نشانه من برای واضح شدن قدم بعدی - صفحه 31 (به ترتیب امتیاز)

یا هادی,کیمیاگر بسیار مراقب بود,چرا که در منطقه نبرد خونین در آنجا جریان داشت,همانطور که پیش می رفتند,پسر جوان سعی داشت به ندای قلبش گوش دهد.کار آسانی نبود,پیش از این قلبش آماده تعریف حکایاتش بود,ولی اکنون این گونه نبود,بعضی اوقات قلبش ساعتها از غم واندوهش میگفت وزمانی دیگرآنقدر از طلوع خورشید به هیجان می امد که پسر جوان مجبور بود در نهان گریه کند.وقتی قلبش با پسر جوان از گنج حرف میزد,سریعتر می تپیدوهنگامی که دیدگان جوان در افق بیکران صحرا گم میشد,آرام می گرفت.اما هرگز خاموش نبود,حتی اگر جوان هیچ حرفی با کیمیاگر نمی زد.آنروز وقتی چادر می زدند,پسر جوان پرسید:”چرا باید به ندای قلبمان گوش دهیم؟”-“چون هر جا قلبت باشد,گنجت هم همانجاست”.پسر جوان گفت:”قلب من بی تاب است,رویا میبیند,هیجان زده است وشیدای یکی از دختران صحراست,از من دائما سوال میکند وشبهاوقتی به محبوبم فکر میکنم,خواب از چشم من می رباید”.-خب این خیلی خوب است.قلب تو زنده است.به حرفش گوش بده…سه روز بعدبه چند مرد مسلح برخوردندوعده ای را هم در افق دیدند.قلب جوان شروع به صحبت کرد درباره ترس میگفت.برای پسر جوان حکایاتی از روح جهان تعریف کرد,حکایت مردانی که به دنبال گنجشان می گشتند,ولی هرگز موفق به یافتن ان نشدند,گاهی جوان رااز این فکر که ممکن است به گنجش نرسد یا در صحرا بمیرد,به هراس می انداخت.گاهی نیز میگفت دیگر راضی شده,که تا همین جا هم یک عشق وچندین سکه زر یافته است.پسر جوان به کیمیاگر گفت:”قلب من خیانت کار است,نمی خواهد به راهم ادامه بدهم”.کیمیاگر پاسخ داد درست فهمیدی,طبیعی است که از مبادله ی هر آنچه که به دست آورده ایم با یک رویا بترسیم.”پس چرا به حرف قلبم گوش کنم؟”چون هرگز نمی توانی ساکتش کنی وحتی اگر وانمود کنی که حرف هایش را نشنیده ای,باز هم همیشه در سینه ات خواهد بود وافکارت را درمورد جهان وزندگی,مدام برایت تکرار میکند,حتی اگر خیانتکار باشد؟خیانت,ضربه ایست که انتظارش را نداری,اگر قلبت را خوب بشناسی,هرگز در این کار موفق نمیشود.چون رویاهاو آرزوهایش را خواهی شناخت وخواهی فهمید که با انها چه کار کنی.”هیچ کس از قلبش نمیتواند فرار کند.برای همین بهتر است,آنچه را که قلبت میگوید بشنوی.بدین صورت هرگز ضربه ای را دریافت نمیکنی که انتظارش را نداشته باشی;در صحرا پیش می رفتند,پسر جوان همچنان به ندای قلبش گوش میداد,به تدریج با سهل انگاری ها وحیله های قلبش آشنا شد وآن را همانگونه که بود,می پذیرفت.دیگر نمی ترسیدونیاز به برگشت به واحه رابه فراموشی سپرد.زیرا یک روز عصر قلبش به اوگفته بودکه خوشحال است:”اگر گاهی اعتراض میکنم,به خاطر این است که قلب یک انسان هستم وقلب آدمهااین طوری است.آدم ها از اینکه به دنبال مهمترین رویا هایشان بروندمیترسند,زیرا تصور میکنندلایق آن نیستندیا نمیتوانند به انها تحقق بخشند.ماقلبها فقط با فکر از دست دادن محبوبمان می میریم.از ترس اندیشیدن به لحظه هایی که میتوانستندزیبا باشند ونبودند.یا گنجی که ممکن بود پیداشود,ولی پیدا نشد,میترسیم.زیرا وقتی این حوادث اتفاق بیفتد,بسیار رنج خواهیم برد…به کیمیاگر گفت:”قلب من از رنج میترسد”.-“به قلبت بگو ترس از رنج کشیدن,از خود رنج کشیدن بدتراست.واینکه هیچ قلبی که در جستجوی رویایش باشد,هیچ گاه دچار رنج نمیشود,چون هر لحظه ای که به دنبال گنج میرود,لحظه ملاقات باخداوندوابدیت است.پسر جوان به قلبش گفت:”هر لحظه ی جستجو,لحظه ی رویارویی با خداست.”..قلبش چیزهایی راجع به روح جهان گفت.قلبش تعریف کرد که انسان خوشبخت,انسانی است که خداوند را درون خود دارد ومیتوان خوشبختی را در یک دانه شن صحرا پیدا کرد,همانگونه که کیمیاگر گفته بود.چون هر دانه شن.لحظه ای از آفرینش است وکائنات میلیونها سال صرف خلقت ان کرده است.قلبش گفت:”هر انسانی بر روی این کره خاکی در انتظار گنجش است.ما قلبها به ندرت درباره آن گنج هادصحبت میکنیم,چون انسانهای دیگر نمیخواهند ان را پیدا کنند.تنها با کودکان در مورد انها صحبت میکنیم.سپس می گذاریم زندگی هر یک از انها به سمت سر نوشت خویش حرکت کند,اما متاسفانه عده کمی راهی را که جلوی پایشان گذاشته می شود را دنبال میکنند.راهی که به سوی افسانه شخصی انهاودر نتیجه سعادت وکامیابی است.اکثرا دنیا را مکانی ترسناک میبینند وبه خاطر همین جهان به چیزی جز ترس تبدیل نمیشود.آنگاه صدای ما قلبها نرم تر ونرم تر می شود.ما هرگز از سخن گفتن دست نمیکشیم,ولی امیدواریم حرف هایمان شنیده شود;نمیخواهیم آدمها به خاطر پیروی نکردن از قلبهایشان رنج بکشند.جوان از کیمیاگر پرسید:”چرا قلب آدم به او نمی گوید که از جستجوی رویایش دست بکشد؟”-“چون این کار باعث میشود که قلب بیشتر رنج بکشد.وقلبها رنج کشیدن رادوست ندارند”.از ان موقع به بعد…پسر جوان قلبش را درک میکرد.از اوخواهش کرد که هرگز ساکت نشود,از قلبش خواست وقتی از رویایش دور میشود,به نشانه خطر در سینه اش فشرده شود.سوگند خورد که هرگاه صدای خطر را بشنود,به پیام آن توجه کند.کیمیاگر فهمید قلب جوان به روح جهان باز گشته است.(توجه به نشانه ها),,,آیا چیزی هست که باید بدانم؟”قبل از اینکه به رویایت دست پیدا کنی,روح جهان هر چیزی را که در طول سفر آموخته ای,امتحان می کند.این کار رابه خاطر بد خواهی نمیکند,بلکه به این خاطر انجام میدهد تا علاوه بر دستیابی به رویا هایمان,بتوانیم در درسهایی که در مسیر رویا یمان آموخته ایم,استادشویم….این همان چیزی است که در زبان صحرا آنرا “مردن از تشنگی درست در لحظه ای که نخلستان را در افق ظاهر میشود”مینامند,,,آب کم جو,تشنگی آور به دست,تا بجوشد آبت ازبالاوپست…یک جستجو همواره با شانس تازه کار شروع میشود وبا آزمون سختی از برنده,به پایان میرسد.پسر جوان به یاد ضرب المثل قدیمی سرزمینش افتاد که میگفت:”سپیده,درست بعد از تاریک ترین ساعات شب فرا میرسد.”…اندکی صبر,سحر نزدیک است…راههای خداوند خردمندانه اند وچاره های او حکیمانه,خدایا شکرت,یا رفیق پسر جوان وقلبش دوست شده بودندو حالا هیچ کدام از انها نمیتوانست,به دیگری خیانت کند.به قلبت اعتماد کن,”همه چیز یگانه است.”(کیمیاگر)