جهت دهیِ آگاهانه به کانون توجه - صفحه 70

سلام خدمت همراهان گرامی در سایت عباس منش دات کام.

این فایل حکم مرور قانون رو برای من داره. چه قانونی؟ اینکه ما در هر لحظه داریم به جهان فرکانس‌هایی رو ارسال می‌کنیم و جهان بر طبق این فرکانس‌ها داره اتفاقات، آدم‌ها، شرایط، موقعیت‌ها و .. رو وارد زندگی ما می‌کنه. داستان فرکانس فکرها نیستند. یعنی اینطور نیست که به پول فکر کنی پول وارد زندگیت بشه، جنس فکر مهمه یعنی توجه مهمه. به کمبود پول فکر می کنی یا به بودن پول؟ به نداشتن روابط عاطفی فکر می کنی یا به بودن روابط عاشقانه؟ به نبود عزت نفس فکر می‌کنی یا بودن عزت نفس؟ داری شکایت می‌کنی بابت نداشتن خواسته‌هات یا به خاطر وجود آن خواسته از قبل سپاسگزاری؟ جنس توجه ما داره اتفاقات رو ایجاد میکنه. چطور بفهمیم چجور داریم توجه می‌کنیم؟ باید به احساساتمون نگاه کنیم. اگه داریم غصه می‌خوریم یعنی به نبود خواسته توجه می‌کنیم. اگه می‌ترسیم نشون میده داریم از زاویه‌ای به خواسته نگاه می‌کنیم که درست نیست و این ترس رو ایجاد کرده. اگر ناامید هستیم هم همینطور. اگه نگرانیم یعنی توجه منفی هست. اگر به طور مداوم ترس، نگرانی، غم و… داریم یعنی باورهامون ایراد داره که این جنس توجه رو تکرار می‌کنه. ارسال این نوع فرکانس‌هایی که با احساس بد هست نتیجه اش میشه بدبختی ناراحتی و اتفاقات بد بیشتر. اما اگر احساسمون امیدواری هست، اگر احساسمون شادی هست، اگر احساسمون اطمینان هست، اگر احساسمون یقین هست، اگر احساسمون عشق هست، اگر احساسات خوب داریم یعنی کانون توجه‌ ما مطابق با خواسته‌هاست و باورهایی رو داریم تقویت می‌کنیم که فرکانس مثبت به جهان ارسال میکنه و اتفاقات خوب رو وارد زندگیمون میکنه. پس داستان از این قرار نیست که بریم یک گوشه بشینیم فکر کنیم تا خواسته‌ها وارد زندگیمون بشه، نه باید کانون توجه رو به شکلی تغییر بدیم که احساس خوب در ما ایجاد بشه و وقتی این کار رو انجام میدیم خود به خود اتفاقات، آدم‌ها، ایده‌ها و شرایطی وارد زندگیمون میشه که نتیجه‌اش میشه خوشبخت تر شدن و رسیدن به خواسته‌ها.

با یک بار درست توجه کردن اتفاق خاصی نمی‌افته همانطور که با یکبار بد توجه کردن اتفاق خاصی نمی‌افته. فرکانس غالب اتفاقات رو بوجود میاره. یعنی چی؟ یعنی اگر مداوم داری کانون توجه مثبت رو تکرار می‌کنی و احساسات خوب پیوسته ایجاد می‌کنی اتفاقات خوب برات می افته و اگر به صورت مداوم کانون توجه منفی داشته باشی و احساسات بد پیوسته داشته باشی اتفاقات بد برات می‌افته. در قرآن هم به این موضوع اشاره شده که کسانی که در هر لحظه به غیب ایمان می‌آورند و مداوم به خدا توجه می‌کنند و از روزیشون مداوم انفاق می‌کنند افرادی هستند که تقوا دارند و هدایت می‌شوند.

قانون جذب یک کشف جدید نیست بلکه کسانی که بزرگان کشور ما و کشورهای دیگه جهان هستند این قانون رو در گذشته می‌دانستند و می‌تونیم از طریق اشعارشون، کتاب‌هایی که نوشتن و … پی ببریم که این قانون رو میدونستند. بنابراین این قانون یک راز نیست بلکه بسیاری از افراد موفق جهان این رو میدونستند و ازش استفاده می‌کردند و خیلی باز هم در موردش صحبت کرده اند. یکی از واضح ترین کتاب‌هایی که در مورد قانون جذب صحبت کرده قرآن هست که در خانه‌ی اغلب افراد مسلمان هست که در مورد قانون جذب و باورهایی که اگر داشته باشیم اتفاقات خوب برامون می‌افته صحبت کرده. (مثل باورهای توحیدی) و در مورد باورهایی که باعث بدبختیمون هم میشه و عذاب میکنه ما رو هم صحبت کرده (مثل باور های شرک آلود) و این خودش نشون میده که قانون جذب یک راز پنهان نبوده که افراد بتونن قایمش کنند.

باید قانون جذب رو درست درک کنیم. باید ببینیم در هر لحظه از زندگیمون داریم به چه چیزهایی توجه می‌کنیم. اگر داریم به بیماری توجه می‌کنیم بیماری رخ میده. اگه به سلامتی داریم توجه می‌کنیم سلامتی در زندگیمون گسترش پیدا میکنه. اگر به فقر توجه می‌کنیم فقیر تر میشیم، اگر داریم به وجود و فراوانی ثروت و پول توجه می‌کنیم ثروتمند تر میشیم. اگر داریم به این فکر می‌کنیم که آینده سخت تر میشه بدبخت تر میشیم داریم اینو گسترش میدیم اگر باور کنیم که آینده ما درخشان هست و هر روز اتفاقات خوب بیشتری می افته و هر روز پیشرفت بیشتر خواهیم داشت از همین جنس رو تجربه میکنیم. اگر به تک تک پیشرفت هامون توجه می‌کنیم و اونها رو مینویسیم و خوشحالیم داریم از این جنس اتفاق رو بیشتر و بیشتر میکنیم اما اگر غر میزنیم شکایت میکنیم و میگیم چرا من پیشرفت نمی‌کنم؟‌ چرا من خوب نمیشم؟ چرا اوضاع درست نیست؟ چرا قانون جواب نمیده یعنی داریم از همین جنس اتفاقات ناخواسته رو ایجاد می‌کنیم. به طور کلی باید حواسمون باشه که در طول شبانه روز داریم به چه چیزهایی توجه می کنیم؟ به اخبار توجه می‌کنیم که اغلب منفی هستند یا به اتفاقات خوبی که در زندگیمون افتاده؟ در این لحظه یا در گذشته؟ داریم با آدم‌هایی میگردیم که از منفی‌ها صحبت می‌کنند؟ یا داریم کتاب‌هایی رو میخونیم که ایمانمون رو تقویت می‌کنه؟ یا تجسماتی رو انجام میدیم که احساس خوبی بهمون میده و آینده دلخواهمون رو ایجاد میکنه؟ داریم چطور از این ذهن استفاده می‌کنیم؟

خود من فردی هستم که با اینکه قانون رو بسیار تمرین کردم به دلیل عدم مرور قانون دارم احساس می‌کنم که زدم جاده خاکی و دارم به ناخواسته‌ها توجه می‌کنم. یعنی حواسم نیست که در هر لحظه دارم به چیزی توجه می‌کنم. یعنی در شرایط روحی خاصی که قرار میگیرم و به قولی حوصله‌ام که سر میره میرم شروع می‌کنم به مطالعه‌ی صحبت های افرادی که در حال شکایت از زندگی هستند. یا میرم تو سایت‌ها و برخی اخبار رو پیگیری می‌کنم. میگم برم ببینم افراد چی میگن؟ دنیا چه خبره؟ چرا به ورودی‌های ذهنم توجه نمی‌کنم؟ این کانون توجه فعلی من هست که آینده من رو رقم میزنه پس من باید کانون توجه‌ام رو روی چیزهای خوب بگذارم. درسته که در گذشته خیلی خوب به قانون عمل کردم ولی اگر میخواهم نتایج خوب تو زندگیم پایدار بمونن باید کانون توجه‌ام رو در این لحظه مدیریت کنم تا آینده ام هم دلخواهم باشه. باید به چیزهایی توجه کنم که به من احساس خوبی میده. شاد ترم میکنه، امیدوارترم میکنه، خوشحال ترم می‌کنه، احساس ارزشمندی بیشتری بهم میده.

از خدا میخواهم که به من و به همه‌ی دوستان عزیزم کمک کنه که بتونیم قانون رو در زندگیمون به شکل عالی که البته تکامل میخواد اجرا کنیم. یکی از اون کارها این هست که فایل‌های مفید سایت رو ببنیم و در موردشون کامنت بنویسیم و ردپامون رو ثبت کنیم و سپس کامنت دوستان دیگر رو بخونیم و تکرار کنیم که به صورت ریشه‌ای باورهامون تغییر کنه.

دوستتون دارم.