جهت دهیِ آگاهانه به کانون توجه - صفحه 37

سلام استاد جان و مریم جان عزیز

سپاسگزارم از شما دو فرشته که خالصانه و عاشقانه این آگاهی ها رو نشر میدین

سپاسگزارررم

دیروز در فایل نشانه ی من ، از زبان مریم جان هدایت شدم که بیام و تمام فایل های توانایی تشخیص اصل از فرع رو ببینم و ان شالله که درک کنم اصل چیه و بتونم در زندگیم به اصل عمل کنم

و البته میخام هرروز یک فایل زندگی در بهشت رو هم ببینم ، تا در عمل اصل قانون رو بهتر درک کنم و

متوجه ی کج فهمیام بشم

یادآوری این موضوع خیلی خوبه که قانون جذب یک چیزی که ما تازه کشفش کرده باشیم و قبلا وجود نداشته بوده و … نیست ،

بلکه این قانون رو افراد بزرگی مثل امام علی و مولانا و .. میدونستن و بهش عمل کردن و تازه مثلا مولانا این همه در اشعارش هم توضیح داده

حالا قانون چیه ؟

اینه که

تو به هرچی توجه کنی ، ریشه اش رو در زندگیت به وجود میاری

توجه یعنی چی ؟

یعنی فکر کردن … صحبت کردن … نوشتن … شنیدن …

باید حواسم باشه که دارم به کدوم ویژگی افراد فکر میکنم و در موردش با بقیه صحبت میکنم ..

حالا مثال پول از کجا بفهمم که دارم به پول فکر و توجه میکنم یا به نبود پول

این از احساس من مشخص میشه

وقتی مثلا برای برادر کوچیکم یک خوراکی میخرم بعدش چ فکری تو سرم میاد ؟

اینکه کاش با کارت بابا میخرید و از حساب من کم نمیشد ؟

یا اینکه خوشحال میشم از اینکه دارم اینکارو انجام میدم و یاد کودکی خودم بیوفتم که چقدر این حس قشنگه ، زمانی که ی فردی برات ی خوراکی میخرید و چقدر خوشحال میشدی و خداروشکر که من تو این سن میتونم دلیل خوشحالی باشم و این ثروت رو داشته باشم شکررر

اگه اجازه بدم فکر اولی بچرخه توی ذهنم احساسم بد میشه

حس کمبود پیدا میکنم و …

و حالا توی هر موضوعی من میتونم خودم انتخاب کنم که به کدوم قسمتش توجه کنم

یا تو مثال روابط ، من خواسته م رابطه عاشقانه س ولی

وقتی رابطه ۲ نفر رو میبینم ته دلم چ احساسی دارم ؟

آیا از جدا شدن و کات کردنشون خوشحال میشم ؟

اگه خوشحال میشم پس معلومه من دارم به کمبود فرد خوب توجه میکنم و فکر میکنم چون افراد اینطوری و خوب کم هستن پس وجود این رابطه شانس رابطه خوب من رو داره کم میکنه پس چ بهتر که کات بشه

ولی وقتی یک رابطه ی خوب رو میبینم و ته دلم لذت ببرم و ذوق کنم که چقدر یک رابطه میتونه خوب و دلنشین باشه و حتی از آشتی دو فرد حس خوبی بهم منتقل بشه ، پس معلومه که من ته ذهنم اینه که آدمای خوب زیادن

و روابط خوب دلخواه برای من زیاده

و این حس فراوانی منو آروم میکنه و نمیزاره که بخوام حرص بزنم و عجله داشته باشم و نگران باشم

خداروشکر بابت این افکار قشنگ

باید به جایی برسم که حتی در دل یک جنگ هم ارامش داشته باشم

همین چند دقیقه ی پیش اتفاقی افتاد که من باید تصمیم بگیرم میخام به کدوم روی اتفاق توجه کنم

مادر و پدرم برای کاری رفته بودن بیرون و الان که ساعت ۳.۴ هست برگشتن و من انتظار داشتم که غذایی گرفته باشن برای ناهار

ولی خب اینکارو نکردن و ناهار اسفناج دیشب رو داشتیم

اولش ذهنم میخواست ناراحتم کنه که اونا وظیفه داشتن ناهار بگیرن و .. و تاجایی هم موفق شد چون وقتی مادرم سوال کرد که ناهار خوردی یا نه من با لحن خشکی گفتم نع و گفت بیا اسفناج هست من داشتم عصبانی میشدم که مگه خودم نمیدونم و …

ولی بعد به خودم اومدم و گفتم این که یک موضوع کوچیکه و تو باید بتونی ذهنتو کنترل کنی

من عاشق اسفناجم ولی چرا الان نمیتونم حس خوبی داشته باشم ؟

این انتظاراتی که ذهنم برام ساخته باعث این شده

و منی که عاشق آزادیم و بارها تکرار کردم که نه کسی مسئول منه و نه من مسئول کسی

و هرکاری که برام کنن از رو عشق و لطف بوده و سپاسگزارشونم

و هرکاری کنم هم از رو عشق و علاقه س نه وظیفه

پس چرا الان دارم اینطوری فکر میکنم ؟ چون ۷۰ % مواقع برامون غذا خریدن الان دیگه وظیفه میبینی ؟؟؟

اصلا تو خودت میتونستی بری و یک غذای خوب برای خودت درست کنی شکر خدا که همه چیز هم تو خونه هست

و الان احساسم برگشت و میخام برم با عشق غذامو بخورم و سپاس گزار مادر عزیزم باشم که دیشب این غذا رو اماده کرده

و خداروشکر که غذای سالم و پر از ویتامینی دارم به بدنم میرسونم

و الان یک ایده ای پیدا کردم برای خوشمزه تر کردنش خداروشکررر

و ان شالله که بتونم همیشه به این قانون عمل کنم

و بیام از نتایج قشنگم بنویسم

بووس به کله همتون