منطق هایی قوی برای «تغییر بنیادینِ باورها» - صفحه 10

استاد سلام.واقعا ازت ممنونم.نمیدونم چطور از خدا و از شما تشکر کنم.اگر تو این مسیر بعد این همه مدت دستاوردی بدست نمیاوردم نتیجه ای کسب نمیکردم امکان نداشت تو این مسیر بمونم من به مسیر ایمان اوردم چون نتیجه گرفتم ازش.هر وقت اراده کردم رو خودم کار کردم نشونه ها از آسمون برام بارید.جوری که واقعا گاها شک میکردم خوابم یا بیدار.چون واقعا نمیشد با ذهن منطقیم براش دلیل بیارم که چطور شد این اتفاق افتاد.انقدر ذوق داشتم که واقعا گاها میخکوب میشدم از نتایج.درسته شما گفته بودین این اطلاعات و آگاهی ها رو به کسی نگین تا اینکه خودش بخواد ولی چیکار کنم گاها انقدر هیجان زده میشدم که دوس داشتم به هر کی میرسم بهش بگم.یه بار دقیقا یادمه یه شاطرو گرفتم و براش این حرفها رو زدم.بنده خدا فقط دهنش باز مونده بود به من نگاه میکرد فکر میکرد دیوانه شدم اما از همه اینها بگذریم میرسیم به ترمزهایی که باید تو زندگیمون پیدا کنیم و اونها رو از مسیر زندگیمون برداریم.حالا من روشی که پیدا کردم برا شناسایی ترمزهام اینه که نگاه به عملکردم میکنم میبینم به چه چیزهایی علاقه دارم چه کارهایی در طول روز میکنم که نشانگر وجود ترمز در باورهای من باشه میبینم شاید نود و پنج درصد به بالا کارهای من روشون ترمز هست که نمیزاره من پرواز کنم از یه جهتی خیلی خوشحال میشم که شناسایی میکنم این ترمزها رو از طرفی واقعا وحشت میکنم که چطور میتونم این همه ترمزو بردارم اونوقت باید واقعا یه جور دیگه زندگی کنم چون همش ترمزه.هر چند که میدونم اینم یه نوع باوره که من وحشت میکنم از دیدن این همه ترمز و ایمان دارم که میتونم همشونو از زندگیم حذف کنم و نکته جالبش اینجاست که نیاز نیست همشو یه دفعه ای حذف کنم تا نتایجو ببینم همینکه شروع میکنم ارام ارام رو خودم کار کردن نتیجه هاش هم ارام ارام میبینم.اما یه نمونه ساده از ترمزهامو عرض میکنم خدمتتون.من عاشق فوتبالم و تو ایران طرفدار پر و پا قرص تیم تراکتورسازی تبریز هستم.وقتی میشینم ترمزهامو پیدا کنم بخودم میگم چرا اینجوری من عاشق فوتبال مخصوصا تراکتور هستم چرا میخوام این تیم قهرمان بشه در جوابش میبینم میخوام قهرمان بشه تا بخودم ببالم برم تو سایت نود بنویسم که میبینید ما ترکها چقدر تیم داریمون خوبه چقدر فوتبالو خوب میفهمیم میبینید چقدر از بقیه قومها برتریم.الله اکبر.پناه میبرم به خدا از دست این باور شرک آلود.یعنی عزت نفس ندارم میخوام عزت نفسمو در اینجور کارها پیدا کنم.این تنها نمونه کوچکی از باورهای مخرب و ترمزهای من بود یه کم که بیشتر و دقیق تر ریز میشم تو کارهام اینقدر ترمزهای ریز و درشتی پیدا میکنم که قبلا گفتم منو به وحشت میندازه میگم اینکارها رو نکنم پس چیکار کنم زندگیم کلا تعطیل میشه اگه اینکارها رو نکنم بازم میگم نود و پنج درصد به بالا باورهای من مشکل داره اما جای امیدواری اینجاست که من یه کوچولو روی باورهام کار کردم انقدر نشونه دیدم انقدر نشونه روشن و دقیق بوده که دوس دارم هیجان پیدا میکنم از دیدن این ترمزها بخودم میگم زندگی واقعا پر از هیجان خواهد شد اگه روی این ترمزهام کار کنم.و بالاخره در کشکمش این وحشت و هیجان همیشه این هیجان از تجربه هایی که کسب کردم پیروز میشه بر وحشتم.ببخشین طولانی شد مطالبم ولی خیلی دوس داشتم بگم. بازم ازتون ممنونم استاد.اول از خدا دوم از شما استاد گل