پشت صحنه سایت استاد عباس منش | قسمت 1 - صفحه 4

سلام استاد عشقم، سلام استاد قشنگم،

خدایا شکرت چه قدر ذهن منطقیم باورهای سیمانی و زهواردررفتش کمتر شده و داره بی محابا عشق میورزه،

استاد چه قدر الان بیشتر دوستتتون دارم چون یه عالمه افزایش مدار وفرکانس پیدا کردم و دیگه شمارو هی از منظر ومنطق ذهنم نگاه و واکاوی نگاه نمیکنم

اولش فایل رو تصویری دیدم و بعدش صوتی به خاطر این صوتی رو گوش میدم چون تمرکز بیشتری دارم ولی انگار اون تصویریه تاثیر گذاریش چندین برابر بود چون برقِ چشای قشنگتون رو دیدم که چه جوری از ته قلبتون نثار ابراهیم عزیز و در واقع نگهبان این باغ بهشتی میکردید، یه هو دلم رفت و گفتم وای یعنی میشه منم به این مرحله برسم و این نگاه زیبا و الهی استاد نصیبم بشه چون فقط این برق رو یه بار دیگه موقعی که داشتید مایک عزیزم رو می بردید مدرسه و چه جوری با تمام وجود اون رو غرق بوسه میکردید و از شدت عشق الهیتون به اون تمام چشاتون میدرخشید و برق میزد

چه قدر صدای مدیر فنی مون زیباست چه قدر انرژی بخشه چه مثال های زیبا و به جایی

ایراهیم عزیز منکه اصلا به جز سایت استاد جایی عضو نیستم ولی واقعا میخوام خیلی ازتون تشکر کنم چون برا منِ ناوارد که خیلی خیلی به تکنولوژی و این حرفا علاقه نداره اینقدر اینجا و اپلیکیشنی هاش جداب و لذت بخشه که هروز یه درس جدید، یه مهارت جدید، یه خلاقیت جدید به سایت اضاف میشه و آدم اصلا احساس تکراری بودن ویکنواختی بهش دست نمیده، اصلا رشد رو به افزونش کاملا هویدا و واضحه

ممنون که اینجوری هم خودتون رو دارید گسترش میدید و هم باعث رشد و گسترش ما میشید

وچه قدر الان الگوی عملی شدید برای بچه های سایت که دنبال منطق و نمونه هستن برای فکت دادن به ذهنشون تا بگن ببین دیگه اگه ابراهیم تونسته پس میشه

فقط به قول شما حرکت میخواد عزت نفس میخواد رفتن به دل ترسها و ناشناخته‌ها میخواد و بقیش دیگه تو مسیر آرام ارام گفته خواهد شد

چه قدر وقتی که داشتید اون جنگل اولیه پردایس رو با ورود اولیه به سایت مقایسه میکردید با اون مثال های عالی و بینظیر ودلچسبتون، باهاتون همزاد پنداری کردم و چه قدر شجاعتتون رو تحسین کردم

واقعا اولش احساس ترس و نجواها نمیزاره ولی وقتی وارد میشی تازه میبینی وای چه قدر لذت بخش بود ومن خبر نداشتم

اره استاد عزیزم تمام این کامنت رو درحالی مینویسم که روی تخت بیمارستان دراز کشیدم و دارم درد الهی و شیرینی که خداوند در مسیر حرکت به علایق و تواناییهام نصیبم کرده رو باتمام وجود و عشقم تحمل که نه زندگی میکنم

چون یاد گرفتم مثل یه ادم تشنه و توحیدی فقط در حال پیشرفت و بهبود دائمی باشم و هیچ چیزی من رو از اهداف و خواسته هام متوقف نکنه

استاد اون موقع ها که تو دوازده قدم میگفتید که بچه ها وقتی دارید رو خودتون کار میکنید و احساستون خوبه هر اتفاقی تاکید میکردید هراتفاقی بچه ها هر اتفاقی که تو این مسیر براتون بیفته یقین داشته باشید که در راستای رشد وپیشرفت شماست و خیلی باید کنترل ذهن قوی داشته باشید حتی اگر اون اتفاق به ظاهر ناخواسته ای باشه و شما منطقش رو متوجه نشید و یقین داشته باشید که صدر درصد درش خیری برای شماست واقعا و از ته قلبم متوجه نمیشدم ولی وقتی واقعا و به طور ملموس تو این موقعیت گیر افتادم تازه فهمیدم که وای چه چالش سختی چه قدر کنترل ذهن سخته تو شرایط به ظاهر ناخواسته

آخه استادم من بعد از دوره دوازده قدم و عبور از یه پیله سخت ومحکم و واکاوی ذهن و روحم تونستم یه کم تو مسیر دریافت الهامات بهتر بشم شجاعت و جسارت به خرج بدم و برم دیگه تمرکزی وصد درصد روی تواناییها و علایقم کار کنم و گفتم نگران نباش ،به همراهش با بهبود باورهای ثروت آفرین بالاخره این یکی رو هم شکست میدی و با اطمینان و یقینی که الان داری صدرصد پول ونعمت وثروت فراوان ارام ارام و تکاملی هم باهاش میاد

ولی استاد درست در زمانیکه که در مسیر علایق و استعدادهام وتواناییهام داشتم قدم برمیداشتم و تمرکزی این مسیر بهبود مستمر رو طی میکردم ناگهان با یه آسیب همه چیز متوقف شد ومن یه هو هاج واج و ناراحت خودمو باختم و از هم فروپاشیدم اولش انگار با پتک زدن رو مخم و کلا تو شوک بودم

اره استاد من شاگرد شما بودم و کنترل ذهنم رو کاملا از دست داده بودم درست درزمانی که در قله موفقیت و رسیدن به نتیجه بودم ناگهان همه چی مثل یک کابوس متوقف شد و من ماندم و خدا

وای استاد همش میگفتم خدایا من که حرکت کردم، من که به الهامات عمل کردم، منکه داشتم لذت میبردم من که تو مسیر تو بودم پس چرا اینجوری شد پس چرا این اتفاق افتاد

خلاصه استاد خیلی احساس ضعف و ناراحتی داشتم، میدونستم که قانون میگه باید بلند شی و کنترل ذهن کنی و احساس و حالت رو خوب کنی ولی خیلی سخت بود، خلاصه دنبال یه راههایی میگشتم که خودمو اروم کنم دنبال نشستی های فرکانسی میگشتم و در اخر برا اینکه نجوای ذهنی دست از سرم برداره گفتم براز با دوستانی که تو این مدت ازشون انرزیش میگرفتم برام الگوهای موفق و عملگرایی به حساب میومدن کمک بگیرم چون تعدادی از دوستانم مخصوصا یکی از توحیدی ترینشون خیلی بهم انگیزه و انرژی میداد و چه قدر با الهامات زیبا والهیش من رو به ادامه مسیر امیدوار و مستمر میکرد چون اصلا از دید اکثر جامعه حرکت من کلا تو این سن وسال مغایر و برخلاف قوانین عرف و عمومی جامعه بود و من باید خودمو کامل وقف خونه و زندگی و بچه هام میکردم و خود الهی و رسالت اصلی خودم حالا هرچی که باید میبود رو با خودم به گور میبردم به خاطر همین فقط همین جا بود که عقاید ونظرات خارج از عرف ودیدگاه عمومی جامعست وخیلی راحت میتونی با عشق از خواسته هات بگی و دیگران هم با عشق تشویقت کنن

اطرافیان میگفتن که بابا خوب تو این شرایط سنی نباید این ورزش سخت وحرفه ای رو انتخاب میکردی بابا ما سنمون گذشته و باید این واقعیت رو بپذیریم و خلاصه هزاران نوع باور مخرب که از منی که تو این مکتب اهسته و اهسته وکم کم مثل یه بچه رشد و تربیت شده بودم کاملا غیر قابل قبول بود و نمی پذیرفتو و خیلی وقتها اعراض میکردم و میگفتم ببین زیبا مگه تو این همه حرکت و بهبود رو در راه خدا و در راه الهی ومسیر توحیدیت طی نکردی، مگه تسلیم نبودی پس آزاد و رها باش ،اشکال نداره بسپار به زمان و جواب سوالهات داده میشه

خلاصه استاد جونم با ایمان و ارداه قوی شروع کردم مثل ابراهیم عزیز به کنترل تا آسیبم رو بهبود بدم ولی واقعا دوست داشتم یه رفیق عزیز والهی کنارم باشه بهم روحیه وقوت قلب بده و اونم حرفای شما رو برام تکرار کنه تا کنترل ذهن برام راحت تر و آسون تر بشه

خلاصه با عمل شجاعانه به الهاماتم تونستم با یکی از اون دوستانی که خیلی از اولِ این راه ارتباط فرکانسی خوب و عالی پیدا کردم و انتقال انرژیش برام بینهایت بود ارتباط داشته باشم

چون خودش همه خیلی عمل گرا بود و یه عالمه نتیجه داشت تو دستش از رفتن به دل ترس هاش، از توحیدی عمل کردن، از شجاعت و قدرت عمل و واقعا گامنت هاش من رو به تحسین و ستایش وا میداشت و واقعا یه انرژی مضاعفی میگرفتم خوب منم انسانم با همه ضعفهام با همه نیازهای روحی و روانی و عاطفی البته صد در صد ایمان ادرم که همه اینا برمیگرده به عدم توحیدی بودن ولی خوب ما اومدیم اینجا که تکاملمون رو طی کنیم و اگه کامل بودیم و پراز نتیجه که اصلا اینجا قدم نمیزاشتیم

دوست عزیز والهیم چه قدر در واکاوی افکار وباورهای مخرب ذهنیم کمک کرد و صد البته که منم با صداقت کامل و خلوص نیت خودمو واکاوی کردم و علت خیلی از رفتارهامو تو همین رابطه عالی و بینظیر کشف واصلاح کردم و باعث شد که دنیارو با دیدگاه اون زیباتر ببینم

مثلا من اوایل ابراز احساسات برای افراد غریبه مخصوصا آقایون و تازه خود استاد که دیگه اینقدر برام عزیز بودن سخت بود و وقتی میدیدم که دوستان عزیز والهیم وحتی خود استاد اینقدر رها و راحت ابراز علاقه و محبت میکنند منم خیلی دلم خواست

برا اینکه تکاملم رو تو این راه طی کنم اول از ابراز علاقه به نزدیکانم و بعد هم هی کم کم به افراد دورترم رو شروع کردم ولی دوست عزیزم که خداوند در مسیرم گذاشت بهم یاد داد که زیبا هر موجودی، هر زنی و یا اصلا هر انسانی جدای هر دین، جدای هر انتصاب دنیوی،جدای از باورهای محدود دنیوی، قابل احترام و ستایش و عشق ورزیدنه ،من همیشه باور داشتم که به هرکس باید به اندازه طرفیت و بنا بر نوع و جنسیتش ابراز احساسات کنی مخصوصا اقایون که اصلا جنبشو ندارن و این کار کاملا گناه و خلاف قوانین الهیه

استاد من همش نگاه جنسیتی به آقایون داشتم و فکر میکردم که اگه اون ها رو تحسین کنی ممکنه که از حدودشون خارج بشن و یه فکر دیگه کنن اخه برای اینکه من سال ها با این افکار محاصره‌ وبزرگ شده بودم

استاد چه قدر این دوست عزیزم به توحیدی تر شدنم کمک کرد، امروز که تو بیمارستان آقایون تختم رو جا بجا میکردند و یا ابراز احساسات و همدردی میکردند بدون هیچ سوءبرداشت و قضاوتی قبول میکردم و تو دلم خدارو شکر میکردم برا حضور این همه مردان پاک والهی سرزمینم

استاد نمیدونی چه تمرین عملی کانون توجه و تمرکز بر نکات مثبت کردم نمیدونی چه تمرین عالی و عملی شد گفتم آهان زیبا خانم اینجاست که نتایج خودشو نشون میده ،اینکه بشینی تو خونه و فقط بارورسازی کنی که فایده نداره کجا از اینجا بهتر ، اصلا مهم نیست کجا هستی و داری چیکار میکنی مهم احساس خوبه، مهم کانون توجهه وتمرکزه، تمرکز بر نکات مثبت در اون جاییکه که هستی یالا بلند شو از این توقف الهی به بهترین وجه ممکن استفاده کن تو در هر شرایطی پیروزی و میدیدم وای خدای من وقتی به این راه ومسیر زیبا ایمان میاری و تسلیم میشی ،وقتی که خداوند هم این تعهد و ایمان مستمر رو میبینه پاداش ها میاد

استاد امروز همه برام دستان خدا بودند، من امروز با توجه به نکات مثبت و توجه به زیباییها واعراض از اون چیزایی که نمیخواستم معجزه ها خلق کردم و فقط میگفتم خدایا شکرت و یه عالمه پاداش دیدم و همه با همه وجودشون از سمت خودشون برام عشق نثار میکردند از دکتر جراحم با اون کادر بینظیر و پرسنل عالیشون، از پرستارها و بهیارها و مستخدم ها و چه قدر اینجا باز تفاوت مدارهای فرکانسی رو بهتر دیدم و لمس کردم و دیدم واقعا به قول استاد هرکس هرجایی که هست بنابر باور و عقاید خودشه ونباید به کسی دلسوزی وترحم کنی

استاد شاید ثبت نتایجم اینجا خارج از بحث کلی این فایل باشه ولی چون محوریت اصلی صحبتهای شما با مدید فنی سایت بر روی رفتن به دل ترس ها و ناشناخته ها و کنترل ذهن و ردیابی باور های مخفی ذهن که مثل ریشه های به هم تنیده هستند و به قول ابراهیم عزیز که گفتن استاد دونه دونه من شروع کردم به بررسی این علف های هرز سایت و هی ریشه کَن کردن و تو هر مرحله استفاده از ابزارِ مناسب، با اون کنایه طنز امیزِ زیبا و بجاشون در عدم استفاده و دسترسی ما ایرانیها به ابزار و وسایل با کیفیت، منم دیگه تو این فرصت و مرخصی الهی شروع کردم به واکاوی دونه به دونه و لحظه به لحظه افکار و احساساتم و دوباره دوازده قدم رو میخوام تو این مدت استراحت با تمرکز و تعهد بیشتری گوش کنم وعمل کنم

استاد خیلی الان که این پروسه رو بررسی میکنم داره جواب ها میاد، نمیدونم بقیه مسیر چی میشه و یا قراره چی بشه ،فقط دارم تمرین در لحظه زندگی کردن رو با تمام قوا و وجودم تمرین و تکرار میکنم

وای چه قدر دنیا زیباس چه قدر خدا سریع الجوابه

من از این توقف و استراحتی که خداوند بهم داد شروع کردم به تمرین بیشتر خودشناسی ،شروع کردم به تمرین حال خوب و کنترل ذهن با خودم، گفتم مگه نه اینکه ما در هرحالی باید حالمون رو خوب نگه داریم ،مگه نه اینکه وظیفه ما تمرکز بر زییباییها ونکات مثبت تو هر شرایطی حتی اگه ناخواسته باشه پس یالاه شروع کن اینم یه مرحلست از زندگیت پاشو و امتحانتو پس بده و موفق وسربلند بیرون بیا.

استاد این دوست عزیز و الهیم تونست بخشهایی از وجودم رو برام نمایان کنه که اصلا تاحالا هیچ بنی بشری حتی خودم بهش راه نیافته بود

انگار خود خدا وارد شده که من رو با خودم به چالش بکشه،دوست و رفیقم یه عالمه از باورهای مخرب و ذهنی من رو به چالش کشید و واقعا بهم یاد داد که ادم میتونه هر موجودی رو خارج از باورهای محدودبه مکان وزمان این دنیای مادی چه زن چه مرد چه متاهل چه مجرد چه کم سن چه سن بالا چه خواهر چه بردار چه بچه دار چه بی بچه تحسین کنه عشق بده بدون هیچ چشم داشت دنیوی کاری که کلا تو این دنیای مادی اصلا مرسوم نیست و کلا تو رویاهات باید ببینی

من با دوست عزیزم عشق ورزیدن الهی رو آموختم حسی که تا الان کاملا درش رو بسته بودم و اون رو در قید یه عالمه استاندارد وباید ونباید محصورش کرده بودم و بیچاره اون قدر زندانی شده بود که داشت دیگه می مرد و از بین میرفت ولی خداوند با این استراحت الهی بهم آموخت که زیبا درسته داری تو مسیر علایق و تواناییهات قدم برمیداری درسته که هدف و نیتت رضایت منه ولی داری از مسیر اصلی منحرف میشی، مهم احساس لذتته ،مهم حال خوبه ،مهم عشق ورزیدن بدون قید وشرطه، مهم هماهنگی کاملا بین ذهن ،روح و جسمته ،کاری که کلا من دیگه اینقدر ذهن و جسمم رو شلوغ کرده بودم ،بیچاره ها داشتن به گمراهی میرفتن ،

در یه روح ارام و الهی وعاشقه که الهامات میاد حرکت های اصلی میاد درست مثل ابراهیم عزیزمون، این نگهبان بهشتمون که با عمل به الهامات الهام خانم چون عاشق این شغل و حرفه بود اروم اروم بدون هیچ عجله و شتابی با تمرکز کامل این همه تغییرات شگرف و بینظیر رو تو سایت ایجاد میکنه و تازه این بهتر شدن که انتهایی نداره پایانی نداره

استاد من اینقدر برا رسیدن به اهداف و علایقم تشنه بودم و عجله داشتم که داشتم کم کم از مسیر دور میشدم اینقدر دیگه جسمم رو تحت فشار گذاشته بودم که دیگه نای همراهی با روح پیش رو و خستگی ناپذیرم نداشت و یه هو یه جا کم آورد نوش جونم اینم از اون سیلی هایی بود که به قول شما باید ادم بخوره دیگه تا درس های لازم رو به دست بیاره

خدایا شکرت که تونستم این اگاهی هارو ثبت کنم با اینکه الان حالم مساعد نیست ولی بر خودم واجب دونستم مثل بقیه دوستان عزیز والهی که با کامنت های عالی وپر از نتایجشون ادم رو دیوانه ومتحیر میکنند من هم وظیفه خودمو به نحو احسن انجام بدم نمیدونم چی تعدادی از دوستانم این کامنت رو میخونن ولی از استادم کاملا آموختم که اصلا نیازی نیست همه بخونن ،اونایی که تو مدار باشن و هدایت های درست بخوان ،هدایت میشن به این کامنت تا از من یاد بگیرن که بچه ها درسته که بهبود و عمل کرد باید همواره رو به رشد و تعالی باشه و این قانون اصلیه ولی از اون مهم تر اینکه که همه این راه باید بدون عجله با آرامش با لذت با هماهنگی کامل جسم و روحمون پیش بره پس یه جاهایی مثل من استپ کنید و به پشت سرتون به این مسیر زیبا والهی یه نگاهی بندازید و خودتون رو واکاوی کنید وگرنه مجبور میشید که استپ بشید

واقعا یه جاهایی اینقدر فکر میکنی که تو مسیر درست و الهی هستی و دیگه هیچ اشکال و خللی تو کارت نیست و در مسیر عمل به قانونی که کلا خودتو و هدف از بودن تو این مسیر اصلی رو فراموش میکنی، ولی خدارو شکر خدای بزرگم با این استراحت خواست درس های بیشتری بگیرم و تسلیم تر بشم و یه کم بیشتر تفکر وتعمق کنم نمیدونم بقیه راهم چی میشه ولی به این راه ومسیرم ایمان کامل دارم و مطمئنم باز خدای عزیز ومهربون و هدایتگرم درست ترین هدایت هارو خواهد کرد و من دوباره با یه عالمه نتیجه و احساس خوب برمیگردم و نتایج و حال خوبم رو باهاتون به اشتراک میزارم

گرچه نوشتن تو این شرایط برام سخت بود ولی واقعا خودم لذت بردم در پناه خدای عزیز ومتعال باشید