بچه که بودم، کادوی تولد مهم‌ترین موضوع زندگی ام بود. با این حال در تمام دوران کودکی ام نه خبری از جشن تولد شد و نه کادوی تولد…
اما الان که نگاه متفاوتی نسبت به خودم و مهم ترین موضوع زندگی ام دارم، به خوبی می‌دانم که چرا هیچ خبری از کادو تولد نشد.
آن روزها نمی دانستم، وقتی با حسرت به کادو تولد دوستم نگاه می کنم، یعنی در حال دور شدن از خواسته ام هستم.
نمی دانستم وقتی بخاطر نداشتن چیزی ناراحتم، یعنی در حال دور شدن از آن هستم.
نمی دانستم وقتی درباره خواسته‌ام احساس نگرانی دارم، یعنی در حال دور شدن از آن هستم.
نمی دانستم وقتی به بچه هایی حسادت می ورزم که به راحتی همان چیزی را دریافت می کنند که تمام آروزی من است، یعنی به خواسته ام چسبیده‌ام و نمی دانستم که چسبیدن به خواسته ها مساوی است با دور شدن و فاصله گرفتن از آنها.
مسئله مهم این است که تمام اتفاقات زندگی من وقتی تغییر کرد که، در درون من همه چیز تغییر کرد… وقتی نگاه من به خودم تغییر کرد… وقتی رابطه ام با درون، قلب یا همان انرژی که او را خدا می نامیم را مهم ترین موضوع زندگی ام دانستم و آموختم هرگز به هیچ خواسته ای هر چقدر مهم، نچسبم یا وابسته نشوم.
شما چه نگاهی درباره خودت داری؟
مهم ترین رابطه‌ی زندگی‌ات چیست؟
فارغ از اینکه دیگری شما را دوست دارد یا نه، چقدر خود را دوست داری و ارزشمند می‌دانی؟
فارغ از اینکه دیگری شما را باور دارد یا نه، چقدر خودت را باور داری؟
رابطه‌ی تو با خودت، مهم ترین رابطه زندگی شماست و همه ی چیزهایی که در بیرون از خود تجربه می کنی، از دوستانی که داری، اتفاقات خوبی که تجربه می کنی، رابطهات با پول، رابطهات با عشق و مهم‌ترین ارتباطات زندگی‌ات و همه آنچه که میخواهی داشته‌باشی، نتیجه این رابطه،است. یعنی به اندازه‌ای که این ارتباط در درون خوب است، اتفاقات بیرون هم همانقدر خوب است و برعکس!
پس “به هر شیوه ای که می توانی”، خودت و چیزهای خوب اطرافت را تحسین کن و با اینکار میان ذهنت و روح هماهنگی برقرار کن… به هر شیوه ای که می توانی (با تغییر زاویه دیدتان) به احساس خوب برس و بعد همه ی چیزهایی که به دنبالش هستی، راهشان را به سوی تو پیدا می کنند…
مرتب به خودت یادآور شو که، “تنها کارِ زندگیِ من ایجاد هماهنگی میان ذهنم و روح است” به نحوی که به آرامش و شادی بیشتری برسم.
وقتی آن اطمینان قلبی را داری و آرام هستی، وقتی احساس شعف می کنی یعنی با خودت در صلح هستی. یعنی راه هدایت به سمت نعمت ها و برکت‌ها را باز گذاشته‌ای.
و یعنی تمام خواستنی‌ها به سوی زندگی‌ات در حرکت است.
پس این هدیه را از خودت و زندگی‌ات دریغ نکن
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- دانلود با کیفیت HD240MB20 دقیقه
- فایل صوتی داستان هدیه تولدم18MB20 دقیقه
سلام به همگی
روز نهم سفرنامه ام
من قبلا که به نعمت های دیگران توجه میکردم همش توش گیر میکردم و می گفتم خب چرا من اون و ندارم خب منم می خوامش
و وقتی به رسیدن به خواسته ام فکر میکردم احساس خوبی بهم دست نمی داد
چون اولا رسیدن بهش رو سخت میدیدم چون خودم رو تنها و‌اون خواسته رو بزرگ میدیدم
و دوما اون افرادی که بهش رسیدن رو افراد خاصی میدیدم ( عزت نفس پایین و عدم لیاقت و اینکه خدا رو باور نداشتم )
ولی اینجا یاد گرفتم واسه رسیدن به خواسته هام
لج نکنم ، نچسبم بهشون
یعنی با خودم در صلح باشم
یعنی شکرگزار داشته هام باشم و از خدا بعدش بخوام نداشته هامم به داشته هام تبدیل کنه ( بدون چسبیدن بدون احساس بد )
خدا رو باور کنم و بدونم خدایی که خواسته های کوچکم رو بهم داده بقیه رو بهم میده
چیزی که از صبح بودن با خود یاد گرفتم اینه که
مهم‌ترین مسئله من و‌مهمترین رابطه ام رابطه با خداست اون و‌که درست کنم خود بخود همه چیز درست میشه
خدا رو تو ذهنم مهربان و دهنده بی منت نعمت ها بدونم نه اینکه خدایی که به هر کی که می خواد میده و ….
البته می دونم این پاشنه اشیلم هست و هر وقت خواسته هام دیر میشه حس و خالم عوض میشه
ولی این راهش نیست
باید باور کنم راهش سپاسگذاری
حال خوب
و ایمان و‌حرکت واسه خواسته هامم