در دنیایی که «هر لحظه بازخورد فرکانس‌های‌مان را وارد زندگی‌ما می‌کند»، هر روزمان می‌تواند نوروز باشد اگر:
“احساس خوب داشتن، شادی و آرامش” را اولویت مهم زندگی قرار دهیم و به جز این، هیچ چیز را جدی نگیریم.
کافی است هر ناخواسته ای را در اطرافت نادیده بگیری
کافی است بجای مرور مشکلات در ذهنت و نگران بودن درباره آن‌ها، به هر شکلی که می‌توانی، زیبایی‌های اطرافت را تحسین کنی. خواه تحسین یک فرد باشد یا یک موضوع.
کافی است، از توضیح دادن درباره مشکلات، ترس‌ها، نگرانی‌ها یا افرادی که موجب ناراحتی‌ات شده‌اند، دست بکشی
کافی است باور کنی که هراتفاقی، به نفعت است.
کافی استبه یاد بیاوری که، خداوند بزرگ‌ترین حامی‌ات است و با مرور این موضوع، ذهنت را ساکت کنی.
هیچ چیز سمّی تر از این نیست که بگویی:
وقتی می‌گویی:
«اگراین اتفاق رخ دهد، اگر این فرد از زندگی‌ام بیرون رود، اگر این آدم وارد رابطه‌ام شود، اگر به این خواسته برسم، اگر این تغییرات در وضعیت مالی‌ام رخ دهد و … ، آنوقت احساس خوبی خواهم داشت، لذت خواهم برد و شاد خواهم بود…»، با سرعت تمام، در حال دورشدن از برکت‌های زندگی هستی.
پس همین حالا تمامی این اگرها را متوقف کن.
زیرا، وابسته دانستن «شادی‌ات» به «تغییر وضعیتی که هیچ کنترلی بر آن نداری» و به تأخیر انداختن تجربه شادی، مثل خوردن یک سمّ کشنده است.
«شادی»، طبیعی‌ترین حالت وجود توست. یعنی تنها حالتی که ثروت، نعمت و هر آنچه اتفاق خوب می‌‌نامی، دسترسی داری.
تنها راه تجربه طبیعت خودت، کنترل ذهن به وسیله کنترل کانون توجه و تمرکز بر نکات مثبت است.
وقتی کنترل ذهن را مهم‌ترین کار زندگی‌ات بدانی،وقتی احساس خوب داشتن و ایجاد هماهنگی میان ذهن و روح را، مقدم بر انجام هر اقدام عملی دیگری بدانی، معجزه رخ می دهد و تمام آنچه به دنبالش بودی، تمام آن اتفاقات، موقعیت‌ها، آدمها و فرصت‌ها که می‌خواستی، راهشان را به سوی زندگی‌ات پیدا می‌کنند.
ایجاد هماهنگی میان ذهنت و روح، موجب وصل شدن تو به ایده‌ها و راهکارهایی می‌شود که مؤثر تر و کارامدتر از راهکارهای هزاران نفری هستند که، این هماهنگی را ایجاد نکرده‌اند.
یادت باشد که این یک قانون است: احساس خوب = اتفاقات خوب.
منتظر خبرهای خوب‌تان هستم.
- نمایش با مدیاپلیر پیشرفته
- دانلود با کیفیت HD217MB18 دقیقه
- فایل صوتی هدفی انگیزه ساز برای امسال انتخاب کن16MB18 دقیقه
بنام دگرگون کننده قلبها
بنام تغییر دهنده حال واحوال
سلام،
سلامی به تازگی برگهای فسفری درختان و گیاهان و طبیعت،
به استاد خوبم،دوست داشتنی ترین استادی که خداوند برایم معرفی کرده است.
خالص‌ترین و بی ریاترین و توحیدی ترین .
استادم! عاشقت هستم.
بد جوری به قلبم نشسته‌ای.
مخصوصاً با وقتی اون باورهای توحیدی را با اون انرژی بالا و های بیان می‌کنی دلم می‌خواد بترکد.
استاد!
نزدیک 50روز از آغاز سال 1402 گذشته چنان این سفر به من خوش می‌گذرد، که فکر می‌کنم هنوز تازه اول راهم برای امسالم.
خداراشکر امروزم هوای مشهد مثل اوایل فرودین ابری و بارانی و سرد خواستنی با نم نم باران عاشقانه است. از اون بارونهای که در روزهای فروردین ماه و اوایل پاییز در شمال ایران و میان اون جنگلا و میان اون درختان توسکا و توت می‌بارد.
از اون بارونهای که وقتی روی صورتت می‌نشیند (برخورد نمی‌کند) احساس عشقی عجیب، احساس لمس عاشقانه و دوست داشتنی می‌دهد.
راستی چی کسی دارد عشق می‌ورزد؟
چه کسی می‌گوید؟ ای جانم؟
چه کسی می‌گوید؟ آفرین
چی کسی می‌گوید؟ نوش جانت؛ گوارای وجودت؛
این را برای تو مسخر کردم.
بچش که از این دست نعمت‌ها و ثروت ها و بهشتها باز دارم. دارم و بی‌شمار هم دارم. دارم و برای هر کس بخواهد هم دارم. دارم و برای همه خصوصی هم دارم.
آخه استادم!
یک پار نزدیک خونه ما هست.صبحها که برای ورزش می‌روم، هیچکس بجز من اون ساعت اونجا نیست. من هم احساس یک حدود 5 هکتاری خصوصی را دارم که به غیر از بادغبان‌ها و نگهبان هیچکس دیگه ای نیست. من هم با احساس لذت و تملک به تمام نقاط پارک سرک می‌کشم.
راستی ،
استان جان!
الان موقع توت هم هست. خداراشکر توت ها هم رسیده و شیرین …
خلاصه،
من ذره‌ای از این زیبای هستم که خداوند آفریده است.
همه چیز خداوند است.
خواسته‌هایم را خودش طرح می‌کند.
خودش می‌گوید چگونه بیان کنم.
من فقط فقط در پیش گاهش با لوازم وامکانات که داده می‌نویسم و عرضه می‌کنم.
خودش تعهد کرده است.
خودش هم عرضه می‌کند. یعنی خودش می‌بخشد.
من فقط می‌گویم. آخه من در ملک اوهستم. به هر طرف که نگاه می‌کنم، همه ثروت ها ونعمت ها و لذت ها که از اوست.
بینهایت زیاد ، بینهایت خواستنی.
خدایا!
من به هر خیری که از تو برسد ، محتاجم.
چه قانون زیبای هست،این قانون رهایی .
چقدر زیبا است پناه خداوند.
در پناه غفور ورحیم شاد و ثروتمند و آرام باشید.
این چله تحول زندگی من از سفرنامه عاشقی است.