یکتاپرستی یعنی بدانی نیرویی مطلق، که بدون اجازهاش برگی از درخت نمیافتد، صاحب و رئیس ات است. اگر بتوانی تمام لحظات زندگیات، به او اعتماد کنی و یکتاپرست بمانی، آنوقت همان میشود که خدا میگوید:
آیا خداوند برای بنده اش کافی نیست؟
به نظرم تفاوت نتایج ما، تفاوت در میزان توانایی مان در اجرای توحید در عمل است.
اگر یکتاپرست باشی، نمی توانی به چیز دیگری وابسته شوی، زیرا یکتاپرستی آنقدر وابستهات میکند که دیگر فضایی نمیماند.
یکتاپرستی یعنی یقین بدانی هیچ چیز به قدر ذرهای، تأثیری بر زندگیات ندارد. یعنی باور کنی خداوند، همان که من، شما، موسی را هدایت کرد، عشق مسیح را در دل مردم انداخت و مردم را دور محمد ص جمع کرد، به اندازهی ایمانم به او، حامیام میشود و به برکتش دسترسی مییابم.
یکتاپرستی یعنی درک قوانین خداوند و اجرای بی چون چرایشان. قوانینی که قدرت زندگی ات را در دست باورها و فرکانس های خودت گذاشته و توحید عملی چیزی نیست جز “منطبق نمودن رفتارت در هر لحظه و در هر شرایطی، با قوانین خداوند”
قوانین که میگوید تمام اتفاقات زندگیات بدون استثناء نتیجه باورهایت است.
یکتاپرستی آرامش و سلامتی میشود در جسم و جانت، سرمایه اولیه میشود برای شروع کسب و کارت، جرات و جسارت میشود برای حرکت، عزت نفس میشود برای درک ارزشمندی و توانایی هایت و خوش بینی و امیدواری میشود تا قادر شوی آنچه را دیگران بحران میشمارند، فرصتی بدانی که برای رشد تو آمده است.
اگر ایمان بیاوری که تمام آنچه به دنبالش هستی، در توحید عملی است، آنوقت تمام سعی ات ساختن باورهایی می شود که تو را یکتاپرست تر، سپاس گزارتر و ایمان ات را راستین تر و پولادین تر نماید تا ذرهای شرک در وجودت راه نیابد.
زیرا شرک یعنی، قدرت دادن به عوامل بیرون از تو، برای خلق خواسته هایت. شرک یعنی تصمیم بگیری قدرتی که خداوند برای خلق زندگی ات بوسیله فرکانس هایت به تو داده است را نادیده بگیری و دو دستی آن را به عواملی بیرون از خود بدهی، که هیچ کنترلی بر آن نداری.
آدمهای کمی موفقاند، زیرا آدمهای کمی قادر به جاری ساختن یکتاپرستی در اعماق وجودشان شدهاند.
یکتاپرستی متعلق به یک مذهب خاص نیست. بلکه همان چیزی که یک روز به پشتوانهی آن، تصمیم به ورود به کالبد جسمانیمان گرفتیم. ورود به جهانی که هیچ شناختی از آن نداشتیم اما میدانستیم قدرتی در وجود ما و با ماست که همه راه حلها را میداند و حالا و برای همیشه، تنها کارمان این است که: به یادبیاوریم که باید عملا موحد باشیم.
سید حسین عباس منش
برای مشاهدهی سایر قسمتهای «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD289MB24 دقیقه
- فایل صوتی توحید عملی | قسمت ۱22MB24 دقیقه
روز شصت وپنجم از سفرنامه من؛
به نام خدایی که آرامش بخش دل و جان و روح و روانه…
خدایی که حس بودنش کنارم تو تمام لحظات زندگی حتی موقعی که خوابم هم بهم آرامش میده…
یکتاپرستی…
چه موضوع ومبحثی میتونه از این کل مطلق مهمتر باشه…
یکتاپرستی یعنی ایمان بدون چون چرا به خالق جهانیان، یعنی درک حضورش درون وجودمون، یعنی قدرتی لایتناهی که تا او نخواد هیچ جنبنده ایی توانایی حرکت نداره، یکتاپرستی یعنی شریک قائل نشدن برای او ،و نداشتن ترس و نگرانی و شک و شبه نصبت به تضادها و مسائلی که به ظاهر سخت و حل نشدنین، یکتاپرستی یعنی خدا هست و بس…
خدایا ازت تمنا میکنم که که نور ایمان و توحید و توکلم رو روزافزون کنی و کمک کنی که هر روز به درک عمیقتری از یکتاپرستی و توحیدی شدن برسم…
چون دیگه فهمیدم که رسیدن به تو مساوی هست به رسیدن به سلامتی،ثروت،خوشبختی،روابط خوب،عشق،معنویت و شادی بی کران…
و من همه اینهارو باهم میخوام، و در رأس همشون توحیدی شدن و شرک نورزیدن، پس کمک کن تا در این مسیر ثابت قدم باشم و هر روز با بالا رفتن آگاهی و تغییر فرکانسهام ایمانم هم بیشتر و قوی تر بشه و راحتتر بتونم با نجواهای ذهنی کنار بیامو ذهنمو آروم کنم…
خدایا چنان کن سرانجام کار / تو خوشنود باشی و ما رستگار
قطعا همه ما عباس منشی ها که به این مسیر و سفر زیبا هدایت شدیم، به لطف خدای مهربون و استاد جان جانان و مریم گلی دوست داشتنی که دستان خدا شدن برای راهنمایی و آگاهی بخشیدن به ما، هممون عاقبت بخیر و توحیدی خواهیم شد و یکتاپرست خواهیم مرد…
در پناه الله یکتا و بی همتام شاد و سلامت و ثروتمند و سعادتمند باشین…
یا حق…
روز بیست و سوم سفرنامه من؛
معنی و مفهوم توحید عملی رو تازه یکی دوهفتس که درک کردم یعنی چی، قبلش از زبان استاد زیاد شنیده بودم ولی کامل نمیفهمیدمش و همیشه برام سوال بود که یعنی چی؟!؟
تا اینکه تو دوره کشف قوانین تازه فهمیدم که توحید عملی یعنی همه چیز، یعنی تو بدون چون وچرا و بدون ذره ایی شک و شبه خدارو به معنای واقعی بپرستی و ایمان داشته باشی و ذره ایی به ذهنت اجازه ندی با شرک و شک و ترس و نگرانی از مسیر و منبع دورت کنه، توحید عملی یعنی خدا هستو بس، یعنی اوست که منبع تمام خیذ و برکتو فراوانی هاست و وقتی به خوش وصل باشی همه چیز عالی پیش میره، یعنی خدا به قدر نیاز وخواسته تو اجابت میکنه، یعنی قدرت مطلق…
امروز عید قربان هست و یاد داستان حضرت ابراهیم افتادم که چقدر توحیدی بودن و چطور با ایمان و خلوص کامل و بدون شک و تردید به گفته خدا پذیرفتن که پسرشون اسماعیل رو قربانی کنن، پسری که بیست سال تمام تو بیابونی برهوت رهاش کردن چون به الهام خدا عمل کردن و بعد برگشتن و خواستن قربانیش کنن چون الهام و ندای الهی گفته شده بود…
به قول استاد، حضرت ابراهیم یک الگوی به تمام معناس و همه جوره استوره بوده و چقدر زیبا تونسته بوده به توحید عملی برسه و به راستی در عمل ثابت قدم باشه…
من متاسفانه هنوز به اون درجه از توحید عملی نرسیدم و هنوز گاهی شرک و ترس تو وجودم میاد، با اینکه به خدا بدون شک و تردید ایمان دارم و میدونم که تنها اوست که هدایتگر منه و منبع و قدرت مطلقه ولی کنترل افکار و ذهنم هنوز صد در صد نشده و باید باورهامو خیلی قوی تر کنم تا بتونم به توحید عملی به معنای واقعی برسم، و به واسطه این ایمان و یکتاپرستی و رها کردن همه چیزو سپردن به خدای خودم، باعث بشم که خیر و برکت و سلامتی و ثروت و روابط بی نظیر همه و همه یکجا وارد زندگیم بشن و هر روز بیشتر و بیشتر بشن…
الهی مرا آن ده که آن به…
الهی کمکم کن تا بتونم مثل ابراهیمت، توحیدی بشم…
در پناه الله یکتا وبی همتا شاد وسلامت وثروتمند باشیم…
یا حق…