش رفتی بیا از این به بعد بگو من یه نتیجه ی خیلی بزرگ میخوام یه باوری رو پیدا کن که تغییرش یه نتیجه ی خیلی بزرگ بده .منم خام میشم میگم آره راست میگه حتما یه جای کارم میلنگه که با اینکه اینهمه حسم خوبه نتیجه ی بزرگ نمیگیرم حتما من دارم از خدا کم میخوام حتما خودم این باور رو ساختم که باید آروم آروم پیش برم واگه این باور رو با این باور که خیلی زود خیلی خیلی زود جواب خیلی بزرگ بگیرم حتما این اتفاق می افته.و یهو همه چی تغییر میکنه.

و اینجاست که دوباره سقوط میکنم وچون نتیجه ی بزرگ زود وارد زندگیم نمیشه میگم نکنه قانون قانون ایراد داره یا شاید مسیر من اشتباهه و قانون رو اشتباه فهمیدم و به کل به همه چی شک میکنم و این شک و تردید مثل خوره تمام اونچه که براش زحمت کشیده بودم تلاش کرده بودم تا بسازمش میبلعه .درصورتی که نه قانون ایراد داره نه مسیر من اشتباهه نه من قانون رو اشتباه فهمیدم.(البته قسمتهاییش رو نفهمیدم نه اینکه کلا این دوسالو هیچی نفهمیدم).بلکه من ترمزی دارم تو ذهنم که هربار از دوسال نیم پیش تا الان از اینجا و دقیقا مثل هم ضربه خوردم و اون عجله کردنه عجلههههههههههههههه کردن عجلهههههههههه کردن.

باید این باور مخرب رو بکووووبم با مفهموم تکامل تکاملللللللللللل تکاملللللللل و با واژه ی آروم آروووووووووووووم جایگزینش کنم.

همینکه اینارو نوشتم شیطان دوباره در گوشم زمزمه میکنه که اگر قرار بر تکامله پس چرا یه سری ها دارن با سرعت هر چه بیشتر نتیجه های بزرگ میگیرن و همینجور هی دارن پیشرفت میکنن.پس سرعت توی پیشرفت یه سری هارو چجوری توجیه میکنی؟ و جواب من یعنی پاسخ دندان شکن خدای درون من به این شیطان که همین سرعته هم خودش تکامل میخواد.اون یه سری ها هم که با سرعت دارن پیش میرن و هروز نتیجه میگیرن اولش آروم آرم پیش رفتن .دفعه های اول هی آرو م آروم بعد رفته رفته کمی سرعت گرفتن بعد دوبار این سرعتشون هم تصاعدی بیشتر شده و بیشر و بیشترم میشه.پس وسوسه نشو که چرا پس یه سری ها دارن با سرعت بیشتری پیش میرن.تو همین سرعت گرفتنه هم تکامل رو رعایت کن.

خدایا شکرت که پرده از ذهنم برداشتی خداوند دلم شکرت

درپناه الله یکتا شادو ثروتمند باشید❤❤

سلام آقای فلاح عزیز.

واقعا از کامنت زیباتون سپاس گذارم و یقین دارم که این سخن پروردگاره که از زبان شما جاری میشه.وقتی به اون تیکه ی کامنتتون رسید که شما گفتید ما همیشه در حال اظطراریم و رها نیستیم یه لحظه استپ کردم و کامنت رو بستم و با خودم در این مورد فکر کردم واقعا انگار پاسخی بود برای شخص من .اینکه چرا تمرین شکرگذاری دیگه حسو حالمو خوب نمیکنه برام سوال بود تا اینکه من متوجه این نکته در کلام شما شدم که من تمرین شکر گذاری رو صرفا به خاطر خوب شدن احساسم انجام نمیدم بلکه شکر گذاری میکنم تا احساسم خوب شه تا نتیجه ی احساس خوبم رو بگیرم.یعنی من در حقیقت منتظر نتیجه ام یعنی من تو حالت اظطرارم یعنی درحقیقت یه جورایی دارم گرو کشی میکنم.که خدایا من شکرگذری میکنم تا احساسم خوب شه تو هم در عوض به من نتیجه بده.یعنییییییی چقدددر کوته فکری.اولا که خود همین شکر گذاری نعمتیه که خداوند به خاطر لذت بردن من به خاطر ایجاد احساس خوب در من بدون منت این رو قرار داده.بعد حالا من به خاطر این نعمتی که خداوند لطف کرده قرار داده تا من حس خوب بیشتری رو تجربه کنم دارم سر همون خدا منت میذارم که خدایا من دارم شکرتو میکنما حواست هست؟ من شکرتو کردم حالا نوبت توئه که نعمت بیشتر بدی الله اکبر الله اکبر از این باور مسموم.

دوما ما هر چیزی رو در این جهان برای چی میخوایم ؟برای احساسش.قطع به یقین همه ی ما تو زندگیمون چیزایی داریم که روزی آرزمون بوده ولی چرا الان از داشتن اون چیز لذت نمیبریم چون اصلا داشتن اون چیز مهم نیست مهم احساس داشتنه مهم توجه به اون داشته است.اینه که احساس مارو خوب میکنه.چه زمانی میتونم احساس داشتن چیزی رو خودمون ایجاد کنیم زمانی که بهش توجه کنیم و سپاسگذاری کنیم.وگرنه به خودم و به همه قول میدم که یه روزی میرسه که به تک تک خواسته هامون میرسیم و اگه یاد نگیریم سپاسگذاری رو اون روز هم مثل الان فکر میکنیم چیز مهمی به دست نیاوردیم.دقیقا مثل الان که به خواسته های چند سال پیشمون رسیدیم ولی الان فکر میکنیم میگیم نه بابا زیادم این خواسته مهم نبوده.درصورتی که اگه یه فلش بک بزنیم به عقب میبینیم همون روزا هم حس و حال الانو داشتیم میگفیم اگه من به فلان خواسته ام برسم دیگه تمام دیگه آخرت خوشبختیه ولی میبینیم که رسیدیم و خوشبخت نشدیم.چرا ؟ چون سپاسگذار نیستیم.

خداوند دلم سپاسگذارم به خاطر داشتنت

سپاسگذارم آقای فلاح عزیز که بهم تلنگر زدید

در پناه الله یکتا شاد سعادتمند ثروتمند در دنیا و آخرت باشید

سلام هدیه جانم

چقدر لذت بردم از خوندن کامنتت .انگار که خودم این تجربه هارو دارم لمس میکنم.اینقدر این حس واقعی بود برام.این قسمت کامنتت جواب الان من بود که جهان پاداش میده به کسایی که ادامه میدن و نا امید نمیشن. امیدوارم موفقیت هات روز به روز بزرگتر شن که قطعا میشن.و برامون بیشتر بنویسی از نتایج قشنگت

لایق بهترینهایی

سلام شهرزاد عزیزم.

زمانی دارم این کامنت رو برات مینویسم که رفتم تو دل بزرگترین ترسهام و از کار قبلیم که شراکتی بود اومد بیرون و خداوند جانم خیلی سریع منو اجابت کرد و منو وارد مکان کاری که عاشقشم و تخصصمه کرد.

بخدا قسم که این کد چقدررر تو ذهن من مخرب بود و من نمیدونستم.چقدررر من این سالها منقبض بودم از درون و شرمنده و عدم احساس لیاقت داشتم در برابر همسرم به خاطر نداشتن درامد بود.از روزی که این کد مخرب رو پیدا کردم و سعی در تغییر رفتارم داشتم اصلا معجزه پشت معجزه داره اتفاق میفته پولهایی داره به دستم میرسه که به عمرم تجربه نکردم.یه حس رهایی عجیبی پیدا کردم که فقط خدا میدونه.

همین کد مخرب سالها منو از ورود نعمت به زندگیم محروم کرده بود.با اینکه میدونم به استاد میلیادها سال نوری با چیزی میتونم باشم فاصله دارم ولی این حس رهایی چنان قدرت و ایمانی بهم داده که حس میکنم به همه چی میتونم برسم.

ازت ممنونم شهرزاد عزیزم کامنتت باعث شد این موضوع برام یاد آوری بشه چقدرررر احساس لیاقت مهمه.

برای آرزوی بهترینهارو دارم لایق بهترینهایی

سلام آقا مهدی عزیز

بسیار ازتون ممنونم بابت کامنت زیبا و بلند بالا و صد البته مفیدتون.

از وقتی دارم روی دوره ی عزت نفس کار میکنم تازه میفهمم که چقدرررر من ایراد دارم و جای کار.

با خودم میگم منی که فقط از فایلهای رایگان دانلودی اینقدررر نتایج عالی گرفتم خدا میدونه اگر یکسال دوره ی عزت نفس رو کار کنم چه نتایجی بگیرم.چون هنوز جلسه ی سوم هستم و کلییییی از ایراد هامو پیدا کردم و همینطور تمرکزی پیش میرم. امروز صاحب کارم از حقوق ماهی 20 ، 30 میلیونی و حتی بیشتر داشت برام صحبت میکرد.منی که تا همین یکی دوماه پیش آرزوم بود یک میلیون فقط بتونم درآمد داشته باشم الان به این رقم نزدیک شدم.ولی انگار حتی شروع دوره ی عزت نفس یه احساس لیاقتی به آدم میده که همچین نتایجی رو به بار میاره چه برسه به اینکه تمرکزی روش کار کنی و عمل کنی.

وچقدررر زیبا بیان کردید که اون باور اشتباه وقتی رها شد نتیجه ی همون قسمت رو گرفتید.

و چقدددررر زیبا یه موضوعی رو همین الان برام روشن کردید و اونم اینکه استاد چندین بار تو فایلهای رایگانشون گفتن که توی یک شب از یک کارگر معمولی تو کشتی رانی تبدیل شدن به یک سوپر وایزر و جایگاه و درآمدشون از این رو به اون رو شد .همیشه ذهنم نجوا میکرد که ببین این ادم تو یه روز تونسته به همچین موقعیتی برسه ولی تو سه ساله داری رو خودت کار میکنی هیچ نتیجه ی مالی ای نگرفتی. با اینکه میدونستم استاد توی یک شب این نتیجه رو نگرفته و فقط تو لفظ از یه شب استفاده کرده و مدتها روی باوراش کار کرده ولی همین یه دونه لفظ یه شب رو ذهنم علم کرده بود که منو تخریب کنه و حس منو بد کنه.

الانم من همش دارم میگم که من تو دو هفته از یه دستیار ساده تبدیل شدم به یه عروسکار .و همش این دوهفته تو ذهنمه .در صورتی که اصلش اینه که من سه سال تلاش کردم و کار کردم روی باورهام و توی اون دو هفته با رها کردن یک سری باورهای اشتباهم و آزاد کردن انرژی های حبس شده در درونم تونستم پاسخ درخواستهایی که قبلا داده بودم رو بگیرم.

برادر عزیزم براتون آرزوی بهترینهارو دارم. وبازهم سپاسگذارم بابت کامنت خیلی ارزشمندتون که شادی امروز منو چندین برابر کردید.

در پناه الله یکتا